Morisstraat

 

Bekijk de weerhouden gebouwen

Van Paul Jansonplein naar Waterloosesteenweg.
Eerste gebouwen uit 1873, op gronden van familie Tournay, nog vóór goedkeuring van rooilijnenplan volgens KB van 02.04.1883.
Genoemd naar een eigenaar. Regelmatig tracé dat achtereenvolgens Ierlandstraat, Spanjestraat en Portugalstraat kruist. Toenemende bebouwing tijdens laatste decennium van 19e eeuw, met gevels geïnspireerd op eclecticisme en art nouveau.

Nr. 29 (1900) en 31 (1899) in eclectische stijl met polychroom parement en asymmetrische compositie; nr. 31 met trapgevel. Sommige gevels met neoclassicistische inslag, zoals nr. 8, 1885, met brikettenbekleding (1948); nr. 9 n.o.v. arch. Auguste Léon, 1874, verhoogd (1891), verbouwd (1957) en bekleed met Euvillesteen (1963); nr. 10, 1885, verbouwd n.o.v. arch. Louis-Philippe Lesage, 1935; nr. 11, 1867 (zie De Keyser, G., 1996) gewijzigd (1928) en winkelpui (1960); nr. 12 (1885) gesloopt; nr. 16, 1873, verhoogd met één bouwlaag (1932); nr. 64, 1898, maar verbouwd (1964); nr. 66, 1898, maar verbouwd (1959); nr. 70 (1897), °72 en °74, ensemble uit 1898; nr. 76 en Waterloosesteenweg nr. 340, 342, neoclassicistisch hoekgebouw, 1897.

Nr. 62 in geometrische art-nouveaustijl, n.o.v. arch. Jean-Pierre Van Oostveen, 1899, oorspronkelijk in ensemble met aansluitend huis (zie Portugalstraat nr. 36).
Oorspronkelijk straatbeeld geschaad door recente gebouwen als nr. 41 (huis van 1901, verbouwd n.o.v. Félix De Saeger, 1963), 49 (arch. Joseph Wafelaerts, 1969), 51 (1985), 53 als hoekgebouw met Waterloosesteenweg nr. 338 (arch. G. Heerebout, 1956).
Achterhuizen van Charleroisesteenweg vormen begin van de pare straatzijde met een sterk heterogeen karakter. Op nr. 38 oorspronkelijk woning-atelier (1897) van historieschilder en tekenaar Henri Ottevaere (geb. 1870), nu echter verdwenen.