Onderzoek en redactie
2007-2009
Bekijk de weerhouden gebouwen
Korte rechtlijnige straat, die diagonaal loopt van de Lang-Levenstraat naar de Waversesteenweg.
De straat werd aangelegd op privé-initiatief van de erfgenamen Anoul, in het kader van de stedenbouwkundige ontwikkeling van de landbouwzone achter de Sint-Bonifaaskerk (1847).
Op 05.10.1877 legde de familie Anoul aan de gemeenteraad het tracé voor van een straat die ze op hun eigendom wilden aanleggen, tussen de Lang-Levenstraat en de Waversesteenweg, waarbij ze de aanpalende terreinen wilden verkavelen. Het voorstel werd in eerste instantie afgewezen door het college, dat zich verzette tegen de niet-reglementaire breedte van de straat en ook tegen het tracé dat loodrecht op de Waversesteenweg zou staan, wat het verkeer eerder zou belemmeren dan het te bevorderen. De gemeente deed daarop aan de erfgenamen Anoul drie voorstellen die conform waren aan de straten die voorzien waren in het Plan d'alignement et d'expropriation par zones pour la transformation du quartier dit de Saint-Boniface […] (K.B. van 10.05.1876 en 31.07.1877). De erven opteerden voor een rechte straat van 12 meter breed in het verlengde van de René Dubreucqstraat. Dit ontwerp werd goedgekeurd tijdens de gemeenteraadszitting van 19.12.1877. In 1878 werd met de werken begonnen, op hetzelfde moment als die van de aanleg van de Kribbestraat, de Atheneumstraat, de Jules Bouillonstraat en Bouréstraat, die voorzien waren in het algemeen rooilijnenplan.
De familie Anoul gaf haar eigen naam aan de straat die op haar initiatief werd aangelegd. Zij was trouwens een bekende familie in Elsene. Twee van haar leden waren gemeenteraadslid, Théophile (in 1829-1830) en Louis (tussen 1855 en 1879), en Victor-Ernest (1794-1862) was een meermaals gedecoreerde luitenant-generaal van het Belgische leger.
De straat is overwegend bebouwd met burgerwoningen en opbrengsthuizen met handelsruimte op de benedenverdieping en de tussenverdieping, die meestal dateren van het begin van de jaren 1880 (zie onder mee Waversesteenweg nr. 111 – Anoulstraat nr. 1, nr. 12: met neoclassicistische inslag, in 1879 ontworpen voor de weduwe Anoul, en nr. 21 en 23). Het neoclassicisme overheerst, maar de straat telt ook enkele gebouwen in eclectische stijl (nr. 14: 1883 (?); nr. 25: 1884; zie verder nr. 16, 20 en 22).
De straat werd aangelegd op privé-initiatief van de erfgenamen Anoul, in het kader van de stedenbouwkundige ontwikkeling van de landbouwzone achter de Sint-Bonifaaskerk (1847).
Op 05.10.1877 legde de familie Anoul aan de gemeenteraad het tracé voor van een straat die ze op hun eigendom wilden aanleggen, tussen de Lang-Levenstraat en de Waversesteenweg, waarbij ze de aanpalende terreinen wilden verkavelen. Het voorstel werd in eerste instantie afgewezen door het college, dat zich verzette tegen de niet-reglementaire breedte van de straat en ook tegen het tracé dat loodrecht op de Waversesteenweg zou staan, wat het verkeer eerder zou belemmeren dan het te bevorderen. De gemeente deed daarop aan de erfgenamen Anoul drie voorstellen die conform waren aan de straten die voorzien waren in het Plan d'alignement et d'expropriation par zones pour la transformation du quartier dit de Saint-Boniface […] (K.B. van 10.05.1876 en 31.07.1877). De erven opteerden voor een rechte straat van 12 meter breed in het verlengde van de René Dubreucqstraat. Dit ontwerp werd goedgekeurd tijdens de gemeenteraadszitting van 19.12.1877. In 1878 werd met de werken begonnen, op hetzelfde moment als die van de aanleg van de Kribbestraat, de Atheneumstraat, de Jules Bouillonstraat en Bouréstraat, die voorzien waren in het algemeen rooilijnenplan.
De familie Anoul gaf haar eigen naam aan de straat die op haar initiatief werd aangelegd. Zij was trouwens een bekende familie in Elsene. Twee van haar leden waren gemeenteraadslid, Théophile (in 1829-1830) en Louis (tussen 1855 en 1879), en Victor-Ernest (1794-1862) was een meermaals gedecoreerde luitenant-generaal van het Belgische leger.
De straat is overwegend bebouwd met burgerwoningen en opbrengsthuizen met handelsruimte op de benedenverdieping en de tussenverdieping, die meestal dateren van het begin van de jaren 1880 (zie onder mee Waversesteenweg nr. 111 – Anoulstraat nr. 1, nr. 12: met neoclassicistische inslag, in 1879 ontworpen voor de weduwe Anoul, en nr. 21 en 23). Het neoclassicisme overheerst, maar de straat telt ook enkele gebouwen in eclectische stijl (nr. 14: 1883 (?); nr. 25: 1884; zie verder nr. 16, 20 en 22).
Bronnen
Archieven
GAE/DS. 14: 17-14; 25: 17-25.
GAE/OW Historique des rues (1925).
GAE/OW 17.
GAE/OW Q3 Quartier Saint-Boniface (Doos nr. 13).
Publicaties en studies
DEL MARMOL, B., DELSAUTE, J.-L., et al., Le quartier Saint-Boniface, Ministerie van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, Brussel, 1998 (Bruxelles, Ville d'Art et d'Histoire, 23), pp.2-10.
DEWEZ, M.-A., L'urbanisation du quartier Saint-Boniface (Licentiaatsthesis in de hedendaagse geschiedenis), UCL, Louvain-la-Neuve, 1982-1983, p. 31 en volgende.
GONTHIER, A., Histoire d'Ixelles, Le Folklore Brabançon, De Smedt, Brussel, 1960, pp. 155-157.
LE ROY, P., Monographie de la commune d'Ixelles, Imprimerie Générale, Brussel, 1885, pp. 231-232.