Ontwerper(s)

Emile LAINÉlandschapsarchitect1895-1900

Onderzoek en redactie

2016-2017

id

Urban : 37728
lees meer

Beschrijving

Siertuin die eind jaren 1890 voor koning Leopold II werd ontworpen door architect-landschapsarchitect Emile Lainé, en die midden jaren 2000 door Leefmilieu Brussel-BIM werd herbestemd tot openbaar park met didactische en demonstratiedoeleinden, naar de plannen van landschapsarchitect Axel Demonty.

Geschiedenis

In de jaren 1890 kocht Leopold II het grote terrein waarop de tuin is aangelegd, samen met onder meer de aanpalende site met serresBroeikast. (zie Médoristraat 60 tot 64). Hij wou een siertuin scheppen in het verlengde van het Stuivenbergdomein, waarmee de tuin werd verbonden door een brug over de Witte-Acacialaan, n.o.v. de architect van de koning, Henri Maquet. De site werd ingedeeld rond twee langwerpige, door paden omringde vijvers. Midden 20e eeuw raakte de tuin in verval en werden de vijvers gedempt. Begin jaren 1950 werd het beheer van de site door de Koninklijke Schenking overgedragen aan de van de Belgische staat afhangende Groendienst, die er een plantenkwekerij inrichtte. De tuinen worden sinds 1993 door Leefmilieu Brussel-BIM beheerd en werden midden jaren 2000 gerenoveerd en omgevormd tot een experimenteer- en tentoonstellingsruimte voor zeldzame planten. De brug over de Witte-Acacialaan werd vóór 1996 gesloopt.

Beschrijving

Voor de heraanleg van de tuinen werden de grote lijnen van hun oorspronkelijke ontwerp gevolgd: twee delen, tussen paden, met in het midden een vijver, die kleiner was dan de oorspronkelijke, het geheel aan drie zijden afgeboord door bomen. Ook de belvédères, het balkon en de plantsoenen werden opnieuw naar oorspronkelijk model uitgevoerd. Door de nieuwe indeling ontstaat een opeenvolging van ruimten die verschillende facetten van de siertuinkunst belichten. In het hogere gedeelte worden twee belvédères omringd door twaalf perceeltjes waarop planten groeien in functie van de maand van het jaar. Aan de zuidkant is een lang balkon, dat een fraai vergezicht op de hoofdstad biedt, met de lager gelegen serresBroeikast. verbonden door een trap afgeboord door muren in baksteen en hardsteen.
Van de brug over de Witte-Acacialaan blijven, aan de zijde van de tuinen, slechts een eerste arcadeEén of meerdere bogen, steunend op zuilen of pijlers; kan ook blind zijn. over, in bak- en natuursteen, en de muurvakken die zijn aangebouwd tegen de afsluitingsmuren van de twee eigendommen, in witsteen en hardsteen, met pilastersPlatte, weinig uitspringende muurpijler, vaak met basis en kapiteel. met rustica.

Bronnen

Publicaties en studies
CAPRON, V., Le domaine du Stuyvenberg à Laeken, Brussel, 1995, pp. 27-36.

Tijdschriften
VAN DER ELST, W., “De serres van Stuivenberg en omgeving. Een historische terugblik”, in: LACA Tijdingen, september 2003, pp. 2-41.