Sint-Pieterscollege

Scholencomplex met Nederlands- en Franstalige kleuter-, basis-en middelbare schoolafdelingen aan de Léon Théodorstraat 161-171, de de Smet de Naeyerlaan 229 en de Jean-Baptiste Verbeyststraat 21-25. Eerste gebouwen opgericht in 1904-1908 in neogotische stijl n.o.v. architect Ant. Podevain langs de Léon Théodorstraat. Vanaf de jaren 1920 tot heden worden talrijke nieuwe gebouwen, vergrotingen en verbouwingen voorzien ter uitbreiding en modernisering van het scholencomplex (ondermeer naar ontwerp van architecten A. Casteels en Maurice De Graeve en naar ontwerp van architect Ravestijn).

Geschiedenis
De abt Alphonse Cooreman, professor in het klein seminarie van Mechelen, kreeg in 1902 de opdracht om in Jette een Franstalige school op te richten voor jongens: het Collège Saint-Pierre, dat hulde bracht aan de patroonheilige van de parochie. De eerste leerlingen werden tijdelijk ondergebracht in een gebouw langs de Wemmelse steenweg nr. 184. In 1904 tekende architect Ant. Podevain plannen voor nieuwe schoolgebouwen die werden goedgekeurd door het diocesaan comité en nog hetzelfde jaar werden opgericht in neogotische stijl die de christelijke waarden van de school moest vertegenwoordigen. Het eerste gebouw bevond zich op nr. 167 van de Léon Théodorstraat (A) en bestond uit een refectorium en woningen voor de professoren terwijl het tweede gebouw met klaslokalen en een kapel, zich evenwijdig met het eerste bevond maar binnenin het perceel gelegen was (B, thans afgebroken en vervangen door een ander gebouw). Een eerste uitbreiding van de school vond plaats in 1905-1906 via de aanwerving van de aanpalende gebouwen in neoclassicistische stijl langs de Léon Théodorstraat nr. 163-165 en 171 (C), waardoor de school een brede straatgevel kreeg. In 1908 werd in het verlengde van nr. 171 van de L. Théodorstraat een neogotisch gebouw opgericht waarin klassen en een tweede, grotere kapel werden ondergebracht (D).

In 1937 ontstond een Nederlandstalige sectie van het college: het Sint-Pietersgesticht. Tijdens deze periode bleef het aantal leerlingen toenemen waardoor een reeks schoolgebouwen binnenin het perceel werden toegevoegd die een groot deel van het bouwblok zouden innemen en uiteindelijk tot aan de Jean-Baptiste Verbeysstraat en de de Smet de Naeyerlaan zouden reiken. Zo werd in 1927 het gebouw in het verlengde van de L. Théodorstraat nr. 171 nogmaals verlengd met een hoger gebouw van vier bouwlagen waarin een binnenkoer, klaslokalen en slaapkamers voor het internaat werden voorzien (n.o.v. architect Maurice De Graeve) (E).






Het gebouw (F) aan de zuidelijke zijde van het binnengebied en evenwijdig met de gebouwen D en E dateert van 1935 naar ontwerp van architect A. Casteels. Loodrecht op dit gebouw en langs de westelijke perceelsgrens werden twee gelijkaardige vleugels toegevoegd in de jaren 1950 (G) terwijl het eerste gebouw met één bouwlaag werd verhoogd.

Ook na de Tweede Wereldoorlog bleef de bouwnijverheid van het college zich verderzetten. In 1948 ontwierp architect Ravestijn een nieuwe ingang van de school langs de de Smet de Naeyerlaan nr. 229 waarbij een spitsboogvormig portaal1. In muur uitgespaarde ruimte voor een deur of toegang; - 2. Meer gesloten, voor of achter een gebouw geplaatste beschutting (voorbouw, vestibule). zich aan de hoek van de laan bevond en de zopas heraangelegde Jean-Baptiste Verbeystraat werd voorzien van een bakstenen muurtje met hekwerk.

