Typologie(ën)
kliniek/hospitaal/ziekenhuis
kapel
kapel
Ontwerper(s)
Jean STILLEMANS – ingenieur-architect – 1909
VAN MEERBEEK – aannemer – 1909
Juridisch statuut
Ingeschreven in de wettelijke inventaris op 19 augustus 2024
Stijlen
Neoromaans
Eclectisme
Inventaris(sen)
- Actualisatie van de Urgentie-Inventaris (Sint-Lukasarchief - 1993-1994)
- Actualisatie van het inventarisatieproject van het Bouwkundig Erfgoed (DMS-DML - 1995-1998)
- Het monumentale erfgoed van België. Etterbeek (DMS-DML - 1994-1997)
Dit (deze) goed(eren) bezit(ten) de volgende waarde(n)
- Artistiek Het ontwerp van een onroerend goed (gebouw) door een gerenommeerde kunstenaar (architect) kan maar zeer zelden als criterium worden beschouwd. Om het belang van de selectie van dit onroerend goed te beoordelen, en de plaats dat het inneemt in het oeuvre van een kunstenaar (architect), is dit een criterium dat moet worden afgewogen met de architectonische kwaliteit (compositie en interne structuur), de uitvoering (materialen, technische beheersing), de plaats in de architectuurgeschiedenis dewelke een getuigenis zijn van een fase of aspect van landschapsarchitectuur of de bouwkunst in het verleden. Zodoende gelden koppelingen naar volgende criteria: zeldzaamheid (typologie, stijl, materiaalgebruik, bronnen), representativiteit (idem) en integriteit (idem + kwaliteit van uitvoering).
- Esthetisch Het onroerend goed heeft een esthetische waarde als het de waarnemer zintuigelijk prikkelt op een positieve manier (‘ervaring van schoonheid). Historisch gezien werd deze waarde aangewend om waardevolle natuurlijke of semi-natuurlijke gebieden aan te duiden, maar het kan ook gelden voor grote gehelen van gebouwen in een stedelijk gebied, met of zonder natuurlijke elementen, of monumenten die het stadslandschap markeren. Automatisch dringt een afweging met andere waarden zich op, de artistieke in de eerste plaats, maar ook de landschappelijke (integratie van het werk in het stedelijk landschap, oriëntatiepunten in de stad) en stedenbouwkundige waarde (spontane of rationele stedelijke gehelen), en dienen koppelingen naar selectiecriteria worden gemaakt: representativiteit, ensemblewaarde en contextuele waarde. Criteria die met andere (met name artistieke) criteria moeten worden gecombineerd.
- Historisch Het onroerend goed heeft een historische waarde als het getuigt van een bijzondere periode in de geschiedenis van de streek of de gemeente, of als bijzonder belangrijke ouderdom en zeldzame ontwikkeling voor een periode (bv. tuinstad die representatief is voor een bouwwijze die werd toegepast in het kader van de grote bouwcampagnes na de Tweede Wereldoorlog; dorpskernen die de eerste gegroepeerde bouwwerken van de gemeenten van de tweede ring illustreren; Hallepoort als overblijfsel van de tweede omwalling; enz.), of als getuigenis van een bepaalde stedelijke (en/of landschappelijke) ontwikkeling van de stad (bv. gebouwen aan de centrale boulevards of in de Leopoldswijk), of wanneer het een band vertoont met een belangrijke historische figuur - met inbegrip van persoonlijke huizen van architecten en kunstenaarsateliers (b.v. het geboortehuis van Constantin Meunier, het huis van Magritte), of in verband kan worden gebracht met een belangrijke historische gebeurtenis (b.v. huizen van de wederopbouw na het bombardement van 1695, Congreskolom), of een typologische representativiteit vertoont die kenmerkend is voor een commerciële of culturele beroepsactiviteit (bv. kerken, bioscopen, industriële architectuur, apotheken).
- Stedenbouwkundig Sommige bouwkundige goederen spelen, meer dan andere bouwkundige goederen, een prominente rol in de planmatige inrichting van de bebouwde ruimte in het verleden. Meestal determineren zijn andere stedenbouwkundige (plan)vormen zodat er zich een wisselwerking voortdoet tussen bebouwde en niet-bebouwde (of open) ruimte. Die inrichting omvat ook de samenhang tussen verschillende schaalniveaus. Een onroerend goed heeft stedenbouwkundige waarde wanneer het hierin een rol speelt, bijvoorbeeld hoekgebouwen, coherente pleinen of (straatwanden), deskundig ingeplante torens (hoogbouw) en hun relatie tot hun onmiddellijke kwaliteitsvolle omgeving die coherent kan zijn, maar ook contrastrijk, maar ook relicten van stedenbouwkundige concepten en hoe deze architecturaal (en typologisch) zijn of werden ingevuld, zoals bijvoorbeeld de nog bewaarde eclectische stadspaleizen en/of herenhuizen in de Leopoldswijk.
