Typologie(ën)
kantoorgebouw
appartementsgebouw
appartementsgebouw
Ontwerper(s)
Pierre M. PORTO – architect – 1945
Juridisch statuut
Ingeschreven in de wettelijke inventaris op 19 augustus 2024
Stijlen
Art deco
Inventaris(sen)
- Inventaris van het Bouwkundig Erfgoed 1939-1999 (ULB)
- Het monumentale erfgoed van België. Laken (Archistory - 2016-2019)
Dit (deze) goed(eren) bezit(ten) de volgende waarde(n)
- Artistiek Het ontwerp van een onroerend goed (gebouw) door een gerenommeerde kunstenaar (architect) kan maar zeer zelden als criterium worden beschouwd. Om het belang van de selectie van dit onroerend goed te beoordelen, en de plaats dat het inneemt in het oeuvre van een kunstenaar (architect), is dit een criterium dat moet worden afgewogen met de architectonische kwaliteit (compositie en interne structuur), de uitvoering (materialen, technische beheersing), de plaats in de architectuurgeschiedenis dewelke een getuigenis zijn van een fase of aspect van landschapsarchitectuur of de bouwkunst in het verleden. Zodoende gelden koppelingen naar volgende criteria: zeldzaamheid (typologie, stijl, materiaalgebruik, bronnen), representativiteit (idem) en integriteit (idem + kwaliteit van uitvoering).
- Esthetisch Het onroerend goed heeft een esthetische waarde als het de waarnemer zintuigelijk prikkelt op een positieve manier (‘ervaring van schoonheid). Historisch gezien werd deze waarde aangewend om waardevolle natuurlijke of semi-natuurlijke gebieden aan te duiden, maar het kan ook gelden voor grote gehelen van gebouwen in een stedelijk gebied, met of zonder natuurlijke elementen, of monumenten die het stadslandschap markeren. Automatisch dringt een afweging met andere waarden zich op, de artistieke in de eerste plaats, maar ook de landschappelijke (integratie van het werk in het stedelijk landschap, oriëntatiepunten in de stad) en stedenbouwkundige waarde (spontane of rationele stedelijke gehelen), en dienen koppelingen naar selectiecriteria worden gemaakt: representativiteit, ensemblewaarde en contextuele waarde. Criteria die met andere (met name artistieke) criteria moeten worden gecombineerd.
- Historisch Het onroerend goed heeft een historische waarde als het getuigt van een bijzondere periode in de geschiedenis van de streek of de gemeente, of als bijzonder belangrijke ouderdom en zeldzame ontwikkeling voor een periode (bv. tuinstad die representatief is voor een bouwwijze die werd toegepast in het kader van de grote bouwcampagnes na de Tweede Wereldoorlog; dorpskernen die de eerste gegroepeerde bouwwerken van de gemeenten van de tweede ring illustreren; Hallepoort als overblijfsel van de tweede omwalling; enz.), of als getuigenis van een bepaalde stedelijke (en/of landschappelijke) ontwikkeling van de stad (bv. gebouwen aan de centrale boulevards of in de Leopoldswijk), of wanneer het een band vertoont met een belangrijke historische figuur - met inbegrip van persoonlijke huizen van architecten en kunstenaarsateliers (b.v. het geboortehuis van Constantin Meunier, het huis van Magritte), of in verband kan worden gebracht met een belangrijke historische gebeurtenis (b.v. huizen van de wederopbouw na het bombardement van 1695, Congreskolom), of een typologische representativiteit vertoont die kenmerkend is voor een commerciële of culturele beroepsactiviteit (bv. kerken, bioscopen, industriële architectuur, apotheken).
- Stedenbouwkundig Sommige bouwkundige goederen spelen, meer dan andere bouwkundige goederen, een prominente rol in de planmatige inrichting van de bebouwde ruimte in het verleden. Meestal determineren zijn andere stedenbouwkundige (plan)vormen zodat er zich een wisselwerking voortdoet tussen bebouwde en niet-bebouwde (of open) ruimte. Die inrichting omvat ook de samenhang tussen verschillende schaalniveaus. Een onroerend goed heeft stedenbouwkundige waarde wanneer het hierin een rol speelt, bijvoorbeeld hoekgebouwen, coherente pleinen of (straatwanden), deskundig ingeplante torens (hoogbouw) en hun relatie tot hun onmiddellijke kwaliteitsvolle omgeving die coherent kan zijn, maar ook contrastrijk, maar ook relicten van stedenbouwkundige concepten en hoe deze architecturaal (en typologisch) zijn of werden ingevuld, zoals bijvoorbeeld de nog bewaarde eclectische stadspaleizen en/of herenhuizen in de Leopoldswijk.
