Emile Banningstraat

 

Bekijk de weerhouden gebouwenDeze straat begint aan de Jaargetijdenlaan en eindigt aan de Adolphe Buyllaan. Ze wordt onderbroken door de Boondaalsesteenweg.

Ze werd aangelegd op de terreinen van Maximilien Dugniolle krachtens een overeenkomst met de gemeente Elsene van 28.06.1898 (zie notitie Maximilienstraat). De aanleg van de straat werd bekrachtigd bij K.B. van 11.02.1899 houdende het Plan d'alignement de rues à ouvrir entre les avenues du Solbosch et des Saisons, goedgekeurd door gemeenteraadszitting van 03.10.1898. Een van de twee straatdelen van de Elizastraat (tussen de Boondaalsesteenweg en de Jaargetijdenlaan), alsook de Maximilienstraat werden krachtens hetzelfde besluit aangelegd.

De naam van de straat is een eerbetoon aan Emile Banning (Luik, 1836 – Elsene, 1898), die in de Voorzittersstraat woonde. Van 1861 tot 1862 werkte Banning bij de Koninklijke Bibliotheek, nadien trad hij in dienst bij het ministerie van Buitenlandse Zaken, waarvan hij de directeur-generaal werd. Wegens zijn grondige kennis van de Afrikaanse vraagstukken mocht hij België vertegenwoordigen op de Conferentie van Berlijn die Bismarck in 1884-1885 organiseerde om de verdeling van Centraal-Afrika te regelen. Banning verdedigde er de idee van een onafhankelijke Congostaat. Hij was lid van de Koninklijke Academie van België en publiceerde een groot aantal werken gewijd aan diplomatieke en politieke kwesties. Tot vandaag blijft hij een van de prominentste theoretici van de kolonisatie.

Het gros van de bebouwing is vrij gewoon en dateert van ca. 1900. Ze bestaat uit huizen van drie of, frequenter, twee bouwlagen, zoals nr. 101 (1901) n.o.v. architect J. Dierickx, die tevens de plannen ontwierp van nr. 50 (zie dit nummer) en van nr. 112 (1902); vermelden we ook nr. 103 (1900). Deze huizen zijn in eclectische stijl (zie nr. 34, of het geheel op nr. 37 tot 43) of in late neoclassicistische stijl (bijvoorbeeld nr. 29 uit 1903, n.o.v. architect Fernand Discailles; nr. 33 uit 1900, n.o.v. architect André Doppée; nr. 81 uit 1901).
Hoewel de bebouwing van de E. Banningstraat vrij onopvallend is, omvat ze toch ook enkele gevels die in het oog springen door hun decoratieve kwaliteiten. We denken hierbij aan de sgraffiti met landelijke “naïeve” motieven van nr. 94, of aan de woning gelegen op nr. 48, toegeschreven aan architect William Jelley, in een art-nouveaustijl die we in een bezadigder uitvoering ook aantreffen op nr. 75, 77 en 79 n.o.v. architect Léo de Hoe (zie deze nummers).
Vermelden we tot slot dat zich in de straat vroeger de voorlopige school van Klein Zwitserland bevond (zie ook Elizastraat nr. 100), gevestigd in vier kleine renteniershuizen, thans gesloopt, vroeger met nr. 11 tot 17 (1903). Vanaf oktober 1903 huurde de gemeente deze huizen van aannemer Honoré Spreutels, die ze net had laten bouwen.