Typologie(ën)
portiek/poort
woning of opbrengsthuis (onbepaald)
woning of opbrengsthuis (onbepaald)
Ontwerper(s)
A. DE VLEESCHOUWER – architect – 1918-1919
Albert RAES – architect – 1953
INCONNU - ONBEKEND – 1690-1710
Juridisch statuut
Ingeschreven in de wettelijke inventaris op 19 augustus 2024
Stijlen
Neobarok
Inventaris(sen)
- Permanente actualisatie van de inventaris van het Bouwkundig Erfgoed (DPC-DCE)
- Bouwen door de eeuwen heen in Brussel. Stad Brussel (1989-1993)
Dit (deze) goed(eren) bezit(ten) de volgende waarde(n)
- Archeologisch Meestal gaat het om overblijfselen, fragmentarische elementen of betekenisvolle sporen van oudere gebouwen die in een onroerend goed bewaard zijn gebleven en zodoende getuigenissen zijn bouwkundige activiteiten door de mens. De belangstelling gaat dan meestal uit naar de overblijfselen zelf. De selectie van het onroerend goed (gebouw of fragment) is gemotiveerd als een omhulsel met deze fragmenten, die waardevolle informatie verschaffen over de bouwevolutie en -geschiedenis. (Fragmentarische elementen die in het gebouw bewaard zijn gebleven (bv. constructieve elementen in de kelders van het gebouw in de Boterstraat nr. 40); kelders die waarschijnlijk oudere elementen bevatten (bv. kelders van de abdij van Coudenbergh of de kapel van Nassau).
- Artistiek Het ontwerp van een onroerend goed (gebouw) door een gerenommeerde kunstenaar (architect) kan maar zeer zelden als criterium worden beschouwd. Om het belang van de selectie van dit onroerend goed te beoordelen, en de plaats dat het inneemt in het oeuvre van een kunstenaar (architect), is dit een criterium dat moet worden afgewogen met de architectonische kwaliteit (compositie en interne structuur), de uitvoering (materialen, technische beheersing), de plaats in de architectuurgeschiedenis dewelke een getuigenis zijn van een fase of aspect van landschapsarchitectuur of de bouwkunst in het verleden. Zodoende gelden koppelingen naar volgende criteria: zeldzaamheid (typologie, stijl, materiaalgebruik, bronnen), representativiteit (idem) en integriteit (idem + kwaliteit van uitvoering).
- Esthetisch Het onroerend goed heeft een esthetische waarde als het de waarnemer zintuigelijk prikkelt op een positieve manier (‘ervaring van schoonheid). Historisch gezien werd deze waarde aangewend om waardevolle natuurlijke of semi-natuurlijke gebieden aan te duiden, maar het kan ook gelden voor grote gehelen van gebouwen in een stedelijk gebied, met of zonder natuurlijke elementen, of monumenten die het stadslandschap markeren. Automatisch dringt een afweging met andere waarden zich op, de artistieke in de eerste plaats, maar ook de landschappelijke (integratie van het werk in het stedelijk landschap, oriëntatiepunten in de stad) en stedenbouwkundige waarde (spontane of rationele stedelijke gehelen), en dienen koppelingen naar selectiecriteria worden gemaakt: representativiteit, ensemblewaarde en contextuele waarde. Criteria die met andere (met name artistieke) criteria moeten worden gecombineerd.
- Historisch Het onroerend goed heeft een historische waarde als het getuigt van een bijzondere periode in de geschiedenis van de streek of de gemeente, of als bijzonder belangrijke ouderdom en zeldzame ontwikkeling voor een periode (bv. tuinstad die representatief is voor een bouwwijze die werd toegepast in het kader van de grote bouwcampagnes na de Tweede Wereldoorlog; dorpskernen die de eerste gegroepeerde bouwwerken van de gemeenten van de tweede ring illustreren; Hallepoort als overblijfsel van de tweede omwalling; enz.), of als getuigenis van een bepaalde stedelijke (en/of landschappelijke) ontwikkeling van de stad (bv. gebouwen aan de centrale boulevards of in de Leopoldswijk), of wanneer het een band vertoont met een belangrijke historische figuur - met inbegrip van persoonlijke huizen van architecten en kunstenaarsateliers (b.v. het geboortehuis van Constantin Meunier, het huis van Magritte), of in verband kan worden gebracht met een belangrijke historische gebeurtenis (b.v. huizen van de wederopbouw na het bombardement van 1695, Congreskolom), of een typologische representativiteit vertoont die kenmerkend is voor een commerciële of culturele beroepsactiviteit (bv. kerken, bioscopen, industriële architectuur, apotheken).
- Stedenbouwkundig Sommige bouwkundige goederen spelen, meer dan andere bouwkundige goederen, een prominente rol in de planmatige inrichting van de bebouwde ruimte in het verleden. Meestal determineren zijn andere stedenbouwkundige (plan)vormen zodat er zich een wisselwerking voortdoet tussen bebouwde en niet-bebouwde (of open) ruimte. Die inrichting omvat ook de samenhang tussen verschillende schaalniveaus. Een onroerend goed heeft stedenbouwkundige waarde wanneer het hierin een rol speelt, bijvoorbeeld hoekgebouwen, coherente pleinen of (straatwanden), deskundig ingeplante torens (hoogbouw) en hun relatie tot hun onmiddellijke kwaliteitsvolle omgeving die coherent kan zijn, maar ook contrastrijk, maar ook relicten van stedenbouwkundige concepten en hoe deze architecturaal (en typologisch) zijn of werden ingevuld, zoals bijvoorbeeld de nog bewaarde eclectische stadspaleizen en/of herenhuizen in de Leopoldswijk.
