Typologie(ën)
beeldhouwwerk en herdenkingsmonument
Ontwerper(s)
Jef LAMBEAUX – beeldhouwer – 1898-1899
Juridisch statuut
Beschermd sinds 14 juli 1994
Dit (deze) goed(eren) bezit(ten) de volgende waarde(n)
- Artistiek Het ontwerp van een onroerend goed (gebouw) door een gerenommeerde kunstenaar (architect) kan maar zeer zelden als criterium worden beschouwd. Om het belang van de selectie van dit onroerend goed te beoordelen, en de plaats dat het inneemt in het oeuvre van een kunstenaar (architect), is dit een criterium dat moet worden afgewogen met de architectonische kwaliteit (compositie en interne structuur), de uitvoering (materialen, technische beheersing), de plaats in de architectuurgeschiedenis dewelke een getuigenis zijn van een fase of aspect van landschapsarchitectuur of de bouwkunst in het verleden. Zodoende gelden koppelingen naar volgende criteria: zeldzaamheid (typologie, stijl, materiaalgebruik, bronnen), representativiteit (idem) en integriteit (idem + kwaliteit van uitvoering).
- Esthetisch Het onroerend goed heeft een esthetische waarde als het de waarnemer zintuigelijk prikkelt op een positieve manier (‘ervaring van schoonheid). Historisch gezien werd deze waarde aangewend om waardevolle natuurlijke of semi-natuurlijke gebieden aan te duiden, maar het kan ook gelden voor grote gehelen van gebouwen in een stedelijk gebied, met of zonder natuurlijke elementen, of monumenten die het stadslandschap markeren. Automatisch dringt een afweging met andere waarden zich op, de artistieke in de eerste plaats, maar ook de landschappelijke (integratie van het werk in het stedelijk landschap, oriëntatiepunten in de stad) en stedenbouwkundige waarde (spontane of rationele stedelijke gehelen), en dienen koppelingen naar selectiecriteria worden gemaakt: representativiteit, ensemblewaarde en contextuele waarde. Criteria die met andere (met name artistieke) criteria moeten worden gecombineerd.
- Historisch Het onroerend goed heeft een historische waarde als het getuigt van een bijzondere periode in de geschiedenis van de streek of de gemeente, of als bijzonder belangrijke ouderdom en zeldzame ontwikkeling voor een periode (bv. tuinstad die representatief is voor een bouwwijze die werd toegepast in het kader van de grote bouwcampagnes na de Tweede Wereldoorlog; dorpskernen die de eerste gegroepeerde bouwwerken van de gemeenten van de tweede ring illustreren; Hallepoort als overblijfsel van de tweede omwalling; enz.), of als getuigenis van een bepaalde stedelijke (en/of landschappelijke) ontwikkeling van de stad (bv. gebouwen aan de centrale boulevards of in de Leopoldswijk), of wanneer het een band vertoont met een belangrijke historische figuur - met inbegrip van persoonlijke huizen van architecten en kunstenaarsateliers (b.v. het geboortehuis van Constantin Meunier, het huis van Magritte), of in verband kan worden gebracht met een belangrijke historische gebeurtenis (b.v. huizen van de wederopbouw na het bombardement van 1695, Congreskolom), of een typologische representativiteit vertoont die kenmerkend is voor een commerciële of culturele beroepsactiviteit (bv. kerken, bioscopen, industriële architectuur, apotheken).
Onderzoek en redactie
2006-2008
id
Urban : 18421
Beschrijving
Bronzen beeldengroep van Jef Lambeaux, in 1898 besteld door de Stad Brussel.
In oktober 1899 was het model op schaal 1:1 klaar en werd in maart 1901 afgeleverd in de gieterij van J.Petermann. Het werd na voltooiing tijdelijk tentoongesteld op de Ambiorixsquare (HEYMANS, V., 1995, p. 44) en op 16 juli 1902 in het midden van de laan geplaatst.
Op een hardstenen sokkel staat een naakte nimf die castagnetten speelt en intussen een waarschijnlijk schuin liedje in de orenUitstekend deel van sommige bouwelementen of -constructies, meestal louter decoratief. van een oude faun neuriet. Met zijn linkerhand duwt de sater een kind weg.
Destijds nam een aantal mensen aanstoot aan het beeld, onder meer een lid van de Gemeenteraad dat vond dat het ‘van de aard was om aan voorbijgangers aanstoot te geven [en] onbetamelijk voor kinderen' (Bulletin communal, 1898, t. I, p. 594).
Beschermd op 14.07.1994.
In oktober 1899 was het model op schaal 1:1 klaar en werd in maart 1901 afgeleverd in de gieterij van J.Petermann. Het werd na voltooiing tijdelijk tentoongesteld op de Ambiorixsquare (HEYMANS, V., 1995, p. 44) en op 16 juli 1902 in het midden van de laan geplaatst.
Op een hardstenen sokkel staat een naakte nimf die castagnetten speelt en intussen een waarschijnlijk schuin liedje in de orenUitstekend deel van sommige bouwelementen of -constructies, meestal louter decoratief. van een oude faun neuriet. Met zijn linkerhand duwt de sater een kind weg.
Destijds nam een aantal mensen aanstoot aan het beeld, onder meer een lid van de Gemeenteraad dat vond dat het ‘van de aard was om aan voorbijgangers aanstoot te geven [en] onbetamelijk voor kinderen' (Bulletin communal, 1898, t. I, p. 594).
Beschermd op 14.07.1994.
Bronnen
Archieven
SAB/OW 3365 (1901-1902).
SAB/Bulletin communal de Bruxelles, 1898, t. I, pp. 593-595.
Publicaties en studies
DEROM, P. (dir.), Les sculptures de Bruxelles, Galerie Patrick Derom, Brussel, Uitgeverij Pandora, Antwerpen, 2000, p. 118.
DEROM, P., Les sculptures de Bruxelles. Catalogue raisonné, Galerie Patrick Derom, Brussel, 2002, p. 69.
HEYMANS, V., Le quartier des Squares. Marguerite, Ambiorix, Marie-Louise, Gutenberg, coll. Bruxelles, Ville d'Art et d'Histoire, 13, Ministerie van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, Dienst Monumenten en Landschappen, Brussel, 1995, p. 44.
Opmerkelijke bomen in de nabijheid
