Bekijk de weerhouden gebouwenINLEIDING
Openbaar park van 23 ha op een noord-zuid georiënteerd terrein waarvan de oostzijde (Hoogte Honderdwijk) zich 35 meter hoger situeert dan de westzijde (Laag Vorst). Het Dudenpark vormt samen met de Lainé square, het park van Vorst en het Jupiterpark een groene oase in de gemeente Vorst. Van de drie groene zones is het betreffend park de enige die nog zijn historisch karakter van een beukenbos behouden heeft. Het park wordt afgeboord door de Massenet laan, de Lainé square en de Gabriel Faurélaan aan de noordzijde, de Jupiterlaan en de Victor Rousseaulaan aan de oostzijde, de Mysteriestraat aan de zuidzijde en de Brusselse steenweg aan de westzijde. Het heeft vijf hoofdingangen ter hoogte van de Keerkringenlaan (zuidwesten), de Brusselsesteenweg (noordwesten), de Lainé Square (noorden), de Gabriel Faurélaan (noordoosten) en de Victor Rousseaulaan (oosten). Langs de Brusselse steenweg bevindt zich het sportterrein van de voetbalclub Union Saint Gilloise met het bijhorend Joseph Marien stadion.
GESCHIEDENIS
Het Cruysbosch
Het Cruysbosch behoort vanaf de 12de eeuw toe aan de Abdij
van Vorst en bestond uit een bijzonder heuvelachtig terrein aan de oostelijke
zijde van de vallei van de Zenne. Het was haast volledig begroeid met hoogstammige
beuken, maar omvatte ook kastanjebomen, esdoorns en eikenbomen. Het maakte deel
uit van het Heegdebos, een uitloper van
het Zoniënwoud, dat van Vorst
tot Bosvoorde reikte. De benedictijnen zusters hadden als enigen toestemming om
het hout van het bos te exploiteren. Omwille van de nabije ligging bij Brussel
zou het Cruysbosch tot één van de favoriete jachtdomein van Karel V en de Habsburgers behoren.
Een deel van het bos werd tijdens het Ancien Régime omgevormd tot weilanden.
Op de Ferrariskaart wordt het Cruysbosch omlijnd door twee invalswegen en twee kleine straten. De nog huidige Brusselsesteenweg
aan de westzijde en de Postweg aan de
oostzijde (huidige Garibaldistraat, deel van Kemmelberg en Besmelaan) dienden
als noord-zuidelijke verbinding naar Brussel. De Hoerestraat aan de noordzijde en de Kruysweg (huidige Mysteriestraat) aan de zuidzijde waren kleine
wegen van lokaal belang.
De benaming Heilig Cruysbosch zou
verwijzen naar een stenen
kruis dat zich, eind 15e eeuw, aan de hoek van de Brusselse steenweg
en de Mysteriestraat bevond. Verschillende legendes bestaan over zijn herkomst;
het zou geplaatst zijn als “vergiffenis” nadat een zekere Jan Vranckx een
pastoor had vermoord, of een mysterieuze ruiter zou er verongelukken en ter
plaatse sterven.
Grootgronddomeinen
Mosselman en Duden
Na de afschaffing van de
kloosterorden in 1797 werden de bossen van de abdij van Vorst staatsbezit. Op 07.01.1829
koopt Edouard Mosselman du Chenoy (1790-?), een wijnhandelaar, een deel van het
Kruys bosch en het gebied Tusschen eyde de schats over. In de
daaropvolgende jaren koopt hij aanpalende gronden om tot het huidig langwerpig
terrein te komen van 21 ha. Op een minder beboste zone aan de noordwestelijke
zijde van zijn domein bouwt hij zijn buitenhuis en twee bijgebouwen waaronder een
smidse en paardenstallen. Het hoofdgebouw in neoclassicistische stijl is
gericht naar het noordoosten en via een dreef met scherpe bocht verbonden met
de Brusselse steenweg (huidige Kapelledreef). Vanaf de 19de eeuw
verschijnt op de kaarten de nieuwe benaming Campagne
de Mr Mosselman op deze ligging. Mogelijk richt Mosselman enkele kleine
paden en wegeltjes op zijn domein, de topografische kaart van Vanderstraeten
uit 1840 toont immers een duidelijk aangelegd tracé in het (park)bos.
