Gustave Fussstraat

De Gustave Fussstraat bestaat uit twee delen die ter hoogte van het kruispunt met de André Van Hasseltstraat en de Thomas Vinçottestraat een lichte knik vormt. Ze begint aan het kruispunt gevormd door de Trooststraat, de Alexandre Markelbachstraat en de Clayslaan. De Fussstraat eindigt aan de kruising van de Rouen-Boviestraat en de Eeckelaersstraat, op het grondgebied van Sint-Joost-ten-Node.

De straat ligt in de Monrosewijk en bestond al vóór het stratenplan voor deze wijk, dat definitief werd goedgekeurd bij K.B. van 21.04.1906. Haar eerste deel volgt het tracé van het laatste stuk van een oude weg, de Beek Vaert, die al vermeld wordt op het plan van Jacob van Deventer uit ca. 1550-1565, nadien de Trooststraat genoemd. Bij K.B. van 03.10 en 28.12.1866 werd deze straat verbreed en verlengd tot aan de Leuvensesteenweg door de integratie van een deel van een andere weg, de Processieweg. De aanleg van het huidige tweede gedeelte van de Gustave Fussstraat werd goedgekeurd bij K.B. van 11.01.1896. Dit gedeelte kreeg zijn naam tijdens de gemeenteraad van 29.10.1895, als eerbetoon aan een advocaat die tussen 1879 en 1893 gemeenteraadslid en schepen was in Schaarbeek. Pas tijdens de gemeenteraadszitting van 24.11.1911 werd het gedeelte van de Trooststraat herdoopt dat het eerste deel van de Fussstraat moest worden, en zo ontstond de huidige straat.

De eerste gebouwen in deze residentiële straat waren bescheiden en werden tijdens jaren 1880 opgetrokken, in neoclassicistische stijl, langs wat toen nog de Trooststraat heette. Sommige werden voor eenzelfde opdrachtgever gebouwd. De meeste zijn thans ingrijpend gewijzigd. Het imposante gebouw met invloed van neo-Vlaamse renaissance op nr. 15 dateert eveneens uit deze periode (zie dit nummer). Het tweede gedeelte werd hoofdzakelijk tussen 1898 en 1911 bebouwd met huizen met neoclassicistische inslag, zoals nr. 33 (n.o.v. architect P. Hendrickx, 1909), of in eclectische stijl, zoals een woning met invloed van de art nouveau (zie nr. 21).