Onderzoek en redactie
2006-2007
Bekijk de weerhouden gebouwen
Rechte straat van Franklin Rooseveltlaan naar kruispunt met Waaglaan en Georges Bergmannlaan. Loodrecht op Franklin Rooseveltlaan. Deels op grondgebied van Brussel (nr. 4 tot 24 en 1 tot 11), deels op dat van Elsene. Afgeboord met eiken.
Onderdeel van plan van Solboschwijk, goedgekeurd volgens K.B. van 23.03.1907 en 16.07.1907. Zoals vrijwel alle straten van de wijk is ze aangelegd op stadsgrond volgens specifiek lastenboek en wijkreglement, allebei goedgekeurd door gemeenteraad van 02.05.1927. Lastenboek bepaalde dat “hoogte en architecturaal aspect” van gebouwen “in verhouding tot breedte van straten” moesten zijn. Verder werd bepaald dat ze dienden voorzien zijn van “minstens één erker en een balkon”. Het wijkreglement legde een insprong t.o.v. de rooilijn vast. Deze moest ingericht worden als voortuin en omsloten worden door “artistiek hekwerk”, waarvoor aparte bouwaanvraag moest worden ingediend.
Naam werd tijdens gemeenteraad van Brussel van 24.06.1927 gegeven en sluit aan bij wegen van Terkamerenbos die eveneens refereren naar de fauna en flora.
Tijdens eerste bouwfase, tussen 1927 en 1937, bebouwd met huizen in Beaux-Artsstijl, onder meer nr. 10 (arch. J.J. Vanden Eng, 1930) en nr. 18 (arch. M. Schmitz, 1928), in traditionalistische stijl of met art-deco-elementen (zie nr. 12). Daartussen modernistische appartementen contrasterend door hun grote volumes.
Opmerkelijke ontwerpen van arch. Stanislas Jasinski (zie nr. 4) en Jean Florian Collin (zie nr. 20-22). Onpare kant tijdens interbellum overwegend bebouwd met appartementsgebouwen; tweede bouwfase in jaren 1950 (nr. 3, arch. René Burgraeve, 1953; zie nr. 1, 5 en 9).
Onderdeel van plan van Solboschwijk, goedgekeurd volgens K.B. van 23.03.1907 en 16.07.1907. Zoals vrijwel alle straten van de wijk is ze aangelegd op stadsgrond volgens specifiek lastenboek en wijkreglement, allebei goedgekeurd door gemeenteraad van 02.05.1927. Lastenboek bepaalde dat “hoogte en architecturaal aspect” van gebouwen “in verhouding tot breedte van straten” moesten zijn. Verder werd bepaald dat ze dienden voorzien zijn van “minstens één erker en een balkon”. Het wijkreglement legde een insprong t.o.v. de rooilijn vast. Deze moest ingericht worden als voortuin en omsloten worden door “artistiek hekwerk”, waarvoor aparte bouwaanvraag moest worden ingediend.
Naam werd tijdens gemeenteraad van Brussel van 24.06.1927 gegeven en sluit aan bij wegen van Terkamerenbos die eveneens refereren naar de fauna en flora.
Tijdens eerste bouwfase, tussen 1927 en 1937, bebouwd met huizen in Beaux-Artsstijl, onder meer nr. 10 (arch. J.J. Vanden Eng, 1930) en nr. 18 (arch. M. Schmitz, 1928), in traditionalistische stijl of met art-deco-elementen (zie nr. 12). Daartussen modernistische appartementen contrasterend door hun grote volumes.
Opmerkelijke ontwerpen van arch. Stanislas Jasinski (zie nr. 4) en Jean Florian Collin (zie nr. 20-22). Onpare kant tijdens interbellum overwegend bebouwd met appartementsgebouwen; tweede bouwfase in jaren 1950 (nr. 3, arch. René Burgraeve, 1953; zie nr. 1, 5 en 9).
Bronnen
Archieven
SAB/OW 3: 69904 (1953); 10: 39970 (1930); 18: 35930 (1928).
SAB/Bulletin communal de Bruxelles, 1927.
Publicaties en studies
MOUTURY, S., CORDEIRO, P., HEYMANS, V., Les quartiers Franklin Roosevelt et Vert Chasseur, Cellule du Patrimoine historique, Ville de Bruxelles, Brussel, 1998, s.p.