Voormalig kasteel van Drootbeek, later Institut Sainte-Ursule
Drootbeekstraat 2, 4-6
Molenbeeksestraat 173, 175
Typologie(ën)
kasteel
school
school
Ontwerper(s)
INCONNU - ONBEKEND – 1574
INCONNU - ONBEKEND – 1857-1858
INCONNU - ONBEKEND – 1884-1887
Charles THOMISSE – architect – 1928
E. VAN OUYTSEL – architect – 1949
Juridisch statuut
Ingeschreven in de wettelijke inventaris op 19 augustus 2024
Inventaris(sen)
- Actualisatie van de Urgentie-Inventaris (Sint-Lukasarchief - 1993-1994)
- Actualisatie van het inventarisatieproject van het Bouwkundig Erfgoed (DMS-DML - 1995-1998)
- Permanente actualisatie van de inventaris van het Bouwkundig Erfgoed (DPC-DCE)
Dit (deze) goed(eren) bezit(ten) de volgende waarde(n)
- Artistiek Het ontwerp van een onroerend goed (gebouw) door een gerenommeerde kunstenaar (architect) kan maar zeer zelden als criterium worden beschouwd. Om het belang van de selectie van dit onroerend goed te beoordelen, en de plaats dat het inneemt in het oeuvre van een kunstenaar (architect), is dit een criterium dat moet worden afgewogen met de architectonische kwaliteit (compositie en interne structuur), de uitvoering (materialen, technische beheersing), de plaats in de architectuurgeschiedenis dewelke een getuigenis zijn van een fase of aspect van landschapsarchitectuur of de bouwkunst in het verleden. Zodoende gelden koppelingen naar volgende criteria: zeldzaamheid (typologie, stijl, materiaalgebruik, bronnen), representativiteit (idem) en integriteit (idem + kwaliteit van uitvoering).
- Esthetisch Het onroerend goed heeft een esthetische waarde als het de waarnemer zintuigelijk prikkelt op een positieve manier (‘ervaring van schoonheid). Historisch gezien werd deze waarde aangewend om waardevolle natuurlijke of semi-natuurlijke gebieden aan te duiden, maar het kan ook gelden voor grote gehelen van gebouwen in een stedelijk gebied, met of zonder natuurlijke elementen, of monumenten die het stadslandschap markeren. Automatisch dringt een afweging met andere waarden zich op, de artistieke in de eerste plaats, maar ook de landschappelijke (integratie van het werk in het stedelijk landschap, oriëntatiepunten in de stad) en stedenbouwkundige waarde (spontane of rationele stedelijke gehelen), en dienen koppelingen naar selectiecriteria worden gemaakt: representativiteit, ensemblewaarde en contextuele waarde. Criteria die met andere (met name artistieke) criteria moeten worden gecombineerd.
- Historisch Het onroerend goed heeft een historische waarde als het getuigt van een bijzondere periode in de geschiedenis van de streek of de gemeente, of als bijzonder belangrijke ouderdom en zeldzame ontwikkeling voor een periode (bv. tuinstad die representatief is voor een bouwwijze die werd toegepast in het kader van de grote bouwcampagnes na de Tweede Wereldoorlog; dorpskernen die de eerste gegroepeerde bouwwerken van de gemeenten van de tweede ring illustreren; Hallepoort als overblijfsel van de tweede omwalling; enz.), of als getuigenis van een bepaalde stedelijke (en/of landschappelijke) ontwikkeling van de stad (bv. gebouwen aan de centrale boulevards of in de Leopoldswijk), of wanneer het een band vertoont met een belangrijke historische figuur - met inbegrip van persoonlijke huizen van architecten en kunstenaarsateliers (b.v. het geboortehuis van Constantin Meunier, het huis van Magritte), of in verband kan worden gebracht met een belangrijke historische gebeurtenis (b.v. huizen van de wederopbouw na het bombardement van 1695, Congreskolom), of een typologische representativiteit vertoont die kenmerkend is voor een commerciële of culturele beroepsactiviteit (bv. kerken, bioscopen, industriële architectuur, apotheken).
