Keltenlaan

Van Tervurenlaan naar Sint-Pietersplein. Rechte straat waarvan het tracé van het einde van XIX dateert (aanlegplan van Tervurenlaan van 1896). In 1894 waren er al plannen voor de aanleg van de Keltenlaan, als verbindingsweg met het op het grondgebied van Sint-Pieters-Woluwe gelegen kerkhof van Etterbeek. Het eerste gedeelte van de straat volgt de bedding van een oude weg die in de Hoornstraat uitkwam (in een deel van de Hoornstraat dat heden verdwenen is).

Weinig homogene bebouwing bepaald door eclectische panden, veelal met al dan niet verbouwde winkelpui ; ook enkele huizen van neoclassicistische inspiratie, cfr Nr. 31 (drie bouwlagen en twee traveeën) en het huis op de hoek van de Frankenstraat (drie bouwlagen en drie + één travee). Andere panden met gele of witte bakstenen gevels met gebruik van hardsteen voor banden en omlijstingen, cfr Nr. 18 (1912?, met één bouwlaag verhoogd, 1937), of een meer traditionele architectuur met polychrome bakstenen gevels zoals Nr. 34 (1906), 45, 53 (1909), 60. Enkele ensembles zoals Nr. 37-39, 41, 43 (Frankenstraat) uit 1904, Nr. 47, 49 (arch. Léon SAELENS, 1903), Nr. 67, 69 (arch. Alexandre DEBRIGODE, 1909 ; Nr. 69 met één bouwl. verhoogd, 1952).

Verder een aantal appartementsgebouwen zoals Nr. 17 tot 21 en 23 (1913) ; Nr. 3 is recenter en telt zes bouwlagen.