Na een faillissement in 1869 zijn de erfgenamen van Mosselman verplicht hun landgoed
te verkopen. Wilhelm Friedrich Karl Ludwig Duden (Dortmund, 1824 – Elsene, 1894),
een Duitse industrieel, rijk geworden in de kanthandel, wordt de nieuwe
eigenaar. Op de top van de helling, deze maal gericht naar de Victor
Rousseaulaan bouwt hij in 1873-1875 een neoclassicistisch kasteel met aan de
achtergevel twee zijdelingse torens waarop een klokvormig dak met belvédère.
Wellicht staat de Duitse architect Eduard Schwartz in voor de bouwwerken. Het Dudenkasteel zou geïnspireerd zijn op
de zogenaamde Villa Hügel in Essen (Duitsland), een veel groter kasteel gebouwd
in 1870-1873 door architect Eduard
Schwartz voor de industrieel
Alfred Krupp. Recht
tegenover zijn woning – aan de zuidoostzijde - bouwt Duden in 1878 een
personeelswoning met paardenstallen en koetshuis.
Duden herziet de algemene aanleg van zijn landgoed en wellicht doet hij
hiervoor beroep op een landschapsarchitect. Het bebost karakter met steile
ravijnen wordt behouden maar toegankelijker gemaakt door de creatie van een uitgebreider
wegtracé en de voorziening van verschillende pittoreske vrijetijds- en nutsgebouwen
die vandaag allemaal verdwenen zijn. Het netwerk van paden en wegeltjes is nog
grotendeels bewaard, zo is bijvoorbeeld de allée
de l’esplanade; een weg die vertrekt vanuit de huidige Victor Rousseaulaan en
via de paardenstallen naar het kasteel reikt. Zowel voor als achter het kasteel
bevinden zich cirkelvormige paden die een mooi panorama bieden op het kasteel. Een
ander voorbeeld is de zogenaamde kapelledreef, omzoomd door een rij beukenbomen,
start zij vanuit de Brusselse steenweg richting de door Duden gebouwde
lutheraanse kapel. Hiernaast bevond zich een kleine pastorij en een
houtopslagplaats. Net onder de kapelledreef
bevond zich een grote moestuin en enkele langwerpige gebouwen die wellicht als
serres dienden (huidige locatie van het Joseph Mariënstadion).
De overige – in het algemeen kleinere - paden bestaan uit een kronkelend tracé
of sterk hellende, rechte paden. Verspreid over het park bevinden zich feeëriek
parkmeubilair bestaande uit pergola’s, hutten of kiosken gebouwd in exotische stijlen:
een oosters aandoende kiosk, een paviljoen met pagodedak, een houten hut van Sneeuwwitje, een dwergenhut en een
hut voor de tuinmannen. Een rustieke
brug met houten leuning bevond zich achter de kapel in de ernaar genoemde allée du pont rustique. Langs hetzelfde
pad wandelde men langs een bronzen beeld
van de overwinning, ook gekend
als de zwarte engel, plaatste Duden
dit beeld van een geknielde bewaarengel met laurierkrans ter nagedachtenis van
zijn enige zoon die vroeg overleed. Tussen de kapel en het kasteel bevond zich
een grasvlakte, de reekeswei of pelouse de chevreuils waar Mevr. Duden
reedieren hield.
