Centre paroissial de l'église et du parvis Saint-Roch

Parochiecentrum van de Sint-Rochuskerk en het Sint-Rochus Voorplein. Dit complex werd in 1995 door het Atelier de Bruxelles gebouwd ter vervanging van de neogotische, aan dezelfde heilige toegewijde kerk die in 1860 door architect Raymaekers was ontworpen. Deze kerk lag meer noordwaarts en werd in 1972 gesloopt in het kader van het Manhattanplan. Ze stond op het eerste Sint-Rochus Voorplein, een rechthoekig plein loodrecht op de steenweg, op de plaats van het huidige derde straatdeel van de Simon Bolivarlaan.

Na talrijke discussies over de nieuwe locatie werd geopteerd voor het uiteinde van het huizenblok gevat tussen de Voorstadsstraat en de Nicolaystraat, aan de kant van de Antwerpsesteenweg. Na verscheidene voorontwerpen werd beslist om een breed voorplein aan te leggen, verfraaid met bomen langs de steenweg, om een voormalige garage binnen het huizenblok tot kerk om te bouwen, en om twee aangrenzende appartementsgebouwen te renoveren (nr.3 Voorstadsstraat en 2-4 Nicolaystraat). Het voorplein werd pas in 2004 ingehuldigd.

Aan de kant van het voorplein vormt de kerk een lang gebouw van twee bouwlagen met een lichtjes gebogen gevel in oranjekleurige baksteen, versierd met stroken rode baksteen en hardsteen. Drie traveeënVerticale geleding van een gevel, bepaald door afstand tussen twee opeenvolgende steunpunten (vb. muurdammen, zuilen, ...) met rechthoekige muuropeningen die op de benedenverdieping door een reeks kleine venstersLicht- en/of luchtopening in een muur. worden doorbroken. Het gebouw mondt uit in twee paviljoenen met een betongevel gescandeerd door monelenStenen vensterstijl., met daarin de sacristie en de weekkapel. Rechts vormt een losstaande bakstenen gevel met zaagtanddecor het portaal1. In muur uitgespaarde ruimte voor een deur of toegang; - 2. Meer gesloten, voor of achter een gebouw geplaatste beschutting (voorbouw, vestibule).; daarin geeft een rondbogige arcadeEén of meerdere bogen, steunend op zuilen of pijlers; kan ook blind zijn. toegang tot de beglaasde ingang en de vestibule. Op de rechterhoek hangen drie klokken (1946, 1951 en 2000) in twee openingen in de muur, en daarachter verrijst een fijn cilindervormig traptorentje.

Tussen de twee paviljoenen onder plat dak strekt zich een zinken dakbedekking in de vorm van een kwart cilinder uit. Ze rust op een lange beglaasde muuropening achteraan en dient als lichtschacht voor de eerste ruimte van de kerk, een zijbeuk die links in de doopkapel uitmondt. Daarachter bevindt zich, onder de dekplaat van de voormalige garage, het schip, dat wordt verlicht door een glaspartij boven het altaar.

De zijbeuk wordt verlicht door de muuropeningen van de gevel, die bijna allemaal zijn versierd met glas-in-loodramen van Pierre Majerus, gesigneerd en “1995” gedateerd. De grote ramen vormen caissons: die aan de buitenkant zijn afgeschuind aan de onderzijde en aan de binnenkant een smal vensterLicht- en/of luchtopening in een muur. vormen; die bovenaan zijn voorzien van dubbele ramen met een afwisseling van doorzichtig glas en veelkleurige glas-in-loodramen. De kleine muuropeningen zijn versierd met glas-in-loodramen die de Kruisweg voorstellen. De doopkapel wordt verlicht door een daklicht en een smal glas-in-loodraam dat even hoog is als het lokaal zelf.