Atrebatenstraat

Van Tervurenlaan naar Eskadronstraat.

Slechts één sectie van het eerste deel van deze straat maakte deel uit van het "plan d'ensemble" van de Tervurenlaan (1896). De straat volgt het tracé van de gedeeltelijk bebouwde Ketelstraat die langs de grens met Sint-Pieters-Woluwe liep en de Bezemstraat (de huidige Batavierenstraat) met de Blauwe Dreef (de huidige Vrijwilligerslaan) verbond (de actuele grens tussen beide gemeentes).

Het eerste bochtige deel werd aangelegd tussen de Tervurenlaan en de Aduatiekersstraat tijdens de eerste jaren van XX. In die periode werd de straat afgeleid naar de Eskadronstraat, tussen 1911 en 1913 werd ze in rechte lijn verdergetrokken tot de laatst genoemde straat. Ze wordt doorkruist door de Aduatiekersstraat, de Bollandistenstraat en de Ch. Legrellestraat.

Aan even zijde wordt het eerste stuk hoofdzakelijk ingenomen door - heden verbouwde - garages die toebehoren aan de huizen aan de Sint-Michielslaan; nr. 2 tot 26A en nr. 32, garage en woning voor personeel, deel uitmakend van pand aan Sint-Michielslaan volgens bouwaanvraag van 1914 en n.o.v. arch. Franz D'OURS.
Aan oneven zijde heeft de oorspronkelijke bebouwing, met uitzondering van nr. 7, moeten plaats ruimen voor panden uit het begin van XX. De straat biedt een vrij heterogeen uitzicht, gaande van het eclectisme, zoals nr. 121 (1913) tot het modernisme; nr. 138 en 140 van respectievelijk 1956 en 1959 n.o.v. arch. Georges HUYGENS via de art deco (het pand op de hoek met de Aduatiekersstraat nr. 94 gesculpteerde florale omlijsting met reminiscenties aan de art deco) en de Beaux-Arts. Van deze laatste stijl zijn talrijke panden terug te vinden van de hand van arch. Alfred KNEIN : nr. 21 tot 27 van 1923 en 1924, nr. 33 (1924) volgens plannen van arch. G. MUNDELEER, nr. 47-49 en 51-53 uit respectievelijk 1925 en 1924 (zie Bollandistenstraat nr. 63-69).