Het neogotisch gebouw aan de noordoostelijke zijde van het park werd wellicht
nog door Mevr. Duden gebouwd rond 1905. Een foto-opname van deze periode toont de
oorspronkelijke gietijzeren poortingang die toegang gaf tot het afgesloten
gebied en de sterk beboste omgeving rondom het gebouw. Aan de rechterzijde van
de foto bevindt zich een beeld van de Romeinse godin Diane. Dit beeld dat naar
Grieks model was gemaakt symboliseert het bos.
Volgens een bouwvergunning wordt het landgoed Duden reeds sinds de jaren 1870 afgesloten
door een groene haag langs de huidige Victor Rousseaulaan. Aan de zuidzijde
(Mysterierstraat) laat Duden in 1875 een stenen muur bouwen die vandaag nog
steeds aanwezig is. Langs de Brusselsesteenweg bevindt zich vandaag tevens een haag.
Ontstaan
van het Dudenpark in 1911
Door het ontbreken van
rechtstreekse erfgenamen besliste Duden in 1895 om zijn eigendom aan Leopold II
te schenken. Duden had een grote bewondering voor de Koning en wellicht
onderhield hij er ook een persoonlijk contact mee. Als voorwaarde vroeg hij het
domein als openbaar park in te richten en het naar zijn naam te noemen. Een
budget zou voorzien in het onderhoud van het park. Zijn vrouw Ottilie Duden
heeft het vruchtgebruik van het domein tot aan haar dood. In 1905 draagt de
Koning het park over aan de Koninklijke Schenking met als bedoeling het
Dudenpark te verbinden met het park van Vorst dat reeds in 1875 werd ingericht
en zo een groene oase te vormen in de gemeente.
In 1909 krijgt de voetbalclub ‘Union-Saint-Gilloise’ een terrein aangeboden op
de plaats van de oude moestuin. Een voorlopige tribune met voetbalterrein en
atletiekpiste worden langs de Brusselse steenweg aangelegd en ingehuldigd op
14.09.1919 door prins Leopold en de burgemeester Omer Denis. Bijna één
decennium later, in 1926, bouwt architect Albert Callewaert (1888-1957) het
definitieve Joseph Mariënstadion met
een overdekte tribune in een opmerkelijke art decostijl. Oscar De Clercq
(1892-1968) maakt de expressionistische bas-reliëfs op de voorgevel waarin
afbeeldingen van voetbal en atletiek worden geïllustreerd. De oude remise en
paardenstallen van Mosselman worden in 1925-1926 opgefrist en in gebruik
genomen als kleedkamers en clubruimte. In de jaren 1950 wordt dit gebouw
afgebroken en vervangen door loketten.
Ottilie Duden sterft in 1911, in mei van het daaropvolgend jaar wordt het park via
de Koninklijke Schenking opengesteld voor het publiek. De gemeente verwacht een
grote toestroom aan wandelaars en treft de nodige maatregelen om het park
toegankelijker te maken. Langs de westelijke zijde van het park worden nieuwe
wegen gecreëerd om de verbinding naar het park te verbeteren (Eikelstraat,
Kastanjestraat en Keerkringenlaan). Er worden openingsuren ingevoerd en het
park wordt voor- en na deze uren langs de vier grote ingangspoorten afgesloten.
De ingangen langs de Victor Rousseaulaan en de Brusselsesteenweg bestonden
reeds, deze aan de hoek van de Keerkringenlaan en de Brusselse steenweg en in
de Gabriel Faurélaan worden gecreëerd. In het park zelf worden enkele paden en
wegels heraangelegd, verbreed en gewijzigd om te voldoen aan het nieuw gebruik.
Op oude foto’s merkt men tevens talrijke banken en omheiningen langs de
wandelpaden. Parkwachters staan in voor de veiligheid en het onderhoud van het
domein.
