Onderzoek en redactie
2006-2007
Bekijk de weerhouden gebouwen
Rechte straat van Franklin Rooseveltlaan naar Waaglaan. Grotendeels op Brussels grondgebied (nr. 18 tot 34 en 1 tot 29), met uitzondering van laatste stuk op Elsene (nr. 35 en 36). Afgeboord met esdoorns.
Straatbeeld bepaald door imposante art nouveau villa op hoek met Franklin Rooseveltlaan n.o.v. arch. Léon Delune, 1904,. Vormt één van laatste getuigenissen van eerste bouwfase van Solbosch, toen vooral landhuizen werden gebouwd. De stad Brussel en de Belgische staat besloten in 1907 om hier de wereldtentoonstelling van 1910 te organiseren. Daarom verwierf de stad de terreinen van diverse eigenaren, sloopte de meeste gebouwen en nivelleerde het terrein.
Onderdeel van plan van Solboschwijk, goedgekeurd volgens K.B. van 23.03.1907 en 16.07.1907. Zoals vrijwel alle straten van de wijk is ze aangelegd op terrein van de stad volgens specifiek lastenboek en wijkreglement, allebei goedgekeurd door gemeenteraad van 02.05.1927. Lastenboek bepaalde dat “hoogte en architecturaal aspect” van gebouwen “in verhouding tot breedte van straten” moesten zijn; ze moesten voorzien zijn van “minstens één erker en een balkon”. Het wijkreglement legde een insprong t.o.v. de rooilijn vast. Deze moest ingericht worden als voortuin en omsloten worden door “artistiek hekwerk”, waarvoor aparte bouwaanvraag moest worden ingediend.
Tijdens gemeenteraad van Brussel van 07.03.1930 gegeven naam verwijst naar grote nachtvlinders en sluit aan bij namen van wegen van Terkamerenbos die refereren naar de fauna en flora.
Met uitzondering van art-nouveau-gebouw, grotendeels in jaren 1930 bebouwd met rijhuizen of appartementsgebouwen in late Beaux-Artsstijl of traditionalistische stijl (nr. 1 en 3, arch. Fernand De Pape, 1931; nr. 19, arch. P. Marcel Porto, 1932; nr. 21, arch. A. Valentin, 1933; nr. 25, arch. Jacques Saintenoy, 1937), art deco (nr. 23, arch. Jacques Saintenoy, 1932; nr. 29, ca. 1935) of modernistische stijl (nr. 13, arch. R. Vanderborght, 1932, recentelijk verbouwd).
Straatbeeld bepaald door imposante art nouveau villa op hoek met Franklin Rooseveltlaan n.o.v. arch. Léon Delune, 1904,. Vormt één van laatste getuigenissen van eerste bouwfase van Solbosch, toen vooral landhuizen werden gebouwd. De stad Brussel en de Belgische staat besloten in 1907 om hier de wereldtentoonstelling van 1910 te organiseren. Daarom verwierf de stad de terreinen van diverse eigenaren, sloopte de meeste gebouwen en nivelleerde het terrein.
Onderdeel van plan van Solboschwijk, goedgekeurd volgens K.B. van 23.03.1907 en 16.07.1907. Zoals vrijwel alle straten van de wijk is ze aangelegd op terrein van de stad volgens specifiek lastenboek en wijkreglement, allebei goedgekeurd door gemeenteraad van 02.05.1927. Lastenboek bepaalde dat “hoogte en architecturaal aspect” van gebouwen “in verhouding tot breedte van straten” moesten zijn; ze moesten voorzien zijn van “minstens één erker en een balkon”. Het wijkreglement legde een insprong t.o.v. de rooilijn vast. Deze moest ingericht worden als voortuin en omsloten worden door “artistiek hekwerk”, waarvoor aparte bouwaanvraag moest worden ingediend.
Tijdens gemeenteraad van Brussel van 07.03.1930 gegeven naam verwijst naar grote nachtvlinders en sluit aan bij namen van wegen van Terkamerenbos die refereren naar de fauna en flora.
Met uitzondering van art-nouveau-gebouw, grotendeels in jaren 1930 bebouwd met rijhuizen of appartementsgebouwen in late Beaux-Artsstijl of traditionalistische stijl (nr. 1 en 3, arch. Fernand De Pape, 1931; nr. 19, arch. P. Marcel Porto, 1932; nr. 21, arch. A. Valentin, 1933; nr. 25, arch. Jacques Saintenoy, 1937), art deco (nr. 23, arch. Jacques Saintenoy, 1932; nr. 29, ca. 1935) of modernistische stijl (nr. 13, arch. R. Vanderborght, 1932, recentelijk verbouwd).
Bronnen
Archieven
SAB/OW 1: 39871 (1931); 3: 45151 (1931); 13: 42702 (1932); 19: 40662 (1932); 21: 43169 (1933); 23: 43168 (1932); 25: 48449 (1937).
SAB/Bulletin communal de Bruxelles, 1927.
Publicaties en studies
MOUTURY, S., CORDEIRO, P., HEYMANS, V., Les quartiers Franklin Roosevelt et Vert Chasseur, Cellule du Patrimoine historique, Ville de Bruxelles, Brussel, 1998, s.p.