Typologie(ën)
voormalige boerderij/hoeve
melkerij
melkerij
Ontwerper(s)
INCONNU - ONBEKEND – 1700-1790
Juridisch statuut
Ingeschreven op de bewaarlijst sinds 16 juli 1998
Stijlen
Landelijke architectuur
Inventaris(sen)
- Urgentie-inventaris van het bouwkundig erfgoed van de Brusselse agglomeratie (Sint-Lukasarchief 1979)
- Actualisatie van de Urgentie-Inventaris (Sint-Lukasarchief - 1993-1994)
- Actualisatie van het inventarisatieproject van het Bouwkundig Erfgoed (DMS-DML - 1995-1998)
- Het monumentale erfgoed van België. Elsene (DMS-DML - 2005-2015)
Dit (deze) goed(eren) bezit(ten) de volgende waarde(n)
- Artistiek Het ontwerp van een onroerend goed (gebouw) door een gerenommeerde kunstenaar (architect) kan maar zeer zelden als criterium worden beschouwd. Om het belang van de selectie van dit onroerend goed te beoordelen, en de plaats dat het inneemt in het oeuvre van een kunstenaar (architect), is dit een criterium dat moet worden afgewogen met de architectonische kwaliteit (compositie en interne structuur), de uitvoering (materialen, technische beheersing), de plaats in de architectuurgeschiedenis dewelke een getuigenis zijn van een fase of aspect van landschapsarchitectuur of de bouwkunst in het verleden. Zodoende gelden koppelingen naar volgende criteria: zeldzaamheid (typologie, stijl, materiaalgebruik, bronnen), representativiteit (idem) en integriteit (idem + kwaliteit van uitvoering).
- Esthetisch Het onroerend goed heeft een esthetische waarde als het de waarnemer zintuigelijk prikkelt op een positieve manier (‘ervaring van schoonheid). Historisch gezien werd deze waarde aangewend om waardevolle natuurlijke of semi-natuurlijke gebieden aan te duiden, maar het kan ook gelden voor grote gehelen van gebouwen in een stedelijk gebied, met of zonder natuurlijke elementen, of monumenten die het stadslandschap markeren. Automatisch dringt een afweging met andere waarden zich op, de artistieke in de eerste plaats, maar ook de landschappelijke (integratie van het werk in het stedelijk landschap, oriëntatiepunten in de stad) en stedenbouwkundige waarde (spontane of rationele stedelijke gehelen), en dienen koppelingen naar selectiecriteria worden gemaakt: representativiteit, ensemblewaarde en contextuele waarde. Criteria die met andere (met name artistieke) criteria moeten worden gecombineerd.
- Historisch Het onroerend goed heeft een historische waarde als het getuigt van een bijzondere periode in de geschiedenis van de streek of de gemeente, of als bijzonder belangrijke ouderdom en zeldzame ontwikkeling voor een periode (bv. tuinstad die representatief is voor een bouwwijze die werd toegepast in het kader van de grote bouwcampagnes na de Tweede Wereldoorlog; dorpskernen die de eerste gegroepeerde bouwwerken van de gemeenten van de tweede ring illustreren; Hallepoort als overblijfsel van de tweede omwalling; enz.), of als getuigenis van een bepaalde stedelijke (en/of landschappelijke) ontwikkeling van de stad (bv. gebouwen aan de centrale boulevards of in de Leopoldswijk), of wanneer het een band vertoont met een belangrijke historische figuur - met inbegrip van persoonlijke huizen van architecten en kunstenaarsateliers (b.v. het geboortehuis van Constantin Meunier, het huis van Magritte), of in verband kan worden gebracht met een belangrijke historische gebeurtenis (b.v. huizen van de wederopbouw na het bombardement van 1695, Congreskolom), of een typologische representativiteit vertoont die kenmerkend is voor een commerciële of culturele beroepsactiviteit (bv. kerken, bioscopen, industriële architectuur, apotheken).
- Stedenbouwkundig Sommige bouwkundige goederen spelen, meer dan andere bouwkundige goederen, een prominente rol in de planmatige inrichting van de bebouwde ruimte in het verleden. Meestal determineren zijn andere stedenbouwkundige (plan)vormen zodat er zich een wisselwerking voortdoet tussen bebouwde en niet-bebouwde (of open) ruimte. Die inrichting omvat ook de samenhang tussen verschillende schaalniveaus. Een onroerend goed heeft stedenbouwkundige waarde wanneer het hierin een rol speelt, bijvoorbeeld hoekgebouwen, coherente pleinen of (straatwanden), deskundig ingeplante torens (hoogbouw) en hun relatie tot hun onmiddellijke kwaliteitsvolle omgeving die coherent kan zijn, maar ook contrastrijk, maar ook relicten van stedenbouwkundige concepten en hoe deze architecturaal (en typologisch) zijn of werden ingevuld, zoals bijvoorbeeld de nog bewaarde eclectische stadspaleizen en/of herenhuizen in de Leopoldswijk.
Onderzoek en redactie
2013-2015
id
Urban : 23597
Beschrijving
Oud hoevehuis waarvan de oorspronkelijke kern uit de 18de eeuw zou stammen en in de 19de eeuw zou zijn vergroot. In 1956 werd deze hoeve volledig gerenoveerd (n.o.v. architect Marc Spinnael). Het gebouw is thans eigendom van de Tennis Club du Bois de la Cambre.
