Albert Jonnartlaan

De Albert Jonnartlaan verbindt de Brand Whitlocklaan met de Linthoutstraat.

Het tracé van de nieuwe straat maakte deel uit van het dambordplan dat rond 1900 werd ontworpen door Firmin Lambeau, beheerder van de Tuinbouwmaatschappij van Linthout. Deze naamloze vennootschap werd in 1898 opgericht en later tot vastgoedmaatschappij omgevormd; ze verwierf en verkavelde in die tijd tal van terreinen langs de huidige Brand Whitlocklaan met het doel ze opnieuw te verkopen. De laan moest oorspronkelijk doorlopen tot over de Brand Whitlocklaan, op het tracé van het laatste gedeelte van de huidige Marie-Josélaan.

Bij beslissing van de gemeenteraad van 19.12.1900 kreeg de laan aanvankelijk de naam van een bekend sierplantenkweker en invoerder van exotische orchideeën, Jean Linden (Luxemburg, 1817 – Brussel, 1898), verwijzend naar de rol die de Tuinbouwmaatschappij van Linthout speelde in de aanleg van de wijk. De huidige benaming werd toegekend tijdens de zitting van het schepencollege van 16.01.1945, als eerbetoon aan Albert Jonnart (Mons, 1889 – Nordausques, 1944), advocaat en gemeenteraadslid vanaf 1932, een voormalig bewoner van de laan die in 1943 door de Duitsers werd gearresteerd.

De stedenbouwkundige voorschriften bepalen een achteruitbouwstrook van vijf meter aangelegd als tuintje omheind door hekwerk, dat hier en daar bewaard is.

De hele onpare zijde van deze laan is uitsluitend residentieel en werd vóór de Eerste Wereldoorlog gebouwd; ze vormt een bijzonder homogene huizenrij in eclectische stijl (zie nr. 1 tot 97). Sommige huizen zijn beïnvloed door de art nouveau, zoals nr. 31 en 91 tot 97, of door de Beaux-Artsstijl, zoals nr. 17 en 29 (zie deze nummers). De neo-Vlaamse renaissancestijl wordt vertegenwoordigd door nr. 41 tot 45, terwijl het neoclassicisme nr. 69 kenmerkt (zie deze nummers).


Aan pare zijde werden de eerste twee derden van de laan grotendeels vóór 1914 bebouwd met huizen in eclectische stijl. Die vormen, samen met enkele gebouwen die in de jaren 1920 en 1930 op braakliggende percelen werd gebouwd, een bijzonder homogene huizenrij van nr. 4 tot nr. 50 (zie deze nummers). Het laatste derde van de laan, in de richting van de Linthoutstraat, waarlangs tot na de Eerste Wereldoorlog het eigendom van de heer Vergote lag, werd pas tussen 1935 en 1967 bebouwd. De bebouwing uit het interbellum bestaat hoofdzakelijk uit huizen in art-decostijl, zoals nr. 14 en 16 (zie deze nummers), samen met enkele modernistische appartementsgebouwen, zoals nr. 18 (zie dit nummer).