Elizastraat

 

Bekijk de weerhouden gebouwenDe Elizastraat verbindt de Jaargetijdenlaan met de Adolphe Buyllaan en bestaat uit twee delen. Het eerste, tussen de Adolphe Buyllaan en de Boondaalsesteenweg, werd geopend bij K.B. van 20.02.1884 (gemeenteraadszitting van 23.11.1883) op de terreinen en op initiatief (1881) van de erfgenamen van de weduwe van Théodore Hap, waarvan de voornaam, Élise, de straatnaam werd (over de familie Hap, zie ook de notitie van de Burgemeesterstraat).
In 1899 werd de straat verlengd met een tweede deel, tussen de Boondaalsesteenweg en de Jaargetijdenlaan, in het kader van het Plan d'alignement de rues à ouvrir entre les avenues du Solbosch et des Saisons, goedgekeurd bij K.B. van 11.02.1899 (gemeenteraadszitting van 03.08.1898). Deze verlenging viel samen met de aanleg van de Maximilienstraat, die er evenwijdig mee loopt, en van de Emile Banningstraat.

De bebouwing is over het algemeen onopvallend en van geringe hoogte (twee bouwlagen), nu eens in een sobere eclectische stijl (zoals op nr. 18 en 20, allebei uit 1910; nr. 24 n.o.v. architect P. Stillemans, 1906), dan weer met neoclassicistische inslag (zie nr. 126 en 128; ook nr. 122 en 124, uit 1892). De bebouwing is hoofdzakelijk residentieel, maar er zijn ook enkele handelszaken (zie nr. 14; nr. 75 uit 1905, met bewaarde oorspronkelijke houten winkelpui) en magazijnen binnen het huizenblok (zoals op nr. 45 en 47, achter twee opbrengstpanden met commerciële benedenverdieping, respectievelijk gebouwd in 1902 en 1904 i.o.v. schrijnwerker en aannemer Eugène Stielle; op nr. 71, toegankelijk via een inrijpoort, atelier van een kolen- en brandhouthandelaar, 1902). In de straat bevindt zich eveneens een van de toegangen van de gemeenteschool nr. 12 van Elsene (Les Jardins d'Élise), die in 1903 werd ontworpen met de steun van schepenen Adolphe Buyl en Fernand Cocq (zie nr. 100). Dankzij de school ontstond ook het Klein Zwitserlandplein, waar zich de hoofdingang van de instelling bevond (zie de notitie van dit plein).

De realistische schilder Henri Logelain (Elsene, 1889 – 1968) woonde enkele jaren op nr. 126, zoals blijkt uit een medaillon gebeeldhouwd door J.N. Lefèvre dat in 1977 op de gevel werd geplaatst (zie dit nummer). De kunstenaar, waarvan sommige werken in het museum van Elsene worden bewaard, was de neef van decoratieschilder Pierre Logelain, wiens atelier zich op nr. 67 van de Raadstraat bevond (zie deze straatnotitie). Een monument voor de beeldhouwer bevindt zich in de tuinen van Terkameren (03.10.1975).