Complexe de logements sociaux du Foyer Laekenois
Antwerpsesteenweg 150-150a, 150b, 152-152a, 152b-154, 156
Helihavenlaan 31, 33, 35
Typologie(ën)
Ontwerper(s)
M. BRUNFAUT – 1968-1978
Georges PEPERMANS – architect – 1968-1978
Stijlen
Inventaris(sen)
- Permanente actualisatie van de inventaris van het Bouwkundig Erfgoed (DPC-DCE)
- Het monumentale erfgoed van België. Brussel Uitbreding Noord (Apeb - 2016-2018)
Dit (deze) goed(eren) bezit(ten) de volgende waarde(n)
- Artistiek
- Esthetisch
- Historisch
- Stedenbouwkundig
Onderzoek en redactie
id
Beschrijving
Complex van sociale woningen
van de Lakense Haard. Modernistisch geheel van zes sociale woongebouwen, ontworpen door de
architecten G. Pepermans en M.Brunfaut in opdracht van de Lakense Haard en uitgevoerd van 1968 tot 1978.
Geschiedenis
Al
in 1966 lanceerde de Lakense Haard het idee van een geheel van sociale woongebouwen dat op de Modelwijk
was geïnspireerd en die wijk ook afsloot, ter vervanging van de ongezond
geworden woningen van de wijk. Tegelijkertijd finaliseerde Groupe Structures het Manhattanplan, dat voorzag in de volledige omvorming
van de Noordwijk tot een uitgestrekt zakendistrict op z’n Amerikaans. Het Manhattanplan
werd bekrachtigd bij K.B. van 17.02.1967.
Verscheidene projecten voor het sociaal woningcomplex
volgden elkaar op vanaf 1968, het jaar
waarin de eerste bewoners werden uitgezet en de eerste huizen van het
huizenblok werden gesloopt.
Het complex moest tegen 1970 klaar
zijn om de bewoners te huisvesten die uit hun woning waren gezet met het oog op
de bouw van het World Trade Center. Het definitieve project werd echter pas in dat jaar goedgekeurd, en de
eerste funderingen werden in 1971 uitgegraven. De gebouwen werden opgetrokken
volgens het “tunnelbekistingssysteem” met grote modules, waarvan dit een van de
eerste toepassingen in België was. Het complex telde
toen 601 woningen, die tussen 1974 en 1978 werden afgewerkt.
Het geheel bestaat uit twee
rijen van drie gebouwen die uitgeven op de Antwerpsesteenweg en op de
Helihavenlaan, aan weerszijden van een voetgangerszone die een esplanade boven
de parkeergarages vormt, met groene ruimten, speelpleinen en een
ontmoetingscentrum (buurthuis Millénaire). Hellende vlakken en trappen leiden naar de openbare weg. Aan de zuidkant verbindt een loopbrug over de Willem de Molstraat het complex
met het Maximiliaanpark, dat is aangelegd op een van de eerste terreinen die
met de grond werden gelijkgemaakt in het kader van het plan Manhattanplan.
Beschrijving
Grote langwerpige betonnen
appartementsgebouwen, inspringend ten opzichte van de rooilijn. Lange, op het oosten en westen gerichte gevels van 11 tot 14 bouwlagen.
Vensterregisters. Blinde uitspringende liftkooien aan de smalle zijden. Langs de westgevels, doorlopende balkons die aan het uiteinde worden geflankeerd
door brandtrappen met een stenen borstwering1. Verhoogd gedeelte van een vestingsmuur waarachter men veilig kan lopen; - 2. Muurtje of hekwerk (balkon, terras); - 3. Deel van een muur tussen vloer en onderzijde van een venster; - 4. Verhoging van de buitenmuren van een huis boven de zolderbalken waarop een muurplaat rust.. Borstweringen in rookglas. Symmetrisch verdeelde
balkons. Metalen raamwerkVast of bewegend houten of metalen omlijsting van een ruit binnen een kozijn..
Interieur: per drie
gegroepeerde bouwlagen: een gang bedient de centrale bouwlaag,
vanwaar men de lagere en hogere bouwlaag bereikt via half-private overlopen.
Bronnen
Archieven
SAB/OW 90610 (1970), 92062 (1970), 92935 (1970), 88354 (1975), 87739 (1975-1976).
Publicaties en studies
TRIBOT, J.-P., Bruxelles (Laeken, Haren, Neder-Over-Heembeek), Guide des communes de la Région bruxelloise, CFC-Éditions, 2005, p. 10.
Brusselse wandelingen. 3. Arbeiderswoningen en sociale huisvesting in Laken, Cel Historisch Erfgoed van de Stad Brussel, 1998, pp. 7-8.
DEMEY, Th., Chronique d’une capitale en chantier. 2. De l’Expo ‘58 au siège de la C.E.E., Paul Legrain, Brussel, 1992, pp. 139-142.
VANDEN EEDE, M., MARTENS, A., De Noordwijk. Slopen en wonen, EPO, Brussel, 1994, pp. 41-55.