Onderzoek en redactie

2007-2009

 

Bekijk de weerhouden gebouwenRechtlijnige straat van de Lesbroussartstraat naar de Louizalaan en in het verlengde van de Van Elewyckstraat. Ze is tevens met de Lesbroussartstraat verbonden door de Lensstraat. Ze ligt grotendeels op het grondgebied van Elsene (van nr. 1 tot nr. 59 en van nr. 2 tot nr. 66). De laatste nummers liggen op Brussel.

Tussen de Dautzenbergstraat en Gachardstraat lag vroeger het landgoed met kasteel ter Kluyse, waarvan de oorsprong teruggaat tot de 14e eeuw. Het landgoed werd in 1847 gekocht door Jean-Philippe De Joncker, de projectontwikkelaar van de Louizalaan. De erfgenamen van De Joncker zorgden zelf voor de aanleg van de straat. De verbinding van deze straat met de Lensstraat en de Louizalaan werd vervolgens opgenomen in een plan van 23.04.1870, dat gebaseerd was op een plan van 1863, door Victor Besme, inspecteur der wegen van de buitenwijken van Brussel, ontworpen plannen en dat werd goedgekeurd bij het K.B. van 11.02.1884 en die van 23.01.1886 en 25.06.1886.

De naam van de straat, die aanvankelijk Van Elewyckstraat heette, werd in 1889 toegekend en verwijst naar Johan Michiel Dautzenberg (Heerlen, 1808 – Elsene, 1869), dichter en flamingant, die vanaf 1838 in Elsene woonde, en naar zijn zoon, de bedrijfsleider, Philippe Dautzenberg.

L’Ermitage, Ph. Vandermaelen, [i]Atlas cadastral du royaume de Belgique – Plan parcellaire de la commune d’Ixelles avec les mutations jusqu’en 1836[/i]. Detail (©MBHG-DML, foto A. Guillaume).

De Dautzenbergstraat werd voornamelijk tussen 1890 en 1910 bebouwd en vormt een relatief homogeen geheel van gebouwen in eclectische stijl. Aan onpare kant bevinden zich drie homogene huizenrijen (van nr. 17 tot nr. 27, van nr. 33 tot nr. 37 en van nr. 49 tot nr. 53), een opmerkelijk geheel (nr. 57 en 59, in eclectische stijl); aan pare kant bevinden zich twee huizenrijen, de eerste van nr. 10 tot nr. 20 en de tweede van nr. 42 tot nr. 48. Eveneens opmerkelijk is het nr. 64, dat in 1900 werd ontworpen door Edouard Pelseneer.
De architecturale eenheid wordt op vele plaatsen doorbroken door meerdere modernistische appartementsgebouwen, waaronder nr. 60-62, gebouwd op het terrein van twee opmerkelijke huizen in eclectische stijl (architect Lucien Vander Elst, 1897 en 1899).

Bronnen

Archieven
GAE/DS 60-62: 88-60-62; 64: 88-64.
GAE/OW Historique des rues (1925).
GAE/OW 88.
GAE/OW Q14 Quartier de l'Ermitage (doos nr. 37).
RABa Provinciebestuur Brabant, Dienst 12, 744.
SAB/Bulletin communal de Bruxelles, 1889.
SAB/OW 5497 (1870), 49774 (1936).

Publicaties en studies
BOVY, Ph., Vers l'Ermitage, Gemeente Elsene, Brussel, 2002 (À la découverte de l'histoire d'Ixelles, 9), pp. 31-32.
DUQUENNE, X., L'avenue Louise à Bruxelles, Xavier Duquenne éd., Brussel, 2007, pp. 20, 120.
GONTHIER, A., Histoire d'Ixelles, Le Folklore Brabançon, Impr. De Smedt, Brussel, 1960, pp. 138-140, 144-146, 217.
GUILLAUME, A., MEGANCK, M., et al., Atlas du sous-sol archéologique de la Région de Bruxelles:15 Ixelles, Brussel, 2005, pp. 66-67.
Ixelles, Ensembles urbanistiques et architecturaux remarquables, ERU, Brussel, 1990, pp. 75-80.
LE ROY, P., Monographie de la commune d'Ixelles, Imprimerie Générale, Brussel, 1885, pp. 272-274.

Tijdschriften
HAINAUT, M., ‘Une rue d'Ixelles porte leur nom', Mémoire d'Ixelles, 28, 1988, p. 27.