- Stedenbouwkundig Sommige bouwkundige goederen spelen, meer dan andere bouwkundige goederen, een prominente rol in de planmatige inrichting van de bebouwde ruimte in het verleden. Meestal determineren zijn andere stedenbouwkundige (plan)vormen zodat er zich een wisselwerking voortdoet tussen bebouwde en niet-bebouwde (of open) ruimte. Die inrichting omvat ook de samenhang tussen verschillende schaalniveaus. Een onroerend goed heeft stedenbouwkundige waarde wanneer het hierin een rol speelt, bijvoorbeeld hoekgebouwen, coherente pleinen of (straatwanden), deskundig ingeplante torens (hoogbouw) en hun relatie tot hun onmiddellijke kwaliteitsvolle omgeving die coherent kan zijn, maar ook contrastrijk, maar ook relicten van stedenbouwkundige concepten en hoe deze architecturaal (en typologisch) zijn of werden ingevuld, zoals bijvoorbeeld de nog bewaarde eclectische stadspaleizen en/of herenhuizen in de Leopoldswijk.
Onderzoek en redactie
2016-2017
id
Urban : 37543
Beschrijving
Voormalig kasteel van Drootbeek, later Institut Sainte-Ursule, thans Collège
La Fraternité, Ecole Sainte-Ursule
maternelle et primaire, Sint-Pieterscollege Basisschool en Vrije
Basisschool Sint-Ursula.
Groot scholencomplex gelegen op een deel van de oude Brabantse feodale site van Drootbeek, genoemd naar de beek die ze bevloeide en die vroeger sloten en later vijvers van water voorzag. Het complex neemt het grootste deel in van het huizenblok afgebakend door de Drootbeekstraat, de Moorsledestraat, de Molenbeekstraat en de Dieudonné Lefèvrestraat. De site omvat talrijke gebouwen uit verschillende tijdperken, waarvan de meeste in de loop der jaren zijn gewijzigd; ze liggen langs een park dat langs de Drootbeekstraat loopt.
Hof te Drootbeek, op de hoek van de gelijknamige straat, was een landhuis dat tot de 14e eeuw terugging. Dit voormalige landgoed werd in 1849 gekocht door de zusters Ursulinen, die het tot een klooster en pensionaat omvormden dat ze vanaf 1857 diverse malen uitbreidden. In 1886 legde een zware brand de instelling in de as. De gebouwen werden heropgebouwd, en de meeste ook verhoogd. Tot eind 19e eeuw bleven de uitbreidingen en nieuwe gebouwen langs de Drootbeekstraat in aantal toenemen. In de 20e eeuw werden diverse gebouwen opgericht, hoofdzakelijk langs de Molenbeekstraat, onder meer door de architecten Charles Thomisse, E. Van Ouytsel en Ben Blanckaert. In 2010 werd de Sint-Ursulaschool gebouwd op de hoek van de Molenbeekstraat en de Dieudonné Lefèvrestraat.
Groot scholencomplex gelegen op een deel van de oude Brabantse feodale site van Drootbeek, genoemd naar de beek die ze bevloeide en die vroeger sloten en later vijvers van water voorzag. Het complex neemt het grootste deel in van het huizenblok afgebakend door de Drootbeekstraat, de Moorsledestraat, de Molenbeekstraat en de Dieudonné Lefèvrestraat. De site omvat talrijke gebouwen uit verschillende tijdperken, waarvan de meeste in de loop der jaren zijn gewijzigd; ze liggen langs een park dat langs de Drootbeekstraat loopt.
Hof te Drootbeek, op de hoek van de gelijknamige straat, was een landhuis dat tot de 14e eeuw terugging. Dit voormalige landgoed werd in 1849 gekocht door de zusters Ursulinen, die het tot een klooster en pensionaat omvormden dat ze vanaf 1857 diverse malen uitbreidden. In 1886 legde een zware brand de instelling in de as. De gebouwen werden heropgebouwd, en de meeste ook verhoogd. Tot eind 19e eeuw bleven de uitbreidingen en nieuwe gebouwen langs de Drootbeekstraat in aantal toenemen. In de 20e eeuw werden diverse gebouwen opgericht, hoofdzakelijk langs de Molenbeekstraat, onder meer door de architecten Charles Thomisse, E. Van Ouytsel en Ben Blanckaert. In 2010 werd de Sint-Ursulaschool gebouwd op de hoek van de Molenbeekstraat en de Dieudonné Lefèvrestraat.