L-vormig hoevegebouw waarvan de vleugel langs de square het oudste deel is. Deze vleugel is een oud woonhuis van anderhalve bouwlaag onder zadeldakDak met twee hellende dakvlakken.. Gewitte gevel op onderbouwHoge sokkel, reikend tot ongeveer het midden van de toegang; meestal in hardsteen. in breuksteenMetselwerk bestaande uit brokken onregelmatige natuursteen., met afgekante bovenrand. Op de benedenverdieping, twee deuren en zes rechthoekige venstersLicht- en/of luchtopening in een muur. waarvan de onderdorpels in de afgekante rand van de onderbouwHoge sokkel, reikend tot ongeveer het midden van de toegang; meestal in hardsteen. zijn ingewerkt. Halve bouwlaag verlicht door zeven kleine vierkante venstersLicht- en/of luchtopening in een muur. waarvan de uitspringende vensterbank rust op de kordonband die de twee bouwlagen scheidt.
Achtergevel ingrijpend gewijzigd in 1956; drie rechthoekige deuren, negen stalvensters en een groter vensterLicht- en/of luchtopening in een muur.. De gevel wordt afgeboord door een galerij onder lessenaarsdakDak bestaande uit één hellend dakvlak. van latere datum.
De vleugel die haaks op het hoofdgebouw is gebouwd, vertoont een typisch 19de-eeuwse fysionomie. Gevel met zes rechthoekige openingen gevat in verdiepte panelen. De dubbele ontlastingsbogenBoog boven een venster- of deuropening die druk van het muurwerk op de stijlen afwentelt en zo het linteel ontlast. boven elke muuropening getuigen van hun wijziging. HoofdgestelHoog horizontaal lijstwerk ter bekroning van een gevel. versierd met een friesHorizontale band om een muurvlak in te delen of aan de bovenzijde te begrenzen; al dan niet beschilderd of versierd (terracotta, sgrafitto, cementtegels…). van bakstenen met verdiepte rechthoeken. ZadeldakDak met twee hellende dakvlakken. van pannen met regenbord en rechthoekig zijschild.
Rechterzijgevel voorzien van drie recente muuropeningen.
Houten raamwerkVast of bewegend houten of metalen omlijsting van een ruit binnen een kozijn. waarvan het profiel de typologie van de oude hoeve volgt.
Interieurs gewijzigd en ingericht als restaurant en vestiaire voor de gebruikers van de sportterreinen van de Tennis Club du Bois de La Cambre.
Ingeschreven op de bewaarlijst op 16.07.1998
L-vormig hoevegebouw waarvan de vleugel langs de square het oudste deel is. Deze vleugel is een oud woonhuis van anderhalve bouwlaag onder zadeldakDak met twee hellende dakvlakken.. Gewitte gevel op onderbouwHoge sokkel, reikend tot ongeveer het midden van de toegang; meestal in hardsteen. in breuksteenMetselwerk bestaande uit brokken onregelmatige natuursteen., met afgekante bovenrand. Op de benedenverdieping, twee deuren en zes rechthoekige venstersLicht- en/of luchtopening in een muur. waarvan de onderdorpels in de afgekante rand van de onderbouwHoge sokkel, reikend tot ongeveer het midden van de toegang; meestal in hardsteen. zijn ingewerkt. Halve bouwlaag verlicht door zeven kleine vierkante venstersLicht- en/of luchtopening in een muur. waarvan de uitspringende vensterbank rust op de kordonband die de twee bouwlagen scheidt.
Achtergevel ingrijpend gewijzigd in 1956; drie rechthoekige deuren, negen stalvensters en een groter vensterLicht- en/of luchtopening in een muur.. De gevel wordt afgeboord door een galerij onder lessenaarsdakDak bestaande uit één hellend dakvlak. van latere datum.
De vleugel die haaks op het hoofdgebouw is gebouwd, vertoont een typisch 19de-eeuwse fysionomie. Gevel met zes rechthoekige openingen gevat in verdiepte panelen. De dubbele ontlastingsbogenBoog boven een venster- of deuropening die druk van het muurwerk op de stijlen afwentelt en zo het linteel ontlast. boven elke muuropening getuigen van hun wijziging. HoofdgestelHoog horizontaal lijstwerk ter bekroning van een gevel. versierd met een friesHorizontale band om een muurvlak in te delen of aan de bovenzijde te begrenzen; al dan niet beschilderd of versierd (terracotta, sgrafitto, cementtegels…). van bakstenen met verdiepte rechthoeken. ZadeldakDak met twee hellende dakvlakken. van pannen met regenbord en rechthoekig zijschild.
Rechterzijgevel voorzien van drie recente muuropeningen.
Houten raamwerkVast of bewegend houten of metalen omlijsting van een ruit binnen een kozijn. waarvan het profiel de typologie van de oude hoeve volgt.
Interieurs gewijzigd en ingericht als restaurant en vestiaire voor de gebruikers van de sportterreinen van de Tennis Club du Bois de La Cambre.
Ingeschreven op de bewaarlijst op 16.07.1998
Bronnen
Archieven
GAE/DS 93-140; 52-11.
Publicaties en studies
BOVY, P., Ixelles, Brussel, 2000 (coll. Guides des communes de la Région bruxelloise), p.103.
GONTHIER, A., Histoire d'Ixelles, Le Folklore Brabançon éd., Impr. De Smedt, Brussel, 1960, p. 166.
GUILLAUME, A., MEGANCK, M., et al., Atlas van de archeologische ondergrond van het Gewest Brussel:15 Elsene, Brussel, 2005, pp. 88, 89.
RENOY, G., Ixelles-Boondael en cartes postales anciennes. Itinéraire sentimental, Bibliothèque Européenne, Zaltbommel, 1979.
Kaarten / plannen
POPP, P. C., Atlas cadastral de Belgique, Plan parcellaire de la commune d'Ixelles avec les mutations, Brussel, 1860 (perceel nr.161).
