Brabançonnelaan

 

Bekijk de weerhouden gebouwenDe Brabançonnelaan ligt op grondgebied Brussel-Stad (Uitbreiding Oost) en Schaarbeek en verbindt de Ambiorixsquare met het Daillyplein. Enkel het laatste straatgedeelte, voorbij de Notelaarstraat, ligt in Schaarbeek.

Op grondgebied Brussel werd de straat aangelegd volgens het rooilijnplan van de Noordoostwijk, ontworpen door architect Gédéon Bordiau en goedgekeurd bij K.B. van 20.12.1875. Haar verlenging op Schaarbeek, die al vanaf 1897 werd voorgesteld om de Brusselse wijk met het Daillyplein te verbinden, werd pas tijdens de gemeenteraadszitting van 11.06.1901 goedgekeurd. Het definitieve tracé van het laatste straatgedeelte werd vastgelegd bij K.B. van 18.10.1902, dat eveneens voorzag in de aanleg van drie nieuw straten rond de kazerne van het Daillyplein. De terreinen die voor de verlenging van de straat nodig waren, langs de Notelaarstraat en het Daillyplein, waarop gebouwen stonden, werden onderhands of via onteigening verworven. Dat verklaart waarom het tot 1907 duurde voordat dit korte stuk was aangelegd.

De benaming van de laan werd vastgelegd bij besluit van het College van de Stad Brussel van 14.04 en 15.05.1877. Ze verwijst naar het Belgische volkslied, dat in 1830 werd gecomponeerd door Jenneval en Van Campenhout.


De eerste gebouwen van de laan werden gebouwd tussen 1906 en de Eerste Wereldoorlog. Het gaat vooral om woonhuizen en opbrengsthuizen met handelspand op de benedenverdieping, zoals nr. 82 (n.o.v. architect Gustave Strauven, 1909), of 84 en 86 (architect J.-B. Cloquet, 1906). Twee burgerhuizen, nr. 123 (ca. 1910) en 131 (1914), werden ontworpen door de architecten Antoine Aulbur en E. Dereck. Deze bebouwing werd tijdens het interbellum aangevuld met opbrengstpanden en appartementen in art-decostijl. Vermelden we, aan pare zijde, een bijzonder homogene huizenrij met eenzelfde omvang, gevormd door nr. 108 (1914), 110 (1914), 112 (ca. 1925) en 114-116 (n.o.v. architect Victor Steuve, 1924).