Spanjestraat

Van Taminesstraat naar Charleroisesteenweg.
Aangelegd volgens rooilijnenplan van 02.04.1883. Hellend tracé. Doorkruist Polenstraat, Sint-Bernardusstraat, Maurice Wilmottestraat.
Geografische benaming.

Bebouwd tussen 1891 en 1905. Homogeen straatbeeld met burgerwoningen in eclectische stijl.

Huizen met neoclassicistische inslag en asymmetrische compositie: nr. 22 (1900), in 1962 voorzien van een garagepoort, nr. 24 (1899), verhoogd in 1992, nr. 29 en Sint-Bernardusstraat nr. 165 (1900), nr. 30-34 (1899), nr. 35 (1896), gewijzigd voor het aanbrengen van een garagepoort (1928), nr. 50 (1899), nr. 86 (1893), nr. 88 (1892), nu met briketten bekleed, nr. 90 (1892), nr. 102 (1896), nr. 119 (1898), eveneens met briketten bekleed, en nr. 125 (1901). Nr. 3 en 5 (1900), 11 (1901) en 13 (1901), 21, 23, 25 en 27 (1901), allen werden, net als nr. 31 (1901) door dezelfde eigenaar gebouwd.

Gevels in eclectische stijl met polychroom parement met asymmetrische compositie: nr. 46 (1900), nr. 48 (1891), met borstweringen en timpanen met keramische tegels, nr. 61 n.o.v. arch. Louis Bral (1901) en nr. 100 (1901), bekleed met gele briketten. Verder enkele gevels in neo-Vlaamse renaissancestijl. Meer recente en omvangrijke gebouwen doorbreken de oude ordonnantie van de straat, het modernistische nr. 2 (arch. René Brewaeys, 1973) en de achtergevels van de scholen ‘Institut Saint-Luc' in art-decostijl (arch. Auguste Driesen en Jo De Bouver, 1930-1932) en ‘Institut Saint-Jean-Baptiste de la Salle' in modernistische stijl (arch. Pierre M. Porto, 1962) (zie nr. 54). In nr. 59 bevond zich het atelier van beeldhouwer Arthur Cousin (aannemer F. Flamand & zoon, 1903).