Auberge de Boondael

Op de hoek met de Bosvoordsesteenweg, oude herberg-hoeve gebouwd in 1756 en uitgebreid in de jaren 1950.
Dit is de oudste woning van het gehucht Boondaal.

Geschiedenis

Dit rurale gebouw, dat oorspronkelijk tegelijk als hoeve en als herberg diende, bestaat uit twee woongebouwen, het oudste gebouwd in 1756 door Louis-Joseph Paris, boswachter te paard van het Zoniënwoud van Hare Majesteit keizerin Maria Theresia (Gonthier, A., 1955).

Tot eind 18de eeuw speelde de herberg, die met het vaandel van de heilige Adrianus was versierd, een belangrijke rol in het maatschappelijke leven van het gehucht Boondaal: de notarissen organiseerden er hun openbare verkopingen en het laathof van Boondaal vond er plaats. Eind 18de eeuw was dit een van de grootste hoeven van Boondaal.

Bij de dood van L.-J. Paris werd de herberg-hoeve op 10.07.1804 verkocht aan Anne-Catherine Straetmans (weduwe Petrus Schaumans), die de hoeve van de Terkamerenabdij had moeten verlaten toen die als nationaal goed werd verkocht; deze hoeve, die tussen 1905 en 1909 werd gesloopt, bevond zich op het plein van het gehucht, op de hoek met de vroegere Brusselstraet. Omstreeks 1825 huwde haar dochter Pétronille met Petrus Vandenbranden, die zich in de hoeve vestigde en ze tot zijn dood in 1870 exploiteerde. Deze plaatselijke notabele – hij was landbouwer, veehouder, tuinbouwer en zelfs gemeenteraadslid van 1836 tot 1870 – nam in 1842 het initiatief tot de wederopbouw van de Sint-Adrianuskapel en financierde die ook (zie nr.10).
Rond 1900 werd de hoeve enige tijd als schaapskooi gebruikt (geëxploiteerd door een zekere Schmid, meesterfokker en schapenhouder). De talrijke bijgebouwen rond de binnenplaats (ovenhuis, graanzolder, varkenskwekerij en stal) werden na de Eerste Wereldoorlog gesloopt (Gonthier, A., 1955, p. 110).


In 1956 werd de hoeve de Auberge de Boondael en werden er grootscheepse renovatie- en uitbreidingswerken uitgevoerd (n.o.v. architect R. Van Haudenard).
Rond 1965 werd het gebouw nogmaals gewijzigd, nadat het door brand was beschadigd.

Beschrijving

De hoeve bestaat uit twee L-vormige volumes.

Hoofdgebouw:

Het hoofdgebouw ligt evenwijdig aan de Bosvoordsesteenweg en dateert volgens A. Gonthier (1955) uit 1756. Het werd gebouwd op de plaats van drie bouwvallige 17de-eeuwse huisjes waarvan sommige structuren werden bewaard: het onregelmatige metselverbandWijze waarop bakstenen aan de buitenzijde van een muur zijn gerangschikt. van de muren, de lateien en de onregelmatige afmetingen van de muuropeningen, evenals de sporen van dichtgemetselde muuropeningen (middendeel) zijn allemaal elementen die het hergebruik van deze structuren verraden.
Rechthoekig gebouw in baksteen, thans bepleisterdMuur of plafond bedekt met een laag mortel op basis van een mengsel van kalk, gips of cement en zand, met of zonder andere fijne toeslagmaterialen., met één bouwlaag onder zadeldakDak met twee hellende dakvlakken. (pannen). Zeven traveeënVerticale geleding van een gevel, bepaald door afstand tussen twee opeenvolgende steunpunten (vb. muurdammen, zuilen, ...), elk voorzien van een rechthoekige muuropening; I-vormige ankers. Deur- en vensterlijsten in witsteen.
Langs de Oude Lindesquare, puntgevelGevel waarvan de top driehoekig is. met vier muuropeningen, waaronder een klein vensterLicht- en/of luchtopening in een muur. met sponning op de benedenverdieping.
Aan de Bosvoordsesteenweg, puntgevelGevel waarvan de top driehoekig is. met daartegen een schoorsteen geflankeerd door twee paren rechthoekige venstersLicht- en/of luchtopening in een muur. (geplaatst eind jaren 1950); I-vormige ankers en hoeksteunbeer links.
Dak volledig vernieuwd (1956), met drie dakkapellenUit het dakvlak opgaand venster; meestal in hout en vaak onder spitse kap. met frontaal dakschild en twee veluxramen.
Aan de binnenplaats, muuropeningen met bewaarde horizontale stenen monelenStenen vensterstijl..

Tweede volume:

Het tweede volume, langs de Oude Lindesquare, werd opgetrokken toen het gebouw eind jaren 1950 werd verbouwd (n.o.v. architect R. Van Haudenard, 1956), in dezelfde stijl en met dezelfde materialen als het 18de-eeuwse gebouw (de witstenen elementen zijn oude, hergebruikte elementen).
Vleugel van één bouwlaag onder zadeldakDak met twee hellende dakvlakken. (pannen). Rondbogige toegangsdeur onder waterlijstVooruitspringende rand in het gevelvlak die regenwater buiten gevel laat afdruppelen., geflankeerd door drie kleine rechthoekige venstersLicht- en/of luchtopening in een muur. waarvan de stenen omlijsting van een keellijst is voorzien. Dak verlicht door drie dakkapellenUit het dakvlak opgaand venster; meestal in hout en vaak onder spitse kap. met frontaal dakschild.


Uiterst rechts, rondboogdeur bekroond door een klein lampetNeerwaartse beëindiging, afhangende versiering als aanzet van een balkon of erker.; deze deur geeft toegang tot een klein bijgebouw onder afdak.

In 1965 werd aan het 18de-eeuwse volume nogmaals een kleinere vleugel toegevoegd, evenwijdig met het bijgebouw uit de jaren 1950.

Interieur grondig heringericht, een eerste keer in de jaren 1950, met het oog op de verbouwing van het geheel tot restaurant, een tweede keer rond 1965-1967, nadat het door brand was beschadigd.
Volledig vernieuwd gebinte, met uitzondering van twee oude dakstoelen waarvan de aanzet in de heringerichte zolderkamers zichtbaar is gebleven. In de restaurantzalen werden bij de herinrichting ook enkele oude balken ingewerkt.

Onder het 19de-eeuwse gebouw bevinden zich drie kelders onder tongewelf (waarvan er een is dichtgemetseld): misschien zijn dit resten van de 17de-eeuwse huizen waarop de hoeve werd gebouwd.

Ingeschreven op de bewaarlijst 16.07.1998