Typologie(ën)
woning
Ontwerper(s)
Léon PALM – architect – 1960
Willy VAN DER MEEREN – architect – 1960
Juridisch statuut
Beschermd sinds 16 juli 2020
Stijlen
Brutalisme
Inventaris(sen)
- Actualisatie van de Urgentie-Inventaris (Sint-Lukasarchief - 1993-1994)
- Inventaris van het Hedendaags Erfgoed (Urbat - 1994)
- Actualisatie van het inventarisatieproject van het Bouwkundig Erfgoed (DMS-DML - 1995-1998)
- Permanente actualisatie van de inventaris van het Bouwkundig Erfgoed (DPC-DCE)
- Het monumentale erfgoed van België. Etterbeek (DMS-DML - 1994-1997)
Dit (deze) goed(eren) bezit(ten) de volgende waarde(n)
- Artistiek Het ontwerp van een onroerend goed (gebouw) door een gerenommeerde kunstenaar (architect) kan maar zeer zelden als criterium worden beschouwd. Om het belang van de selectie van dit onroerend goed te beoordelen, en de plaats dat het inneemt in het oeuvre van een kunstenaar (architect), is dit een criterium dat moet worden afgewogen met de architectonische kwaliteit (compositie en interne structuur), de uitvoering (materialen, technische beheersing), de plaats in de architectuurgeschiedenis dewelke een getuigenis zijn van een fase of aspect van landschapsarchitectuur of de bouwkunst in het verleden. Zodoende gelden koppelingen naar volgende criteria: zeldzaamheid (typologie, stijl, materiaalgebruik, bronnen), representativiteit (idem) en integriteit (idem + kwaliteit van uitvoering).
- Esthetisch Het onroerend goed heeft een esthetische waarde als het de waarnemer zintuigelijk prikkelt op een positieve manier (‘ervaring van schoonheid). Historisch gezien werd deze waarde aangewend om waardevolle natuurlijke of semi-natuurlijke gebieden aan te duiden, maar het kan ook gelden voor grote gehelen van gebouwen in een stedelijk gebied, met of zonder natuurlijke elementen, of monumenten die het stadslandschap markeren. Automatisch dringt een afweging met andere waarden zich op, de artistieke in de eerste plaats, maar ook de landschappelijke (integratie van het werk in het stedelijk landschap, oriëntatiepunten in de stad) en stedenbouwkundige waarde (spontane of rationele stedelijke gehelen), en dienen koppelingen naar selectiecriteria worden gemaakt: representativiteit, ensemblewaarde en contextuele waarde. Criteria die met andere (met name artistieke) criteria moeten worden gecombineerd.
- Historisch Het onroerend goed heeft een historische waarde als het getuigt van een bijzondere periode in de geschiedenis van de streek of de gemeente, of als bijzonder belangrijke ouderdom en zeldzame ontwikkeling voor een periode (bv. tuinstad die representatief is voor een bouwwijze die werd toegepast in het kader van de grote bouwcampagnes na de Tweede Wereldoorlog; dorpskernen die de eerste gegroepeerde bouwwerken van de gemeenten van de tweede ring illustreren; Hallepoort als overblijfsel van de tweede omwalling; enz.), of als getuigenis van een bepaalde stedelijke (en/of landschappelijke) ontwikkeling van de stad (bv. gebouwen aan de centrale boulevards of in de Leopoldswijk), of wanneer het een band vertoont met een belangrijke historische figuur - met inbegrip van persoonlijke huizen van architecten en kunstenaarsateliers (b.v. het geboortehuis van Constantin Meunier, het huis van Magritte), of in verband kan worden gebracht met een belangrijke historische gebeurtenis (b.v. huizen van de wederopbouw na het bombardement van 1695, Congreskolom), of een typologische representativiteit vertoont die kenmerkend is voor een commerciële of culturele beroepsactiviteit (bv. kerken, bioscopen, industriële architectuur, apotheken).
- Technisch Onder de technische waarde van een onroerend goed kan men het vroeg gebruik van een bepaald materiaal of een bepaalde techniek verstaan (> engineering), ook gebouwen met een constructief of technologisch belang, een technisch hoogstandje of een technologische innovatie kunnen in aanmerking komen. Het kan eveneens industrieel-archeologisch waardevol worden begrepen zoals getuigenissen van verouderde bouwmethodes. Vanzelfsprekend dringt een koppeling zich aan mbt een wetenschappelijke waarde.