Onderzoek en redactie
2016
id
Urban : 30781
Beschrijving
Nr. 4. Diephuis met drie bouwlagen en vier traveeënVerticale geleding van een gevel, bepaald door afstand tussen twee opeenvolgende steunpunten (vb. muurdammen, zuilen, ...) onder plat dak.
Volgens geveltekening toestand voor 1918 met lijstgevel van vier bouwlagen, met blindeZonder opening; blind venster, schijnopening. muuropeningen in uiterste traveeVerticale geleding van een gevel, bepaald door afstand tussen twee opeenvolgende steunpunten (vb. muurdammen, zuilen, ...) op bovenste verdieping. Verbouwing tot huidig laat-barok geveltype met in- en uitgezwenkte top door architect A. De Vleeschouwer (zie opschrift sokkel), 1918. Verwerking van baksteen met Gobertangesteen en hardsteen. Typerende platte bandversiering met spiegelvorming, drieledige top met voluutaflijning en frontonDriehoekige of segmentvormige bekroning van een gevel of muuropening..
Nr. 6. Combinatie van diep- en breedhuis onder L-vormig zadeldakDak met twee hellende dakvlakken.; drie bouwlagen en drie traveeënVerticale geleding van een gevel, bepaald door afstand tussen twee opeenvolgende steunpunten (vb. muurdammen, zuilen, ...).
Gerestaureerde (ca. 1919?) 17e eeuwse trapgevelGevel met een driehoekige bekroning die trapsgewijs versmalt. met geveltop opnieuw gerestaureerd in 1953 (architect Albert Raes). Verankerde bakstenen gevel met gelijkaardige ordonnantie en decoratie als nr. 4. Centraal rondboogvenster en rechthoekige zijvensters onder druiplijst in top. Benedenverdieping voorheen belijnd door pilastersPlatte, weinig uitspringende muurpijler, vaak met basis en kapiteel.; huidig uitzicht met hardstenen neo-Lodewijk XV-schouderboogdeur (architect A. De Vleeschouwer, 1919).
Benedenverdieping - doorlopend over nr. 6 - met neobarokNeobarok (ca 1860-1914): Historiserende architectuur die verwijst naar de barok (17e tot 18e eeuw) en die naar haar vormentaal teruggrijpt door middel van het gebruik van voluut- en klokgevels, kolossale pilasters, zware decoratie (bossage, zware omlijstingen, enz.). rondboogpoortje onder uitgewerkt bovenlichtBovenste gedeelte van een raam- of deurkozijn, gescheiden door een dwarsregel; soms voorzien van glas-in-lood en/of roeden..
Volgens geveltekening toestand voor 1918 met lijstgevel van vier bouwlagen, met blindeZonder opening; blind venster, schijnopening. muuropeningen in uiterste traveeVerticale geleding van een gevel, bepaald door afstand tussen twee opeenvolgende steunpunten (vb. muurdammen, zuilen, ...) op bovenste verdieping. Verbouwing tot huidig laat-barok geveltype met in- en uitgezwenkte top door architect A. De Vleeschouwer (zie opschrift sokkel), 1918. Verwerking van baksteen met Gobertangesteen en hardsteen. Typerende platte bandversiering met spiegelvorming, drieledige top met voluutaflijning en frontonDriehoekige of segmentvormige bekroning van een gevel of muuropening..
Nr. 6. Combinatie van diep- en breedhuis onder L-vormig zadeldakDak met twee hellende dakvlakken.; drie bouwlagen en drie traveeënVerticale geleding van een gevel, bepaald door afstand tussen twee opeenvolgende steunpunten (vb. muurdammen, zuilen, ...).
Gerestaureerde (ca. 1919?) 17e eeuwse trapgevelGevel met een driehoekige bekroning die trapsgewijs versmalt. met geveltop opnieuw gerestaureerd in 1953 (architect Albert Raes). Verankerde bakstenen gevel met gelijkaardige ordonnantie en decoratie als nr. 4. Centraal rondboogvenster en rechthoekige zijvensters onder druiplijst in top. Benedenverdieping voorheen belijnd door pilastersPlatte, weinig uitspringende muurpijler, vaak met basis en kapiteel.; huidig uitzicht met hardstenen neo-Lodewijk XV-schouderboogdeur (architect A. De Vleeschouwer, 1919).
Benedenverdieping - doorlopend over nr. 6 - met neobarokNeobarok (ca 1860-1914): Historiserende architectuur die verwijst naar de barok (17e tot 18e eeuw) en die naar haar vormentaal teruggrijpt door middel van het gebruik van voluut- en klokgevels, kolossale pilasters, zware decoratie (bossage, zware omlijstingen, enz.). rondboogpoortje onder uitgewerkt bovenlichtBovenste gedeelte van een raam- of deurkozijn, gescheiden door een dwarsregel; soms voorzien van glas-in-lood en/of roeden..
Bronnen
Archieven
SAB/OW 4: 27284 (1918); 6: 27046 (1919), 61417 (1953)..
Websites
BALat KIK-IRPA
BALat KIK-IRPA (deur)