Het Dudenkasteel en de nieuwe paardenstallen worden vanaf 1913 verhuurd aan de
‘School voor Tropenziekten’. Het kasteel wordt gebruikt als leslokalen om
artsen en verpleegkundigen op te leiden voor Kongo-Vrijstaat. Om de capaciteit
van het gebouw te verhogen worden meermaals verbouwings-en vergrotingswerken
uitgevoerd aan het gebouw. Zo wordt aan de achterzijde van het gebouw een wintertuin
toegevoegd en wordt de zuidwestgevel voorzien van een serrebijgebouw. De
paardenstallen worden gebruikt als ‘animalerie’
om proefdieren te kweken. Enkele foto’s van het interieur illustreren de
toenmalige toestand van de leslokalen. In 1933 verhuist de school naar de
speciaal daartoe gebouwde art decogebouwen in Antwerpen n.o.v. architect Marcel
Spittael. Het kasteel wordt tijdelijk in gebruik genomen door Spaanse
vluchtelingkinderen die slachtoffer waren van het Francoregime en vanaf 1938 vestigt
het Institut National de Radio et de
Cinéma (INRACI) zich in het gebouw.
Tot 1968 is dit hun enige locatie, door de leerlingentoename zullen ze zowel uitbreiden
in de Villa Mosselman als in een aantal gebouwen buiten het Dudenpark. Sinds
2012 bevindt de Nederlandstalige afdeling van de kunsthogeschool zich hier, de
Luca School of Arts. De paardenstallen daarentegen zullen vanaf WO II in
gebruik worden genomen door de tuinmannen van het park.
De lutheraanse kapel wordt omgebouwd tot woning voor de meester-tuinier. Na een
lange periode van leegstand en verwaarlozing wordt het uiteindelijk afgebroken in
1978. Ook het feeërieke parkmeubilair van pergola’s, hutten en kiosken worden
verwaarloosd en één na één afgebroken.
De hoofdwachter in dienst van de administration
des domaines royaux neemt zijn intrek in de neogotische woning langs de
Gabriel Faurélaan.
Volgens het K.B. van 08.02.1912 wordt het hellend terrein gelegen tussen de
Jupiterlaan en de Besmelaan, waar zich op dat moment nog een arbeiderswijk en een
gemeenteschool bevinden, als park omgevormd – het latere Jupiterpark – om zo geïntegreerd
te worden aan de aanpalende parken van Vorst en Duden. Het stedenbouwkundig
plan van 1908 met de nieuwe Hoogte Honderdwijk illustreert dit.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog worden
tijdelijke houten barakken gebouwd op de zuidoostelijke grasvlakte van het park
die als school voor Duitse leerlingen diende. In de Tweede Wereldoorlog wordt
het bos gebruikt als toevluchtsoord tijdens de bomaanvallen: de
gemeentebewoners schuilen onder de bomen of bouwen zelf verschillende
schuilplaatsen langs de zijde van de Mysteriestraat.
Verbinding tussen het het Dudenpark en Park van Vorst: de Lainésquare
Het project om beide parken met
elkaar te verbinden was een wens die koning Leopold II reeds koesterde. In 1884
kocht hij de gronden die nodig waren om de aansluiting tussen beide parken
mogelijk te maken. In het kader van het Projet d’aménagement du quartier des parcs et du quartier
Saint-Augustin, vastgelegd bij K.B. van 08.02.1912 en licht gewijzigd bij
K.B. van 11.08.1926, wordt de aanleg van de Lainésquare goedgekeurd.
In 1949 krijgt het Dudenpark een
nieuwe ingang langs de noordelijke zijde om zo in verbinding te staan met de
Lainésquare en het park van Vorst. Bedoeling is de deze zone van het park - die
tot dan toe nog bestond uit een bosrijke zone met natuurlijke berg - te
nivelleren en om te vormen tot een belvedère met uitzonderlijk zicht op
Brussel.
Verschillende ontwerpen ontstaan voor deze monumentale
toegang. Zo maakt Maurice Heyninx, de architect van de Koning, een eerste project
dat bestaat uit een brede ingang die via twee paden leidt naar een opeenvolging
van diagonale en rechte trappartijen en vervolgens uitkomt op een groot plateau
met belvedère. Uiteindelijk staan de landschapsarchitect van de gemeente Aug.
