Onderzoek en redactie
2016-2019
Bekijk de weerhouden gebouwenDe bochtige en hellende Monte-Carlolaan verbindt de Victor Rousseaulaan met de Zamanlaan.
De laan, die vroeger Bergstraat heette, verbond het gehucht Vorschenzang (kikkergezang –ter hoogte van het kruispunt van de Zamanlaan, de Van Volxemlaan en de Brusselse Steenweg) met de Quadestraat (de huidige Jean-Baptiste Vanpéstraat). De Monte-Carlolaan, een weg die al sinds begin 19e eeuw bestond, werd officieel geopend in het kader van het Plan général d’alignement pour l’ouverture de rues dans le quartier de l’Est (dit de la Montagne), vastgelegd bij K.B. van 05.10.1900. Dit plan omvatte tevens de aanleg van andere straten en straatdelen: de Zamanlaan, de Fontaine Vanderstraetenlaan, de Denayerlaan, de De Haveskerckelaan en de d’Huartlaan. Die laatste werd nooit uitgevoerd en werd vervangen door de kortere d’Huartstraat.
De Monte-Carlolaan werd opgenomen in het Plan van aanleg van een openbare weg in de wijk Vorschenzang met onteigening bij stroken , vastgelegd bij K.B. van 06.03.1928, nadien gewijzigd bij K.B. van 06.09.1932. Dit plan voorzag in de onteigening van een brede zone gelegen tussen nr.94 en 176 voor de aanleg van een nieuwe straat die de laan met de Brusselse Steenweg moest verbinden. Deze straat werd nooit uitgevoerd, en de gehele zone werd jaren later afgebroken om er het geheel van langwerpige flatgebouwen op te trekken dat er zich nu nog bevindt.
Net als haar buur, het Monacostraatje, verwijst de Monte-Carlolaan naar het prinsbisdom Monaco, en meer bepaald zijn beroemde casinowijk. Het Monacostraatje bevindt zich ter hoogte van nr.178 en is thans een autovrije straat. Het gaat om de oude weg nr.9 (18e eeuw) die werd opgeheven bij K.B. van 06.09.1932.
De Monte-Carlolaan werd vanaf het einde van de 19e eeuw bebouwd met bescheiden arbeidershuizen in neoclassicistische stijl, zoals nr.18, 20, 22 en 24 (1892), 40, 42 en 44 (1892), 48 en 50 (1889), 54 (1890) en 56 (1874). Sommige huizen uit die periode zijn ook gegoeder, zoals nr.43 (1890) en 45 (1897). Begin 20e eeuw werden huizen met een meer burgerlijk uitzicht gebouwd, zoals nr.33 en 35 (zie dit geheel). Een tweede bouwfase liep van de jaren 1920 tot 1935. Sommige oude huizen zijn afgebroken en door kleine appartementsgebouwen vervangen. Aan pare zijde werden de weinige oude huizen aan het einde van de straat afgebroken voor de bouw van een geheel van langwerpige flatgebouwen in de jaren 1970. Aan onpare zijde werden huizen met de grond gelijkgemaakt voor de bouw van een school (zie nr.91).
Bronnen
Archieven
GAV/OW 17, 31, 64.
GAV/DS 18, 20, 22 et 24: 760 (1892); 18: 21811 (1995); 20:
21897 (1995); 22: 21912 (1995); 24: 18453 (1963), 20562; 40, 42 en 44: 755 (1892); 40:
10011 (1928), 10029 (1928), 12544 (1934), 18939 (1966), 18984 (1966), 19574
(1970); 42: 10015 (1928); 44: 5445 (1911); 48 en 50: 751 (1889); 54: 733 (1890), 14611 (1946), 17989 (1962);
56: 167 (1874), 4075, 12653 (1935),
15817 (1951), 22108 (1997), 22293 (1998), 22782 (2001); 43: 697 (1890), 7205 (1921), 19035 (1967), 19869; 45: 1204 (1897), 7222 (1921), 7286 (1922),
11064 (1930), 12182 (1933).
Publicaties en studies
VERNIERS, L., Histoire de
Forest-lez-Bruxelles, A. De Boeck, Brussel, 1949.