Onderzoek en redactie
2018
id
Urban : 38340
Beschrijving
Voormalig kantoorgebouw van
de Usines Puratos, gespecialiseerd in
bakkerijproducten, in art-decostijl, n.o.v. architect P. M. Porto, 1945.
De fabriek vestigde zich omstreeks 1927 binnen het bouwblok, op een perceel toegankelijk via nr.45 Steylsstraat. Na de oorlog nam ze het lange smalle perceel op nr.78 Fransmanstraat in dat de firma in 1941 had gekocht. Het kantoorgebouw verving een bestaand gebouw.
Gebouw van vijf bouwlagen, waarvan de laatste, inspringend en onder plat dak, al oorspronkelijk was gepland maar pas in 1961 werd gebouwd. Bakstenen gevel met beklemtoonde horizontale voegen, thans beschilderd in het grijs, met hardstenen elementen. Aan de rechterkant, brede terugwijkende driehoekige portiek1. Open galerij of zuilengang waarvan het dak op zuilen of arcades rust; - 2. Classicistische ruimte vóór een toegangsdeur die terugspringt of niet gelijk is met de voorgevel; - 3. Samenstel van twee zuilen onder architraaf die overgang tussen twee ruimtes accentueert. met een inrijpoort met bolvormige schamppalen. Op de verdiepingen, gestapelde erkerRechthoekig of veelhoekig uitbouwsel, als het ware op de gevel geplakt en daardoor deel uitmakend van de achterliggende ruimte; vaak over één of meer verdiepingen gestapeld. van drie bouwlagen met asymmetrisch driehoekige plattegrond. Links verlicht een hoge en smalle glaspartij het trappenhuisGedeelte van een gebouw waarin de trappen zijn ondergebracht., met traliewerk versierd met de letter “P” op de benedenverdieping. Erboven, muurvak met rond reclamepaneel, oorspronkelijk met het monogram “PP” (Puratoproducts). De laatste bouwlaag is L-vormig en ligt achter een terras. Hoeken beklemtoond door bakstenen zaagtandmotieven. Schrijnwerk vervangen, behalve het metalen raamwerk van het raam van het trappenhuisGedeelte van een gebouw waarin de trappen zijn ondergebracht..
De fabriek vestigde zich omstreeks 1927 binnen het bouwblok, op een perceel toegankelijk via nr.45 Steylsstraat. Na de oorlog nam ze het lange smalle perceel op nr.78 Fransmanstraat in dat de firma in 1941 had gekocht. Het kantoorgebouw verving een bestaand gebouw.
Gebouw van vijf bouwlagen, waarvan de laatste, inspringend en onder plat dak, al oorspronkelijk was gepland maar pas in 1961 werd gebouwd. Bakstenen gevel met beklemtoonde horizontale voegen, thans beschilderd in het grijs, met hardstenen elementen. Aan de rechterkant, brede terugwijkende driehoekige portiek1. Open galerij of zuilengang waarvan het dak op zuilen of arcades rust; - 2. Classicistische ruimte vóór een toegangsdeur die terugspringt of niet gelijk is met de voorgevel; - 3. Samenstel van twee zuilen onder architraaf die overgang tussen twee ruimtes accentueert. met een inrijpoort met bolvormige schamppalen. Op de verdiepingen, gestapelde erkerRechthoekig of veelhoekig uitbouwsel, als het ware op de gevel geplakt en daardoor deel uitmakend van de achterliggende ruimte; vaak over één of meer verdiepingen gestapeld. van drie bouwlagen met asymmetrisch driehoekige plattegrond. Links verlicht een hoge en smalle glaspartij het trappenhuisGedeelte van een gebouw waarin de trappen zijn ondergebracht., met traliewerk versierd met de letter “P” op de benedenverdieping. Erboven, muurvak met rond reclamepaneel, oorspronkelijk met het monogram “PP” (Puratoproducts). De laatste bouwlaag is L-vormig en ligt achter een terras. Hoeken beklemtoond door bakstenen zaagtandmotieven. Schrijnwerk vervangen, behalve het metalen raamwerk van het raam van het trappenhuisGedeelte van een gebouw waarin de trappen zijn ondergebracht..
Bronnen
Archieven
SAB/OW 71322 (1941), 57551 (1944-1945), 73143 (1961).
Tijdschriften
Almanach du Commerce et de l’Industrie, “Steyls (rue)”, 1928.
