Onderzoek en redactie
2018
Bekijk de weerhouden gebouwenDe Rommelaerelaan verbindt de Théophile De Baisieuxstraat met het Gustave Pattijnplein en de Joseph De Heynlaan, op grondgebied Jette. Ze begint met een onregelmatig en in tweeën gesplitst straatdeel en sluit dan aan op de bocht beschreven door de Ernest Masoinlaan. Ze loopt aan de zuidkant langs het Brugmannziekenhuis en kruist aan de noordkant de Edouard Kufferathlaan, de Adrien Bayetlaan, de Stiénonlaan, de Albert Brachetlaan en de Thiriarlaan. Vanaf de Stiénonlaan loopt de laan op grondgebied Jette.
De laan vindt haar oorsprong in de rue des Cailloux, die werd verbreed en rechtgetrokken bij K.B. van 03.07.1921. Samen met de Ernest Masoinlaan, de Jean-Joseph Crocqlaan en de Stiénonlaan vormt de Rommelaerelaan een ring van verkeerswegen, die al in 1906 werd gepland, rond het trapezoïdale bouwblok waarin het Brugmannziekenhuis zou komen (zie notitie). Tot aan de terreinenruil die in 1925 plaatsvond tussen de Stad Brussel en Jette om het ziekenhuis in het grondgebied van de Stad te kunnen opnemen, liep deze laan volledig op grondgebied Jette. Net als andere verkeerswegen in de omgeving van het Brugmannziekenhuis, werd haar naam toegewezen bij besluit van het College van de Stad Brussel van 27.07.1926, als eerbetoon aan een arts, Guillaume Rommelaere (1836-1916), rector van de Université Libre de Bruxelles.
Zoals in de Ernest Masoinlaan, loopt in het midden van de Rommelaerelaan een dubbele tramlijn tot aan de Stiénonlaan, waarnaar de lijn zich splitst.
Aan onpare zijde staan nog verscheidene woningen die eind 19e of begin 20e eeuw werden gebouwd langs wat toen nog de rue des Cailloux was. Daaronder nr. 3 tot 29 en 115b tot 131, twee rijen neoclassicistische arbeidershuizen die respectievelijk inspringend en uitspringend t.o.v. algemene rooilijn van de laan zijn ingeplant. Vóór de eerste huizenrij werd een plantsoen met bomen aangelegd. Vermelden we ook nog nr. 101, in eclectische stijl, en nr. 103 (1922), 109 en 111, met invloed van de Beaux-Artsstijl. De rest van de laan werd hoofdzakelijk in de jaren 1950 en 1960 bebouwd, met modernistische huizen en appartementsgebouwen.
Bronnen
Archieven
SAB/AR straten, doos 20-24,
cote 21, nr. 4 (27.07.1926).
SAB/PP 3503 (1931).
Publicaties en studies
VAN KRIEKINGE, D., Essai de
toponymie laekenoise, Laken, 1995, s.p.
VAN NIEUWENHUYSEN, P., Toponymie van Laken (doctoraatsverhandeling in de Germaanse
Filologie), UCL, Louvain-la-Neuve, 1998, p. 1665.
Kaarten / plannen
Laken et environs – 1908.
Laken et environs – 1908.