Warmoesstraat

Van de Bériotstraat naar Philomènestraat (Schaarbeek).

Volgt het licht gebogen tracé van een oude landweg uit XVI die langs de hellingen van de Maalbeek liep en via de huidige Molenstraat verbonden werd met de weg langs de Maalbeek. Het huidige tracé van de straat bestond al een hele poos toen het in 1852 werd goedgekeurd (KB 16.08 en 02.09.1852). Zo blijkt uit een bij de gemeente ingediend ontwerp tot verkaveling dat het gedeelte in de buurt van de Molenstraat reeds in 1837 was aangelegd. De straat werd verbreed in 1873 (KB 27.12.1873) en twee jaar later verlengd tot aan de Philomènestraat (KB 3.11.1875). In 1900 werd het deel dat langs het oude slachthuis liep tot 12 meter verbreed.

De oudste bebouwing bevindt zich in het eerste gedeelte van de straat, aan even zijde. De vroegste panden dateren waarschijnlijk uit de jaren 1830 (Nr. 20 en 32 hebben voor die periode typische rondboogvensters op de eerste verdieping). De meeste bepleisterde en beschilderde neoclassicistisch geïnspireerde gevels hebben evenwel een nieuw parement in cement of gele baksteen gekregen.

Vooraan de straat bevinden zich enkele huizen uit de jaren 1850, o.a. Nr. 68, een klein pand van neoclassicistische inslag met een verdieping (1852). Het merendeel van de overige bebouwing werd tussen 1860 en 1900 ontworpen in een eclectische stijl van neoclassicistische of neo-Vlaamse renaissancistische inspiratie of soms met art-nouveau-invloed. Opmerkelijk was het heden afgebroken huis Blondel (Nr. 11) volgens plannen van arch. Henri BEYAERT uit 1886. Verder enkele huurpanden van het interbellum (Nr. 66 en 157) en de naoorlogse periode, zoals Nr. 133-135, een pand in moderne stijl uit 1951 door de arch. A. en M. MAUSURE. De oorspronkelijke Nr. 1 tot 29 zijn afgebroken in het begin van de jaren 1970 en vervangen door een te midden van braakliggend terrein gelegen torengebouw (Nr. 7 tot 13) op de hoek met de Sterrenkundelaan; bakstenen gevel van zes bouwlagen waarvan de bovenste twee verwerkt zijn in een pseudo-mansardedak.