Delvaux en de landmeter C. Crappe in voor het definitief ontwerp dat ze reeds
in 1941 tekenen maar omwille van WO II pas in 1949 wordt uitgevoerd. De twee
laterale ingangspaden worden behouden maar de trappen worden beperkt en deels
vervangen door een lichte helling.
De nieuwe ingang wordt officieel geopend op 29.05.1949 door M. Dulieu,
burgemeester van Vorst.
Het
park in zijn huidige toestand
Volgens het K.B. van 26.10.1973
wordt het Dudenpark in zijn geheel als landschap beschermd. Ook het Mariënstadion
wordt in de beschermingsclausule inbegrepen. Kort hiervoor werd het park van
Vorst beschermd (K.B. van 04.06.1973).
Sinds 01.09.2006 staat Leefmilieu Brussel – BIM in voor het beheer van het
Dudenpark, dat eigendom blijft van de Koninklijke Schenking. Om het park op te
waarderen wordt een volledige restauratie voorzien. Zo werden onder andere
nieuwe houten banken met inscriptie Duden
geplaatst. Verschillende wegen werden heraangelegd en hersteld. De
erosieproblemen worden aangepakt, het bosgebied gerenoveerd en de biodiversiteit
verzekerd. De art decotuin werd gerestaureerd in 2006. In dit opzicht voerden
de studiebureaus Out-Site en Arcadis historische studies uit.
BOUWKUNDIG ERFGOED
Gebouwen
Voor de beschrijving van
de gebouwen in het Dudenpark verwijzen we naar de individuele notities.
A. Villa Mosselman en oude smederij
B. Dudenkasteel (Brusselsesteenweg 227-229)
C. Paardenstallen (Victor Rousseaulaan 63-75)
D. Portierswoning (Gabriel Faurélaan 2)
E. Joseph Mariën stadion (Brusselse steenweg 221-223-225)
Beeldhouwwerken en monumenten
F. Buste van Leopold II
Buste van Z.M. Koning
Leopold II geplaatst in het eindperspectief van het in 1949 gecreëerde art decoterras
langs de Lainésquare. Bronzen beeld op hardstenen sokkel n.o.v. beeldhouwer
Thomas Vincotte (1850-1925). Het beeld werd op 11.05.1957 op deze locatie
ingewijd maar werd reeds voordien vervaardigd, mogelijk nog in opdracht van
Leopold II. Tweetalige inscriptie op sokkel met opschrift ‘Aan Koning Leopold
II Weldoener der openbare parken’.
G. Buste van Victor Rousseau
Buste van de
beeldhouwer Victor Rousseau gelegen aan de rand van het park langs de Victor
Rousseaulaan. Bronzen beeld door beeldhouwer Georges Vandevoorde (1878-1964). Hardstenen
sokkel waarop inscriptie: ‘Victor ROUSSEAU’. Ingehuldigd op 14.06.1958.
G. Vandevoorde liep stage bij Victor Rousseau waar hij sterk beïnvloed werd
door de romantisch-realistische stijl van zijn meester. Onmiddellijk na de dood
van V. Rousseau (1865-1954) ontwerpt hij deze buste als eerbetoon. Het beeld
benadrukt het gelaat maar ook de handen. Aangezien Victor Rousseau in Vorst woonde
en werkte werd het beeld aan de gemeente voorgelegd. Zijn atelier bevond zich
in de Bondgenotenstraat nr. 170.
H. Stenen kruis
Hardstenen kruis van ca.
1500, geplaatst aan de hoek van de Brusselse steenweg en de Mysteriestraat. Dit
kruis, historisch gekend als het Corte
steene Cruys, gaf aanleiding tot de benaming van het Heilig Cruysbosch en de Steencruysweg
(huidige Mysteriestraat).
