Pierre De Breukerstraat

De Pierre De Breukerstraat is een korte straat in het verlengde van de Gerechtigheidsstraat, ze verbindt de Ferdinand Lenoirstraat met de Tilmontstraat.

De straat werd in het begin van de 20^e eeuw aangelegd en werd oorspronkelijk de rue du Cartel genaamd. Rond 1920 werd ze omgedoopt tot haar huidige naam als hulde aan de Jetse leerkracht en gemeentesecretaris Pierre De Breuker (1829-1886).

Een eerste deel van de straat werd in het begin van de 20^e eeuw bebouwd en bestaat uit eengezinswoningen en opbrengstwoningen in eclectische stijl, vaak met een polychroom parement zoals de ensembles nrs. 3 t.e.m. 13 (nr. 3 van 1908, overige zonder datum) en nrs. 14 t.e.m. 18 (gesigneerd architect J. Janssens, 1911). Deze woningen werden in een latere periode verhoogd en/of voorzien van dakkapellen.

Een tweede bouwperiode vond plaats in het interbellum en omvat een soortgelijke bebouwing. Zo is nr. 21 een woning in laat-eclectische stijl met atelier achteraan het perceel. De burgerwoning op nr. 24 heeft een laat-eclectische stijl met art-deco-elementen (architect J. Delhez, 1936).

Het nr. 20-22 werd in 1948 gebouwd door de architect R.V. Tournay en in opdracht van de glaskunstenaar Frans Crickx. Het gebouw bestond oorspronkelijk uit een atelier op de benedenverdieping en woningen op de verdiepingen. Dit atelier was een uitbreiding van het glazeniersatelier met kunstenaarswoning in de Ferdinand Lenoirstraat 96 waarmee ze ook langs de achterzijde van het perceel in verbinding staat (zie Ferdinand Lenoirstraat 96) en omvatte onder meer ruimtes voor het bakken, bewerken (etsen en zandstralen) en behandelen (mastiekeren) van glasramen.