- Stedenbouwkundig Sommige bouwkundige goederen spelen, meer dan andere bouwkundige goederen, een prominente rol in de planmatige inrichting van de bebouwde ruimte in het verleden. Meestal determineren zijn andere stedenbouwkundige (plan)vormen zodat er zich een wisselwerking voortdoet tussen bebouwde en niet-bebouwde (of open) ruimte. Die inrichting omvat ook de samenhang tussen verschillende schaalniveaus. Een onroerend goed heeft stedenbouwkundige waarde wanneer het hierin een rol speelt, bijvoorbeeld hoekgebouwen, coherente pleinen of (straatwanden), deskundig ingeplante torens (hoogbouw) en hun relatie tot hun onmiddellijke kwaliteitsvolle omgeving die coherent kan zijn, maar ook contrastrijk, maar ook relicten van stedenbouwkundige concepten en hoe deze architecturaal (en typologisch) zijn of werden ingevuld, zoals bijvoorbeeld de nog bewaarde eclectische stadspaleizen en/of herenhuizen in de Leopoldswijk.
Onderzoek en redactie
2019
id
Urban : 15247
Beschrijving
Merkwaardige modernistische hoekwoning met
praktijkruimte, naar ontwerp van architecten Willy Van Der Meeren en Léon Palm
en, in opdracht van advocaat P. Verhaegen, 1960.
Gevel van vier bouwlagen - waarvan hoogste terugwijkend achter terras - met ruimtelijke gridstructuur van zichtbaar gelaten gewapend beton, ingevuld met metselwerk (klampsteen of glastegels Argus) of vensteropeningen deels met borstweringen1. Verhoogd gedeelte van een vestingsmuur waarachter men veilig kan lopen; - 2. Muurtje of hekwerk (balkon, terras); - 3. Deel van een muur tussen vloer en onderzijde van een venster; - 4. Verhoging van de buitenmuren van een huis boven de zolderbalken waarop een muurplaat rust. in baksteen of witte marbrietOndoorschijnend, stevig en soms gemarmerd glas, vaak gebruikt voor wandbekleding.. Drie traveeënVerticale geleding van een gevel, bepaald door afstand tussen twee opeenvolgende steunpunten (vb. muurdammen, zuilen, ...) in Pater de Dekenstraat, twee wijkende hoektraveeënTravee op de hoek (meestal 45°) van een gebouw. achter non aedificandi-zone en twee traveeënVerticale geleding van een gevel, bepaald door afstand tussen twee opeenvolgende steunpunten (vb. muurdammen, zuilen, ...) in Taxandriërsstraat. Betonnen bedaking, voortgezet door driehoekig afdak dat rust op gevelhoge hoekpijler. In hoofdgevel centrale rechthoekige ingang ingeschreven in portiek1. Open galerij of zuilengang waarvan het dak op zuilen of arcades rust; - 2. Classicistische ruimte vóór een toegangsdeur die terugspringt of niet gelijk is met de voorgevel; - 3. Samenstel van twee zuilen onder architraaf die overgang tussen twee ruimtes accentueert.. LoggiaOverdekte, halfopen ruimte; schaduwrijke inham in de gevel van een gebouw. in laatste traveeVerticale geleding van een gevel, bepaald door afstand tussen twee opeenvolgende steunpunten (vb. muurdammen, zuilen, ...) van zijgevel. Houten vensterschrijnwerk, uitgezonderd de roterende delen in metaal.
Interieur. Naar de noden van de bouwheer ontworpen, met praktijk op de benedenverdieping en woning op de verdiepingen. Gelijkvloers met inkom, vestibule, ruime hal (met wachtruimte), twee kantoorruimten, sanitair, oorspronkelijke garage (heden kamer) en kleine koer. Achteraan de hal zwartgranieten zwevende trap met metalen/houten leuning. Eerste verdieping met open leefruimte (hal, woonkamer, eetkamer en oorspronkelijk bar), sanitair met vestiaire en keuken uitgevend op een terras. Tweede verdieping met hal uitgevend op een vide in de hoek, ouderkamer met badkamer en kinderspeelkamer met eigen badkamer en vier door meubelen gecompartimenteerde slaap/studieruimten. Derde verdieping met atelier, twee kamers (bedienden en logeer) en terras langs de straatzijden.
Vloeren uit diverse materialen: witte marmer, parket, breuksteenMetselwerk bestaande uit brokken onregelmatige natuursteen., tegels. Akoestisch plafond in geperforeerd latwerk.
Het bijhorend meubilair, onder andere in de kinder- en woonkamers, werd tevens door architect en meubelontwerper Willy Van Der Meeren gecreëerd.
