Bekijk de weerhouden gebouwenDeze verkeersweg ligt op de grens van de gemeenten Vorst en Elsene en verbindt de Georges Brugmannlaan met het Georges Brugmannplein. Het begin van de straat, zijde Brugmannlaan, ligt op de gemeente Vorst (nr.1-3 tot 17 en nr.2 tot 18); het Elsense straatdeel begin op nr.19 en 20.
De aanleg van de straat, begin 1900, maakte deel uit van de aanleg van de Berkendaalwijk, een groot project op grondgebied Elsene, Ukkel en Vorst, voorgesteld en gedragen door bankier Georges Brugmann. Het project omvatte twee delen: het eerste betrof de zone ten oosten van de Brugmannlaan (Elsene en Ukkel) en het tweede de terreinen ten westen ervan (Vorst). De uitvoering van het plan met betrekking tot de zones in Elsene en Ukkel werd toevertrouwd aan landmeter César Boon, die het Plan général d’alignement pour l’ouverture des rues du quartier Berkendael opstelde, vastgelegd bij K.B. van 12.07.1902 en nadien lichtjes gewijzigd door de K.B.’s van 02.05 en 31.05.1904. Het Vorstse deel van de wijk, uitgevoerd door ingenieur Désiré Van Ouwenhuysen, werd bepaald door het Plan général d’alignement et d’expropriation par zones vastgelegd bij K.B. van 12.07.1902. Het zette het plan voort dat C. Boon een jaar eerder voor Elsene had ontworpen.
De straat heette aanvankelijk de Rue Barnabites [Barnabietenstraat], verwijzend naar de voormalige Barnabietenkapel –in 1905 vervangen door de huidige kerk – waarop ze op uitgaf (zie Brugmannlaan nr.121). In 1906 werd de straat vernoemd naar de bekende Engelse natuuronderzoeker en fysioloog Charles Darwin (1809–1882).
Vanaf 1907 en de enkele jaren die hierop volgen, werd de straat afgeboord met burgerhuizen, hoofdzakelijk in eclectische stijl, waarbinnen zich verscheidene richtingen aftekenden; een richting die het 19e-eeuwse eclecticisme volgde (zoals op nr.29, 38, 53, gebouwd tussen 1907 en 1910), een die de architectuur van het interbellum aankondigde, met de “bel-etagewoning” (zoals op nr.59 en 61, uit 1908), en een reeks gevels met art-nouveau-invloeden (zie nr.25). We zien hier ook drie fraaie voorbeelden in Beaux-Artsstijl: nr.22 uit 1910, nr.56 ontworpen door architect Alphonse Gellé in 1912, en nr.47 ontworpen in 1913 door architect Paul Picquet (zie deze drie nummers). Eén enkel opbrengsthuis, nr.39, werd in 1932 gebouwd in dezelfde geest als nr.106 van de Franz Merjaystraat. Op grondgebied Vorst vermelden we vooral de opmerkelijke huizen en ateliers van de kunstschilders Ernest Rocher (zie nr.8-10) en Louise de Hem (zie nr.15-17).
Bronnen
Archieven
GAE/OW Historique des rues (1925).
GAE/OW Convention Berkendael (plan naar de hand van landmeter C. Boon, Elsene, 20 september 1898).
GAV/OW dossier 12 (Brugmannwijk).
GAV/OW-niet geklasseerd fonds, Gemeente Vorst, grondplannen 1928.
GAE/DS 38: 87-38; 39: 87-39; 53: 87-53; 61: 87-61.
Publicaties en studies
DEL MARMOL, B., De Molièrelaan en de Berkendaalwijk, GOB, Brussel 2002 (Brussel, stad van kunst en geschiedenis, 33).
Ensembles urbanistiques et architecturaux remarquables, ERU, Bruxelles, 1990, pp. 159-172.
VERNIERS, L., Histoire de Forest Lez Bruxelles, Brussel, 1949.
Tijdschriften
HAINAUT, M., Répertoire des voies publiques d'Ixelles en 1991, Mémoire d'Ixelles, 46-47, 1992, p. 18.
GAE/OW Historique des rues (1925).
GAE/OW Convention Berkendael (plan naar de hand van landmeter C. Boon, Elsene, 20 september 1898).
GAV/OW dossier 12 (Brugmannwijk).
GAV/OW-niet geklasseerd fonds, Gemeente Vorst, grondplannen 1928.
GAE/DS 38: 87-38; 39: 87-39; 53: 87-53; 61: 87-61.
Publicaties en studies
DEL MARMOL, B., De Molièrelaan en de Berkendaalwijk, GOB, Brussel 2002 (Brussel, stad van kunst en geschiedenis, 33).
Ensembles urbanistiques et architecturaux remarquables, ERU, Bruxelles, 1990, pp. 159-172.
VERNIERS, L., Histoire de Forest Lez Bruxelles, Brussel, 1949.
Tijdschriften
HAINAUT, M., Répertoire des voies publiques d'Ixelles en 1991, Mémoire d'Ixelles, 46-47, 1992, p. 18.