De legende wil dat het religieus beeld werd geplaatst na de onopzettelijke
doodslag van Jan Vranckx op pastoor Jan Paridaens. De abdis van de Abdij van
Vorst gaf in 1491 toestemming aan de moordenaar om op de plaats van de misdaad
een kruis te plaatsen als teken van boetedoening en verzoening. Hierna zou Jan
Vranckx op bedevaart vertrekken. Een tweede – minder betrouwbare legende –
vertelt dat een mysterieuze ruiter op deze plaats verongelukte en stierf.
Kruis van 2,15 meter hoog met schuin afgesneden hoeken en uiteinden in
accoladevorm, geplaatst op rechthoekige stenen sokkel. Centraal in kruis kleine
afbeelding van Christus dat in de steen zelf werd gehouwen, hierboven
inscriptie INRI. Achteraan het kruis
opschrift: O crux ave spes unica (O Gegroet kruis Enige hoop). Rechthoekige nis in
de sokkel die oorspronkelijk wellicht een opschrift bevatte met jaartal en
aanleiding van het kruis.
I. Ingangspoort langs de Gabriel Faurélaan
Noordoostelijke ingang van het park in 1912
gecreëerd samen met het Dudenpark. Deze poort behoort tot één van de vijf
hoofdingangen van het groen domein. De poort bevindt zich vlak naast de
neogotische parkwachterswoning en het verdwenen standbeeld van Diane dat als
symbool van het bos de wandelaar verwelkomde.
Twee bak- en zandstenen pilasters, sokkel en deksteen in hardsteen. Smeedijzeren
hek dat voor en na de sluitingsuren van het park werd afgesloten.
J. Ingangspoort langs de Victor Rousseaulaan
Deze zuidoostelijke ingang van het park bestaat
sinds de Dudencampagne in 1869. Het
gaf via een gebogen weg in het bos toegang tot de paardenstallen en het kasteel
van Wilhelm Duden. Samen met de vier andere poortingangen behoort ze tot de
hoofdingangen van het park.
De poort zelf werd wellicht bij het ontstaan van het park geplaatst rond 1910.
Ze bestaat uit twee witstenen pilasters bekroond door monumentale hardstenen vazen
met festoenen waartussen smeedijzeren hekwerk. De poort bevond zich
oorspronkelijk aan de hoofdingang van het verdwenen neoclassicistisch landhuis
Zaman, gebouwd door architect M. Janlet rond 1830 in de Victor Rousseaulaan
(huidig tennisclub Vorst Domein).
K. Ingangspoort langs de Brusselse steenweg - Keerkingenlaan
Zuidwestelijke poortingang van het Dudenpark
gelegen langs de Brusselse steenweg en recht tegenover de Keerkringenlaan. Deze
ingang werd samen met de creatie van het park in 1912 gemaakt en behoort tot
één van de vijf hoofdingangen.
Twee hardstenen waartussen een gietijzeren hekwerk.
L. Ingangspoort langs de Brusselse steenweg
Oudste ingang van het park die reeds sinds de
Mosselmanperiode in 1829 werd gebruikt. Een rechte dreef met beukenbomen (Kapelledreef) leidt naar een scherpe
bocht die uitgeeft op de villa en twee bijgebouwen van Edouard Mosselman.
Noordwestelijke ingang van het park, vlak naast het Joseph Marienstadion.
Breed ijzeren hekwerk met poort.
M. Ingangspoort langs de Lainésquare
Brede ingang langs de noordelijke zijde van het
Dudenpark die via de Lainésquare in verbinding staat met het park van Vorst. Aug.
Delvaux, landschapsarchitect van de gemeente Vorst, stond in voor het ontwerp
van de nieuwe ingang zowel als de monumentale art decotuin met belvedère, die
in 1949 werd uitgevoerd. Het plan om beide openbare parken met
elkaar te verbinden bestond reeds sinds 1884 en werd mede mogelijk gemaakt door
Z.M. Koning Leopold II.
