Hermanstraat

 

Bekijk de weerhouden gebouwenDe Hermanstraat verbindt de Louis Bertrandlaan met het Houffalizeplein. De pare zijde wordt onderbroken door de Teniersstraat.

De straat werd aangelegd op een deel van de loop van de Maalbeek, op die plaats ook de Molenbeek genoemd, die werd overwelfd volgens een plan getekend in 1859 door inspecteur der wegen Victor Besme. Stroomopwaarts valt de loop van deze beek samen met het tracé van de huidige Wijnheuvelenstraat en de Kesselsstraat. De rooilijn van de Hermanstraat werd goedgekeurd bij K.B. van 19.12.1863 en 21.11.1864. Ze werd aangelegd op een deel van het Sint-Servaasplein, dat volledig verdween bij de aanleg van de Louis Bertrandlaan in de tweede helft van de jaren 1900, en op een deel van de bedding van een weg genaamd de Kerkebeekweg, tot aan de Jeruzalemstraat. Tussen 1957 en 1962 werd de Hermanstraat ingekort in het kader van de aanleg van het Houffalizeplein.

De naam van de straat, die werd goedgekeurd tijdens de gemeenteraadszitting van 21.06.1864, is een eerbetoon aan notaris en politicus Jean-François Herman (Brussel, 1783 – Schaarbeek, 1835). Hij was de eerste burgemeester van Schaarbeek na de Belgische onafhankelijkheid, van 1830 tot 1835.

De eerste woningen in de straat, in neoclassicistische stijl, werden eind jaren 1860 gebouwd; uit die tijd zijn nr. 8 en 10 nog bewaard. In de jaren 1880 werden enkele andere huizen gebouwd, in dezelfde stijl. De belangrijkste bouwfase liep van 1897 tot 1909, met huizen met neoclassicistische inslag of in eclectische stijl. Twee woningen in art-nouveaustijl springen echter in het oog (zie nr. 4 en 6), n.o.v. architect Maurice Dechamps. Ertegenover had hij ook een opbrengsthuis in neorenaissancestijl ontworpen (nr. 3-5), dat tijdens de Tweede Wereldoorlog werd afgebroken en door een appartementsgebouw werd vervangen. Dit huis, dat werd bekroond in de gevelwedstrijd van 1906 georganiseerd door de gemeente de Schaarbeek, was de woning van de architect.


Het uiteinde van het huizenblok aan pare zijde, dat in het kader van de aanleg van het Houffalizeplein moest verdwijnen, werd tot in de jaren 1950 ingenomen door een eigendom dat al minstens sinds het midden van de 17e eeuw is geattesteerd en vóór 1870 met een villa werd bebouwd. Aan het einde van de straat verrijzen aan deze zijde thans appartementsgebouwen uit de jaren 1960.