Sint-Michielskollegestraat

 

Bekijk de weerhouden gebouwenRechte straat van Roger Vandendriesschelaan naar Sint-Michielslaan, wordt centraal doorbroken door André Fauchillestraat in het noorden en Maurice Liétartstraat in het zuiden. Tracé vlg. K.B. van 06.02.1896 m.b.t. de aanleg van de Tervurenlaan (zie deze laan).

Genoemd naar het Sint-Michielscollege dat voor het grootste deel gelegen is op het grondgebied van de gemeente Etterbeek.

Heterogene bebouwing hoofdzakelijk bestaande uit woningen van twee tot drie bouwlagen. Voorts bescheiden appartementsgebouwen van drie tot zes bouwlagen en kantoor- of bijgebouwen op doorlopend percelen met Tervurenlaan.

Pare zijde tot M. Liétartstraat bestaat vnl. uit bebouwing uit eerste decennium van XX en wordt sinds 1990 centraal doorbroken door de Minervalei met belendende appartements- en kantoorgebouwen gebouwd vanaf 1990 tot 2001 (zie Minervalei). De dominerende stijl is eclectisch, meestal met polychroom parement (zie nr 36, 38, 40 en 42). Nr 46: woning van 1903 met breukstenen sokkel, balkon in tweede bouwlaag en kroonlijst met spiegels waarin cementtegels met Egyptische profielen; nr 48: woning n.o.v. arch. Breban, 1904, heden wit geschilderd, hoofdtravee met balkons vlg. verkleinende ordonnantie en tussen pilasters; nr 50: woning n.o.v. arch. E. Vande Put, 1905, handelszaak vervangen door brede garagepoort (1981). Daarnaast woningen met Beaux-Arts elementen (zie nr 10 en 12) of met neoclassicistische inslag; nr 8: woning van 1903 met gebuikte gietijzeren borstwering in tweede bouwlaag en dakvenster met Frans balkon. Laatstgenoemde is belendend aan het nr 6 n.o.v. arch Emile Lambot, 1902, de kunstenaarswoning van de symbolistische schilder Emile Fabry (1965-1966) die er leefde en werkte tot aan zijn dood. Nr 44: woning, ca 1900. Risaliet met venster en gebuikte gietijzeren borstwering. Houten erker in tweede bouwlaag gevat tussen pilasters. Toegangstravee met deur en groot vierledig impostraam onder fronton met bol. Garage (1969).
Tweede deel van pare zijde wordt volledig ingenomen door omheining van Sint-Michielscollege; bakstenen omheiningmuur geritmeerd door lisenen en bogenfries (zie Het monumentale erfgoed van België. Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Etterbeek, Sint-Michielslaan nr 24-26).

Onpare zijde eveneens hoofdzakelijk met eclectische bebouwing uit XX b, maar hier en daar enkele constructies uit het interbellum en uit de naoorlogse periode. Haar oorspronkelijke bebouwing werd gekenmerkt door bakstenen omheiningmuren en bescheiden bebouwing op doorlopende percelen in functie van de herenhuizen in de parallel lopende Tervurenlaan, in het bijzonder garages met chauffeurswoning op verdieping(en). Voor nr 31 en 33 zie Tervurenlaan nr 245; nr 83-89 zie Tervurenlaan nr 177. Op nr 53 een korfboogvormige inrijpoort uit 1911 behorend tot woning in Beaux-Artsstijl in de Fauchillestraat nr 15, uitgebreid met bijkomende garagegebouwen (n.o.v. arch. Jean De Ligne, 1921 en 1948) of verbouwd tot woning (1941). De eclectische architectuur wordt o.a. vertegenwoordigd door een ensemble n.o.v. arch. Henri Van Leuven, 1900 (zie nr 29, 35, 37), waar de verspringende bouwlagen en polychrome parement een lichte art-nouveau-invloed verraden. Het ensemble, vlg. spiegelbeeldschema, wordt doorbroken door boven vermelde bijgebouwen van de villa op de Tervurenlaan nr 245. Nr 3: met neoclassicistische inslag en symmetrische compositie, 1911. handelszaak: links vitrine, rechts twee deuren. In vergelijking met de naburige straten is de interbellumarchitectuur sporadisch vertegenwoordigd. De bescheiden woning op nr 91 n.o.v. arch. J. Van Hove, met bruine bakstenen gevel en bepleisterde elementen en met bow-window vormt samen met het appartementsgebouw op nr 55-57 (zie deze nr) de enige getuigen van de art-decostijl.

De naoorlogse periode wordt vertegenwoordigd door zowel woningen, kleine en grote  appartementsgebouwen en dito kantoorgebouwen.
Op nr. 51 een modernistiche woning n.o.v. arch. Georges De Hens. De nr. 59, 61, 63, 65 en 93 zijn woningen van het bel-etagetype of bescheiden appartementsgebouwen gebouwd tussen 1950 en 1952: bakstenen gevels met simil- elementen en met weinig of geen decoratieve elementen. Het begin van de straat wordt gekenmerkt door een appartementsgebouw en een kantoorgebouw buiten proportie. Eerstgenoemde, nr 9-11-13 n.o.v. arch. Guy G.V. Daens, 1972, met zes bouwlagen. Het belendende kantoorgebouw, nr 17 n.o.v. architectenbureau Atelier d'Architecture et d'Urbanisme, 1973, op doorlopend perceel met Tervurenlaan nr 249-253-255: een gebouw van bescheiden hoogte waar het materiaalgebruik in contrast staat met de rest van de bebouwing in de straat. Het heeft vijf volumes met spiegelglas verticaal geritmeerd door pilasters in kiezelbeton. Op hetzelfde perceel op de Tervurenlaan kent het gebouw zijn ‘grote broer' waar het gebouw met dezelfde kenmerken negen bouwlagen telt. Identieke situatie maar met meer intrinsieke architecturale kwaliteit vindt men terug in de hoofdzetel van het RIZIV kantoorgebouw op nr 67-69 n.o.v. arch. René Aerts & Paul Ramon, 1968 (zie nr. 67-69).  Dit gebouw met aluminium gordijngevel bevindt zich op een doorlopend perceel met de Tervurenlaan nr 211 waar zich het hoofdgebouw bevindt die dezelfde architectuurtaal volgt.

Sinds 1990 wordt de pare zijde onderbroken door de Minervalei die langs de hoeken voorzien wordt van appartements-en kantoorgebouwen, gebouwd tussen 1990 en 2001 (zie Minervalei).