Generaal Bernheimlaan

Van Kazernenlaan en Tweede Lansiers Regimentlaan naar Nieuwelaan.
Haar tracé werd goedgekeurd door het K.B. van 21.7.1903 dat een eerste goedgekeurd project uit 1890 vervangt. Het eerste deel van de laan, tot aan de de Haernestraat, was klaar in 1906 en kreeg de naam Beeldhouwkunstlaan (avenue de la Sculpture).

In het midden werd een brede, met bomen beplante ophoging aangelegd. Het tweede gedeelte, tot aan de Nieuwelaan, dateert van 1911 en heette Beeldhouwkunststraat (rue de la Sculpture). Na W.O. I vormen laan en straat één verbindingssweg die de naam van generaal Bernheim (1861-1931 ; commandant van de eerste legerdivisie tijdens de oorlog) kreeg. De de Haernestraat, Reigersvlietstraat en Pierre Hap-Lemaîtrestraat vormen haar zijstraten. Beeldhouwer Bernard CAILLIE (1880-1954) woonde in nr.55. Een beeld van DELPORTE luistert het begin van de straat op.

De even zijde van het eerste gedeelte (de voormalige Beeldhouwkunstlaan) wordt hoofdzakelijk ingenomen door de zijgevel van een militair gebouw aan de Ruiterijlaan, gevolgd door enkele moderne constructies en een reeks traditionele woningen, het merendeel uit het begin van de XXste eeuw, met twee of drie trav. en twee of drie bouwl. onder zadeldak, lijstgevels in rode baksteen (cf. nr. 38 van 1909, n.o.v. arch. Pierre STILLEMANS), lichte baksteen (cf. nr. 14-16 uit 1907, n.o.v. arch. DEVAUX) of met een pleisterlaag in neoclassicistische inspiratie (nr. 18 uit 1906). Alleen nr. 36 (1904, volgens plannen van arch. Georges THOELEN) bezit een uitgewerktere gevel met bewerkte sokkel, talrijke elementen in blauwe hardsteen, lisenen op de verdieping (de vierde bouwl. werd later toegevoegd). Nr. 34 heeft artdeco-reminiscenties (1929, n.o.v. arch. Jacques DE COSTER).

De oneven zijde vertoont een homogenere bebouwing bestaande uit huizen in analoge stijl met twee of drie trav. en meestal drie bouwl. In de gevels wordt de rode baksteen vaak afgewisseld met baksteen in een contrasterende kleur zoals nr. 7-9 (1908) of 11-13 (1908) en soms ook met kleine sgraffitivoorstellingen (nr. 19 uit 1908, nr. 21 van 1909?). Sommige gevels zijn echter klassieker, cf. nr. 25 (1907). De laatste drie gebouwen zijn van latere datum (nr.33 uit 1931, nr. 35 van 1928, nr. 37 uit 1929 n.o.v. arch. G. DONY). Van hetzelfde type, doch eenvoudiger van opstand zijn de panden aan de even zijde van het tweede deel van de laan (vroegere Beeldhouwkunststraat). Veel huizen hier werden ontworpen door arch. Emile LOENS (nr. 46 uit 1908, de ensembles nr. 54 tot 58 en nr. 62 tot 68 van 1910, nr.70 uit 1910, nr.72 van 1912, nr.74 van 1912). een ander ensemble is van de hand van arch. WÉRY (nr. 48 tot 52, 1909).

Aan oneven zijde bevindt zich een groot appartementsgebouw van de Etterbeekse Haard, op de hoek met de de Haernestraat (nr. 41-43, n.o.v. arch. Jean STILLEMANS van 1919). Op de gevel hangt een gedenkplaat met medaillon waarop het portret van Victor Dupont, afgevaardigd beheerder van de Haard van 1920 tot 1930, staat afgebeeld. De overige bebouwing bestaat vnl. uit appartementsgebouwen, vaak met vier bouwlagen, zoals nr. 63 in modernistische stijl (1935, n.o.v. arch. Vital COPPE), nr. 69 (1935, n.o.v. arch. MARTENS) of nr. 75 (1936, volgens plannen van arch. Vital COPPE). Nr. 47, uit 1934, werd opgetrokken in een gelijkaardige stijl, n.o.v. de arch. G. COLLET en Marcel KEULENEER.