Onderzoek en redactie
Bekijk de weerhouden gebouwenDe Guillaume Van Haelenlaan verbindt de Van Volxemlaan met het Rochefortplein en kruist de Bondgenotenstraat. De Eikelstraat begint er. De Pierre Decosterstraat, Berthelotstraat, Halvemaanstraat, De Fierlantstraat, Steenbeukstraat en Brusselse Steenweg monden erop uit.
De Guillaume Van Haelenlaan was opgenomen in het plan van aanleg van het Parc du midi, quartier à villas et grandes voies de communication destinées à relier Saint-Gilles, Uccle, Forest et Anderlecht van Victor Besme, goedgekeurd bij K.B. op 15.03.1876.
Begin 20e eeuw werd de laan vernoemd naar de liberale burgemeester Guillaume Van Haelen, die zijn mandaat van 1876 tot 1886 uitoefende.
De Van Haelenlaan werd in verscheidene fases bebouwd. Enkele burgerwoningen in eclectische stijl verrezen tussen 1909 en 1914, zoals de homogene huizenrij van nr.57 tot nr.63 (zie deze nummers). Een van de vroegste gebouwen in de straat was de gemeenteschool, die in 1909 werd ingehuldigd (gemeenteschool nr.5, architect Henri Jacobs; ingang ter hoogte van het onbebouwde perceel tussen nr.50 en 54) en in 1986 werd afgebroken. Op nr.54 bevond zich oorspronkelijk de directeurswoning (zie dit nummer). Toch bleef de laan vóór de Eerste Wereldoorlog in het algemeen vrij schaars bebouwd.
Een tweede bouwfase vond plaats in de jaren 1920, toen een groot aantal percelen werd bebouwd met huizen of kleine appartementsgebouwen in art-decostijl, waaronder talrijke gebouwen van de hand van architect Rémy Leysen: nr.95 (zie dit nummer), 107 (1925), 115 (1923), 117 (1926), 121 (zie dit nummer) 161 (1927) en 163 (1927). Vermelden we, ook in art-decostijl, nr.111 en 113 (1923, identiek aan nr.67, zie dit nummer), 119 (appartementsgebouw, architect G. Ligo, 1929), 123 (appartementsgebouw, 1929), 165 (appartementsgebouw, architect Léon Lemal, 1926), 167 (huis, architect Charles De Wys, 1926), en 173 (huis, architect F. Verheyen, 1928). Tijdens deze periode werden ook enkele huizen in late eclectische stijl gebouwd, zoals de homogene huizenrij op nr.134, 138, 140 en 142 (architect Franz Simon, 1923) en 136 (architect Ed.Lodewyck, 1923).
Nadien, tijdens de jaren 1930, verrezen enkele hoekgebouwen in modernistische stijl, zoals nr.1, 126, 156 en 197 (zie deze nummers).
Tot slot werden enkele overblijvende percelen tijdens de jaren 1950, 1960 en 1970 bebouwd. Een aantal gebouwen is ook afgebroken/heropgebouwd.
Bronnen
Archieven
GAV/OW 49.
GAV/DS 107: 8505 (1925); 111 en 113: 7937 (1923); 111: 14099 (1941); 113: 19921; 115: 7925 (1923); 117: 9118 (1926), 13159 (1936); 119: 10243 (1929), 12683 (1935), 25452 (2013), 25773 (2015); 123: 10341 (1929), 21573; 134: 7580 (1923), 15946 (1952); 136: 7647 (1923), 25759 (2015); 138: 7578 (1923); 140: 7579 (1923), 24521 (2009), 24637 (2011), 25646 (2014) en 142:7617 (1923); 161: 9469 (1927); 163: 9230 (1927), 26444 (2016); 165: 9146 (1926), 12763 (1935); 167: 9164 (1926), 11429 (1931), 22740 (2001); 173: 10157 (1928), 10941 (1930), 13358 (1938).
Publicaties en studies
HUSTACHE, A., Forest, CFC-Editions, Brussel, 2001 (coll. Guide des communes de la Région bruxelloise).
MEULEMANS, S., De school als totaalkunstwerk: het oeuvre van Henri Jacobs (1864-1935) in het Brusselse (licentieverhandeling in de kunstgeschiedenis), Katholieke Universiteit Leuven, 1995, p.31.
VERNIERS, L., Histoire de Forest-lez-Bruxelles, A. De Boeck, Brussel, 1949.