Onderzoek en redactie
1993-1995
id
Urban : 13971
Beschrijving
Teneinde het voorlopig hospitaal te vervangen dat samen met het hieraan verbonden godshuis van Jourdan in handen was van de Zwartzusters van Halle (zie Kazernenlaan), werd in 1907 de bouw van een nieuw hospitaal goedgekeurd tijdens het burgemeesterschap van Nestor Plissart.
Jean STILLEMANS, hoofdingenieur van de gemeentelijke openbare werken ontwierp de vier paviljoenen, de operatiezaal, de toegangsgalerijen en de omheiningsmuur. De werken werden op 3 maart 1909 toegekend aan Hilaire DUFOUR uit Sint-Gillis; ze begonnen op 15 april 1909 en duurden ongeveer twee jaar.
De langwerpige gebouwen zijn opgetrokken in eclectische stijl met bakstenen gevels van één bouwlaag op arduinen plint onder zinken zadeldakDak met twee hellende dakvlakken.. De bouw van de neoromaanse kapel werd toegewezen aan de aannemer VAN MEERBEEK. Met de constructie werd aangevangen op 15 februari 1910, op 8 november 1911 werd ze ingewijd.
Het complex zou voltooid worden in de jaren 1950-1960 door de bouw van een lange overdekte centrale gang die de verschillende vleugels met mekaar verbond evenals van een nieuwe vleugel aan het Dokter Jean Jolyplein (Nr. 2).
Ten slotte werd een nieuw gebouw van het "Institut médico-chirurgical" van Etterbeek (operatieafdeling en reanimatiezaal) dwars op de de Haernestraat ingeplant, n.o.v. arch. Robert MAHIEU (1978). Een polygonaal paviljoen voor de opname van spoedgevallen werd hieraan toegevoegd.
Jean STILLEMANS, hoofdingenieur van de gemeentelijke openbare werken ontwierp de vier paviljoenen, de operatiezaal, de toegangsgalerijen en de omheiningsmuur. De werken werden op 3 maart 1909 toegekend aan Hilaire DUFOUR uit Sint-Gillis; ze begonnen op 15 april 1909 en duurden ongeveer twee jaar.
De langwerpige gebouwen zijn opgetrokken in eclectische stijl met bakstenen gevels van één bouwlaag op arduinen plint onder zinken zadeldakDak met twee hellende dakvlakken.. De bouw van de neoromaanse kapel werd toegewezen aan de aannemer VAN MEERBEEK. Met de constructie werd aangevangen op 15 februari 1910, op 8 november 1911 werd ze ingewijd.
Het complex zou voltooid worden in de jaren 1950-1960 door de bouw van een lange overdekte centrale gang die de verschillende vleugels met mekaar verbond evenals van een nieuwe vleugel aan het Dokter Jean Jolyplein (Nr. 2).
Ten slotte werd een nieuw gebouw van het "Institut médico-chirurgical" van Etterbeek (operatieafdeling en reanimatiezaal) dwars op de de Haernestraat ingeplant, n.o.v. arch. Robert MAHIEU (1978). Een polygonaal paviljoen voor de opname van spoedgevallen werd hieraan toegevoegd.
Bronnen
Archieven
GAEtt./OW 3056 (1978).
Publicaties en studies
DE PAUW, L.-F., La vallée du Maelbeek avec monographie d'Etterbeek, Hayez, Brussel, 1914, pp. 230-231.
MEIRE, R.J., Histoire d'Etterbeek, Musin, Brussel, 1981, p. 88.
Publicaties en studies
DE PAUW, L.-F., La vallée du Maelbeek avec monographie d'Etterbeek, Hayez, Brussel, 1914, pp. 230-231.
MEIRE, R.J., Histoire d'Etterbeek, Musin, Brussel, 1981, p. 88.
Tijdschriften
Leven te Etterbeek. La Vie etterbeekoise, 50, 1982, pp. 12-13.
Leven te Etterbeek. La Vie etterbeekoise, 50, 1982, pp. 12-13.