Het gebouw van één bouwlaag achter de nr. 163-165 van de Léon Théodorstraat dateert van 1962 en voorzag een grote refter (H). Van dezelfde periode dateert het hoge gebouw met verticale vensterregistersDoorlopende horizontale aaneenschakeling van vensters. op de de Smet de Naeyerlaan nr. 229 waarin zich een zwembad en gymnastiekzaal bevinden (I).

Het hedendaags gebouw met klaslokalen langs de Jean-Baptiste Verbeyststraat nr. 25 (G) dateert van 2020 en vervangt een ouder gebouw van 1972 (J). In dat jaar werd het college in twee gesplitst; beide Nederlands- en Franstalige Sint-Pietersscholen werden autonoom en kregen hun eigen gebouwen toebedeeld.

Rond 1985 werden enkele gebouwen van het Sint-Pieterscollege, met name deze binnenin het perceel, sterk verbouwd tot een nieuw geheel in postmoderne stijl. De gebouwen B en D werden afgebroken en voorzien van nieuwe, hogere gebouwen terwijl het gebouw E sterke renovatiewerken onderging en een nieuwe vleugel dit geheel afsloot (K).

De Franstalige Collège Saint-Pierre kocht in 1985 het nr. 153 van de Léon Théodorstraat om er de lagere school in onder te brengen (L). Dit gebouw werd sterk gerenoveerd tot een postmodern geheel naar ontwerp van de architecten Marc Vanden Bossche, Joëlle Houde, Marc Lacour en Jean-Paul Verleyen.

De school kent een trieste geschiedenis van verschillende leraar-priesters die verzet boden tijdens de Tweede Wereldoorlog tegen de Duitse bezetting. Sommigen lieten hierbij het leven nadat ze werden gearresteerd en gedeporteerd naar Duitsland, waaronder Priester Paul Le Roux en Priester Victor De Sloover, beiden geëxecuteerd door onthoofding op 7 juni 1944. Zij werden geëerd met een straat in de gemeente.


Beschrijving
Nr. 163-165 Léon Théodorstraat (C) Twee gebouwen in neoclassicistische stijl met symmetrische compositieTypische gevelopstand bestaande uit drie gelijke traveeën; in Brussel komt dit geveltype vaak voor met drie bouwlagen volgens verkleinende ordonnantie; de centrale travee wordt in vele gevallen rijker uitgewerkt en benadrukt door haar licht te laten uitspringen en/of door één of meerdere balkons; het grondplan bestaat over het algemeen uit een aaneenschakeling van kamers., ca. 1890 gebouwd als woning en vanaf 1905-1906 in gebruik als schoolgebouw.
Rechthoekige muuropeningen op de benedenverdieping, getoogd op de verdiepingen.

Nr. 163 Twee bouwlagen. Muuropeningen benedenverdieping met houten hoofdgestelHoog horizontaal lijstwerk ter bekroning van een gevel. waarin rolluiken. Twee dakkapellenUit het dakvlak opgaand venster; meestal in hout en vaak onder spitse kap..
Nr. 165 Drie bouwlagen. Frans balkonBorstwering tussen de dagkanten van een naar binnen openslaand venster dat tot de vloer doorloopt. met smeedijzeren borstwering1. Verhoogd gedeelte van een vestingsmuur waarachter men veilig kan lopen; - 2. Muurtje of hekwerk (balkon, terras); - 3. Deel van een muur tussen vloer en onderzijde van een venster; - 4. Verhoging van de buitenmuren van een huis boven de zolderbalken waarop een muurplaat rust. op de eerste verdieping.