Gevel van vier bouwlagen - waarvan hoogste terugwijkend achter terras - met ruimtelijke gridstructuur van zichtbaar gelaten gewapend beton, ingevuld met metselwerk (klampsteen of glastegels Argus) of vensteropeningen deels met borstweringen1. Verhoogd gedeelte van een vestingsmuur waarachter men veilig kan lopen; - 2. Muurtje of hekwerk (balkon, terras); - 3. Deel van een muur tussen vloer en onderzijde van een venster; - 4. Verhoging van de buitenmuren van een huis boven de zolderbalken waarop een muurplaat rust. in baksteen of witte marbrietOndoorschijnend, stevig en soms gemarmerd glas, vaak gebruikt voor wandbekleding.. Drie traveeënVerticale geleding van een gevel, bepaald door afstand tussen twee opeenvolgende steunpunten (vb. muurdammen, zuilen, ...) in Pater de Dekenstraat, twee wijkende hoektraveeënTravee op de hoek (meestal 45°) van een gebouw. achter non aedificandi-zone en twee traveeënVerticale geleding van een gevel, bepaald door afstand tussen twee opeenvolgende steunpunten (vb. muurdammen, zuilen, ...) in Taxandriërsstraat. Betonnen bedaking, voortgezet door driehoekig afdak dat rust op gevelhoge hoekpijler. In hoofdgevel centrale rechthoekige ingang ingeschreven in portiek1. Open galerij of zuilengang waarvan het dak op zuilen of arcades rust; - 2. Classicistische ruimte vóór een toegangsdeur die terugspringt of niet gelijk is met de voorgevel; - 3. Samenstel van twee zuilen onder architraaf die overgang tussen twee ruimtes accentueert.. LoggiaOverdekte, halfopen ruimte; schaduwrijke inham in de gevel van een gebouw. in laatste traveeVerticale geleding van een gevel, bepaald door afstand tussen twee opeenvolgende steunpunten (vb. muurdammen, zuilen, ...) van zijgevel. Houten vensterschrijnwerk, uitgezonderd de roterende delen in metaal.
Interieur. Naar de noden van de bouwheer ontworpen, met praktijk op de benedenverdieping en woning op de verdiepingen. Gelijkvloers met inkom, vestibule, ruime hal (met wachtruimte), twee kantoorruimten, sanitair, oorspronkelijke garage (heden kamer) en kleine koer. Achteraan de hal zwartgranieten zwevende trap met metalen/houten leuning. Eerste verdieping met open leefruimte (hal, woonkamer, eetkamer en oorspronkelijk bar), sanitair met vestiaire en keuken uitgevend op een terras. Tweede verdieping met hal uitgevend op een vide in de hoek, ouderkamer met badkamer en kinderspeelkamer met eigen badkamer en vier door meubelen gecompartimenteerde slaap/studieruimten. Derde verdieping met atelier, twee kamers (bedienden en logeer) en terras langs de straatzijden.
Vloeren uit diverse materialen: witte marmer, parket, breuksteenMetselwerk bestaande uit brokken onregelmatige natuursteen., tegels. Akoestisch plafond in geperforeerd latwerk.
Het bijhorend meubilair, onder andere in de kinder- en woonkamers, werd tevens door architect en meubelontwerper Willy Van Der Meeren gecreëerd.
Bronnen
Archieven
GAEtt./Inschr. Reg. 1023 (1960).
Publicaties en studies
ARON, J., Burniat, P., Puttemans, P., Moderne architectuurgids. Brussel en omgeving, 1890-1990, Hatier, Brussel, 1993, p. 130
ARON, J., DE BECKER, F., PUTTEMANS, P., Inventaris van het hedendaagse patrimonium van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, Brussel, 1994, fiche 48.
BEKAERT, G., STRAUVEN, F., Bouwen in België 1945-1970 (tentoonstellingscatalogus), NCB, Brussel, 1971, p. 361.
DE KOONING, M., Willy Van Der Meeren, coll. Vlees en Beton 21-24, Gent, 1993.
Tijdschriften
"Maison pour un avocat à Etterbeek", in Architectures, 59, 1964, pp. 614-616.
GAEtt./Inschr. Reg. 1023 (1960).
Publicaties en studies
ARON, J., Burniat, P., Puttemans, P., Moderne architectuurgids. Brussel en omgeving, 1890-1990, Hatier, Brussel, 1993, p. 130
ARON, J., DE BECKER, F., PUTTEMANS, P., Inventaris van het hedendaagse patrimonium van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, Brussel, 1994, fiche 48.
BEKAERT, G., STRAUVEN, F., Bouwen in België 1945-1970 (tentoonstellingscatalogus), NCB, Brussel, 1971, p. 361.
DE KOONING, M., Willy Van Der Meeren, coll. Vlees en Beton 21-24, Gent, 1993.
Tijdschriften
"Maison pour un avocat à Etterbeek", in Architectures, 59, 1964, pp. 614-616.
Opmerkelijke bomen in de nabijheid