Dubbele, laterale poortdoorgang langs de square die met elkaar verbonden wordt
door een lage, roodbruingekleurde zandstenen muur in
breuksteen met centrale convexe afronding. Gietijzeren hekken met art decotekening
en klein bolornament op paal, wellicht ontworpen en uitgevoerd door Ferronnerie d’art F. Alexandre. Frans-
en Nederlandstalig opschrift op de pilasters met: Het park van Vorst, door Koning Leopold II verwezenlijkt en het
Duden-park, door Hem aan de Natie geschonken, werden in 1949 verbonden door de
Koninklijke schenking’.
Bronnen
Archieven
GAV-OW 112 (niet geklasseerd fonds).
GAV-DS 282 (1878), 285 (?), 411 (?), 415 (1882), 483 (?), 3947 (1906), 13916 (1939), 17840 (1960), 18680 (1965), 24887 (2011), 25209 (2014).
Geschied-en patrimoniumkring van Vorst, ‘Parc Duden’.
Publicaties en studies
APEB vzw, Les écuries du Parc Duden. Etude historique, architecturale et stratigraphique onuitgegeven studie i.o.v. BIM), maart 2013.
CABUY, Y., DEMETER, S., LEUXE, F., Atlas van de archeologische ondergrond van het Gewest Brussel, 4, Vorst, MRBC – MRAH, Brussel, 1993.
Derom, P., De beelden van Brussel, Brussel, 2002, pp. 229-230.
Derom, P., De beelden van Brussel, Inventaris, Galerij Patrick Derom, Brussel, 2002, pp. 89-90.
DUBREUCQ, J., Vorst in oude prentkaarten, Europese bibliotheek, Zaltbommel, 1981.
FRANCIS J., La chanson des rues de Forest, uitgever Louis Musin, Brussel, 1976, p.41.
HERDIES, H., «Les croix expiatoires à Forest», Le Folklore brabançon, 171, 1966, pp.246-250.
HUSTACHE A., Forest, CFC-Éditions, Brussel, 2001 (coll. Guide des communes de la Région bruxelloise), pp.57-63.
LOMBAERDE, P., Léopold II. Roi – Batisseur (tentoonstellingscatalogus), Pandora, Brussel, 1995, pp.70-77.
OUT-SITE bvba, Dudenpark. Realisatie van een historische landschappelijke studie van het Dudenpark (onuitgegeven studie i.o.v. BIM), januari 2011.
PIERRON, S., Histoire illustrée de la Forêt de Soignes. Tome 1. La géographie – L’histoire – La juridiction, La pensée Belge, Brussel, s.d.
PIRLOT, A.-M., De Hoogte Honderdwijk, GOB, Brussel 2014 (Brussel, stad van kunst en geschiedenis, 53), p. 3-7, 14-15.
VANDER GOTEN, H. et J.P. VOKAER, Le parc Duden, à Forest, Guide du Promeneur (Géologie, histoire, faune, flore), s.n., s.l., 1953.
VAN LIL, A., ‘La Paroisse de Saint Augustin à Forest’, Le Folklore Brabançon’, nr. 218, juni 1978, pp. 101-110.
VAN LIL, A., ‘Le sort des biens forestois de l’Abbaye Bénédictine des Dames Nobles’, Le Folklore Brabançon, 237-238, 1983, pp. 31-88.
VAN LIL, A., ‘Duden et son Parc à Forest’, Le Folklore Brabançon’, nr. 267, september 1990, pp. 176-190.
VERNIERS, L., Histoire de Forest-lez-Bruxelles, A. De Boeck, Brussel, 1949, pp. 195-197, 199-200.
VOKAER J.-P., Par les rues de Forest. Études sur la toponymie locale, Imp. Cantrin, Brussel, 1954, pp. 31-32.
Websites
Inventaris van het natuurlijk erfgoed
Historisch patrimonium
Promenades forestoises
Bekende vorstenrars