Onderzoek en redactie
2016-2017
Bekijk de weerhouden gebouwenDe Louis Wittouckstraat verbindt de Richard Neyberghlaan en de Laneaustraat met de Leopold I-straat.
De straat werd rond 1915 geopend om het uitgestrekte driehoekvormige huizenblok tussen de Leopold I-straat en de Prudent Bolslaan en de Richard Neyberghlaan op te delen. Haar naam is een eerbetoon aan Louis Wittouck, wiens weduwe in 1892 aan vier Lakense jongeren, die onder de allerarmsten waren uitgekozen, elk 2000 francs naliet, “op voorwaarde dat ze eerlijk, arbeidzaam en spaarzaam zijn”.
De straat werd vooral in de jaren 1920 en 1930 bebouwd, met huizen in laat-eclectische stijl, zoals nr. 31, 33 (1924) en 35 (1923), of art deco, zoals nr. 11 (n.o.v. architect Louis Tenaerts (des Gadeaux), 1926).
Aan pare zijde wordt het grootste deel van het huizenblok, op de hoek met de Laneaustraat, ingenomen door de Nederlandstalige lagere gemeenteschool Louis Wittouck, die is gevestigd in gebouwen van één bouwlaag die in 1952 door architect Maxime Brunfaut werden ontworpen (nr. 46 Laneaustraat en 85 Louis Wittouckstraat). Het terrein was in de tweede helft van de jaren 1910 voorbehouden voor de bouw van een groot gemeentelijk scholencomplex voor jongens, met een lagere school vierde graad en een industriële school, in het vooruitzicht van een snelle demografische ontwikkeling van de wijk. In 1917 werd het ontwerp van dit complex toevertrouwd aan architect Henri Jacobs, die een jaar later een bijzonder gedetailleerd voorontwerp indiende. Zijn gebouw in eclectische stijl, op de hoek van de Laneaustraat en de Wittouckstraat, vormde een rechthoek rond twee vierkante binnenplaatsen gescheiden door een centrale overdekte speelplaats. Een van de vleugels aan de Wittouckstraat bevatte een gymnastiekzaal en een zwembad. De industriële school zou worden gevestigd in een vleugel die via de Leopold I-straat toegankelijk was. Het ontwerp werd in de wacht gezet na de aanhechting van Laken door de Stad Brussel in 1921. In 1926 stelde Jacobs een tweede, herwerkte ontwerp voor. De indeling van de volumes bleef gelijk, maar het idee van een industriële school werd opgegeven, en de gevels ontwierp hij in art-decostijl. Doordat de bevolking minder snel was toegenomen dan verwacht, raakte het project echter niet verder dan de tekentafel. In 1936 werd het programma, ditmaal beperkt tot de lagere school, overgenomen door stadsarchitect François Malfait. Die stelde een interessant modernistisch complex voor bestaande uit schuin geplaatste vleugels en veelhoekige speelplaatsen. Aan de Leopold I-straat werd een schoolzwembad gepland, en er zou ook een grote schuilkelder worden gebouwd. Dit plan werd echter al evenmin uitgevoerd, en na de Tweede Wereldoorlog werd het hele plan voor een school afgeblazen wegens geldgebrek en het dalende geboortecijfer. Het terrein werd overgedragen aan de dienst Sport, die er tussen de Wittouckstraat en de Leopold I-straat een L-vormig zwembad moest bouwen, dat in 1947 werd ontworpen door de stadsarchitecten Jean Rombaux en R. Le Graive. Uiteindelijk werd er het schoolcomplex van Maxime Brunfaut gebouwd, vanaf 1953.
Bronnen
Archieven
SAB/IP II D1089 (1923-1946).
SAB/NPP N12 (1947), S13 (1918, 1926, 1936).
SAB/PP 3333 (1936).
SAB/OW Laken 3672 (1915); 11: 54072 (1926); 31, 33: 52105 (1924); 35: 54074 (1923); 46: 77589 (1952).
Publicaties en studies
JURION-DE WAHA, Fr., WACHTELAER, A., Le petit monde de l’architecte Henri Jacobs, Annales de la Société Royale d’Archéologie de Bruxelles, dl. 71, 2013, pp. 203-208.
VAN KRIEKINGE, D., Essai de toponymie laekenoise, Laken, 1995, s. p.
VAN NIEUWENHUYSEN, P., Toponymie van Laken (doctoraatsverhandeling in de Germaanse Filologie), UCL, Louvain-la-Neuve, 1998, p. 1398.
Tijdschriften
Almanach du Commerce et de l’Industrie, “Louis Wittouck (rue)”, 1920.