Nr. 167 Léon Théodorstraat (A) Schoolgebouw in neogotische stijl met symmetrische compositieTypische gevelopstand bestaande uit drie gelijke traveeën; in Brussel komt dit geveltype vaak voor met drie bouwlagen volgens verkleinende ordonnantie; de centrale travee wordt in vele gevallen rijker uitgewerkt en benadrukt door haar licht te laten uitspringen en/of door één of meerdere balkons; het grondplan bestaat over het algemeen uit een aaneenschakeling van kamers. van drie bouwlagen naar ontwerp van architect Ant. Podevain, 1904.

Bakstenen gevel met breukstenenMetselwerk bestaande uit brokken onregelmatige natuursteen. plint en elementen in hardsteen. Centrale traveeVerticale geleding van een gevel, bepaald door afstand tussen twee opeenvolgende steunpunten (vb. muurdammen, zuilen, ...) met dakvensterUit het dakvlak opgaand stenen venster dat met de gevel in verbinding staat of er enkel door een kroonlijst van gescheiden is. waarin anker(Smeedijzeren) bouwonderdeel waarmee de uiteinden van een balk in een muur worden bevestigd; soms ook louter decoratief. met letters SP van Saint-Pierre. Rechthoekige muuropeningen onder ijzeren latei en met Brugse traveeën(Neo-) Vlaamse renaissance gevelordonnantie, bestaande uit nisvormige traveeën.. HoofdgestelHoog horizontaal lijstwerk ter bekroning van een gevel. met friesHorizontale band om een muurvlak in te delen of aan de bovenzijde te begrenzen; al dan niet beschilderd of versierd (terracotta, sgrafitto, cementtegels…). bestaande uit spitsbogen. Twee kleine dakkapellenUit het dakvlak opgaand venster; meestal in hout en vaak onder spitse kap..


Nr. 169 Léon Théodorstraat (C) Gebouw in eclectische stijl, ca. 1890 gebouwd als woning en vanaf 1905-1906 in gebruik als schoolgebouw. Met één bouwlaag verhoogd in 1922.

Opstand van drie bouwlagen en vijf traveeënVerticale geleding van een gevel, bepaald door afstand tussen twee opeenvolgende steunpunten (vb. muurdammen, zuilen, ...). Muuropeningen onder korfboogBoog samengesteld uit een aantal ineenvloeiende cirkelbogen die samen nagenoeg een liggende ellips vormen.. Eerste traveeVerticale geleding van een gevel, bepaald door afstand tussen twee opeenvolgende steunpunten (vb. muurdammen, zuilen, ...) breder met rechthoekige muuropening op de benedenverdieping en balkon met ijzeren borstwering1. Verhoogd gedeelte van een vestingsmuur waarachter men veilig kan lopen; - 2. Muurtje of hekwerk (balkon, terras); - 3. Deel van een muur tussen vloer en onderzijde van een venster; - 4. Verhoging van de buitenmuren van een huis boven de zolderbalken waarop een muurplaat rust. op de eerste verdieping. FriesHorizontale band om een muurvlak in te delen of aan de bovenzijde te begrenzen; al dan niet beschilderd of versierd (terracotta, sgrafitto, cementtegels…). met siermetselwerk tussen tweede en derde verdieping.

Nr. 171 Léon Théodorstraat (C) Gebouw in eclectische stijl met polychroom parementGangbaar geveltype in België tussen 1890 en 1914, gekenmerkt door een speelse verwerking van kleurrijke materialen en tal van ornamenten; vaak gevels met een asymmetrische compositie. en asymmetrische compositieTypische gevelopstand bestaande uit twee ongelijke traveeën; in Brussel komt dit geveltype vaak voor met drie bouwlagen volgens verkleinende ordonnantie; de hoofdtravee is meestal breder, rijker uitgewerkt en wordt verder benadrukt door licht vooruit te springen en/of door één of meer balkons; de kelders zijn meestal hoog, wat zich vertaalt in een hoge onderbouw; het grondplan bestaat over het algemeen uit een aaneenschakeling van kamers., ca. 1890. Als woning gebouwd en vanaf 1905-1906 in gebruik als schoolgebouw.