Julius Caesarlaan

 

Bekijk de weerhouden gebouwenGebogen straat vanaf Tervuren- naar Roger Vandendriesschelaan, geopend in het kader van de aanleg van het “Bemelkwartier” volgens K.B. van 23.07.1925 (Julius Caesar-, Generaal de Longueville- en Horizonlaan).
Deze lanen werden aangelegd op kosten van Marie Antoinette Voet, weduwe van Edmond Parmentier, volgens overeenkomst met gemeente, gedateerd op 17.04.1912. De ontsloten bouwgronden langsheen de nieuwe lanen waren hoofdzakelijk eigendom van weduwe M. A. Voet en de immobiliënmaatschappij “Bernheim frère et fils”. De bouwreglementen voor deze gronden werden vastgelegd in een overeenkomst van 01.05.1925 tussen laatstgenoemden en de Belgische staat. Er mocht alleen gebouwd worden op zes meter van de rooilijn en op vier meter van de aangrenzende terreinen. Oorspronkelijk werden enkel vrijstaande of dubbele villa's toegelaten. Ze mochten maximaal drie bouwlagen bezitten en dienden “architecturaal karaktervolle” gevels te bezitten.

Algemeen beschouwd is de bebouwing banaal en getuigt zij alles behalve van de hierboven vermelde “architecturaal karaktervolle” gevels. Enkel in sommige gebouwen uit de jaren 1930 herkent men architecturale kwaliteiten. Ten eerste is het gebouw van de architect François Hemelsoet die in 1932 een villa in een Beaux-Artsstijl bouwt. Het daaropvolgende jaar zal de architect Lucien De Vestel op nr. 120 (zie dit nr.) een uitzonderlijk gebouw tekenen. Het vormt een uitzonderlijke getuige van Nieuwe Zakelijkheid. Zowel de gevelcompositie als het plan zijn vernieuwend: een tweewoonst met gescheiden trappenhuis. Dit gebouw heeft zonder twijfel model gestaan voor de creatie van arch. Pierre Blondel uit 1989 (zie nr. 76) met identieke typologie: tweewoonst met gescheiden trappenhuis en creatief plan. Een meer getemperde, doch kwaliteitsvolle architectuur herkennen we in de nr. 110, een huis in Beaux-Artsstijl naar een ontwerp van de architect Jacques Obozinski uit 1935, alsook in de modernistische woning van de architect Charles Gauquie uit 1939 (zie nr. 122).

De laan krijgt pas zijn huidige uitzicht vanaf na W.O. II, in de jaren 1950 en 1960. Het merendeel van de bebouwing dateert uit deze periode. De architecturale elementen verwijzen allemaal naar een klassiek vocabularium: Beaux-Artsstijl met bakstenen gevels, witstenen elementen voor de venster- en deuromlijstingen, hoekpilasters, frontons, zuilen en mansardedaken met dakkapellen.

Men kan er appartementsgebouwen naast gekoppelde meergezinswoningen of woningen van het bel-etagetype terug vinden. We vermelden nr. 26 n.o.v. architect A.J Van den Berghe, 1965 i.o.v. bibliofiel en verzamelaar Michel Wittock die op het achterliggende perceel de Bibliotheca Wittockiana zal oprichten (zie Bemelstraat nr. 21-23).