Onderzoek en redactie

2013-2015

 

Bekijk de weerhouden gebouwenDeze laan ligt in het verlengde van de Adolphe Buyllaan en verbindt de Solbossquare met het Marie-Joséplein. De Zoomlaan, de Guillaume Gilbertlaan, de Nachtvlinderslaan, de Generaal Dossin de Saint-Georgeslaan, de Keverslaan en de George Bergmannlaan beginnen of eindigen er.

Net als de Adolphe Buyllaan, de Derbylaan en de Woudlaan, werd de Waaglaan ontworpen in het kader van de verbreding, het rechttrekken en de verlenging van oude wegen (weg nr. 28, 43 en pad nr.52) tot aan de Terhulpensesteenweg, goedgekeurd bij K.B. 22.10.1885. De verbreding van oude wegen tot lanen had tot doel de aanleg van de spoortramlijn tussen Elsene en Boondaal mogelijk te maken, als verbinding tussen het voormalige Heilig-Kruisplein op de hoek met de huidige Derbylaan en Air Marshal Coninghamlaan, en verderop tot aan de Renbaan van Bosvoorde (Ukkel, 1875).
De Waaglaan en de aanpalende straten werden nadien herhaaldelijk verbreed (K.B.'s van 09.07.1888 en 19.09.1892). Tot slot werd de laan opgenomen in diverse plannen van aanleg voor de Boondaelwijk die in de loop van de vroege 20ste eeuw werden ontworpen (K.B.'s van 08.11.1907, 09.04.1908, 05.09.1930, 19.06.1931 en 02.11.1937).

Waaglaan 13-13a, opstand, GAE/DS 250-13 (1935).

Net als de namen van de aanpalende lanen (Wedrennenlaan, Derbylaan en Renbaanlaan), verwijst die van de Waaglaan naar het thema van de Renbaan van Bosvoorde. De waag is de plaats waar de jockeys en hun zadel voor de aanvang van de wedstrijd worden gewogen. In deze mondaine en voor het publiek toegankelijke ruimte kon men zijn tegenstrevers van nabij zien.

Waaglaan 62 (foto 2014).

De laan werd vanaf de jaren 1890 bebouwd met enkele huizen in eclectische stijl (zie nr.57 en 122 tot 130), hoofdzakelijk in de omgeving van de Solbossquare en van het Marie-Joséplein. Tijdens de jaren 1920 en 1930 werd deze bebouwing aangevuld met gebouwen in Artdecostijl (zie nr. 118-120), en sommige in modernistische stijl, zoals de gebouwen n.o.v. architect Charles Van Nueten, op nr. 13-13a (1935) en 21 (1934), sindsdien helaas ingrijpend gewijzigd. Maar net als de andere straten van de wijk was het vooral tijdens de jaren 1950 en 1960 dat de verstedelijking van de laan werd afgerond, met appartementsgebouwen zoals nr. 62 in modernistische stijl (n.o.v. architect G. Pepermans, 1956), waarvan het raamwerk helaas is vervangen, of nr. 40 (zie dit nummer). De bebouwing van de laan bevindt zich op een achteruitbouwstrook, soms aangelegd als afgesloten tuintje, soms als hellend toegangspad.

Waaglaan 62, opstand, GAE/DS 250-62 (1956).


Bronnen

Archieven
GAE/OW Historique des rues (1925).
GAE/OW 4, 93, 132, 250: Boondaalwijk.
GAE/DS 13-13a: 250-13; 21: 250-21; 62: 250-62.

Publicaties en studies
BOVY, Ph., Boondael (1), Gemeente Elsene, Brussel, 2003 (À la découverte de l'histoire d'Ixelles, 10).
DOSOGNE, D., Formation et évolution de deux quartiers résidentiels du Sud-est de Bruxelles: le quartier du Solbosch et le quartier de Boondael, Mémoire de fin de licence spéciale en Urbanisme et Aménagement du territoire, ULB, 1994.
Ixelles, Ensembles urbanistiques et architecturaux remarquables, ERU, Brussel, 1990, pp. 131-137.
HAINAUT, M., BOVY, Ph., Solbosch, Gemeente Elsene, Brussel, 2000 (À la découverte de l'histoire d'Ixelles, 8).

Tijdschriften
13-13a:
“Une construction harmonieuse de l'architecte bruxellois Ch. Van Nueten”, Bâtir, 46, 1936, s.p.