Charles Decosterstraat

 

Hellende en rechtlijnige straat van de Lesbroussartstraat naar de Henninstraat.

Aangelegd in het kader van het Plan général d'alignement des faubourgs de Bruxelles (Charles Vanderstraeten), goedgekeurd bij K.B. van 27.04.1846. Haar tracé werd gewijzigd door de collegebesluiten van 13.07 en 12.09.1863, waarmee de aanleg werd besloten van de wijken in de Kluiswijk tussen de Louizalaan, de Vleurgatsesteenweg en de Elsensesteenweg. Deze besluiten werden goedgekeurd bij K.B. van 11.11 van datzelfde jaar.

Oorspronkelijk lag de straat in het verlengde van de Kloosterstraat en droeg er ook de naam van. Vanaf 1882 – het jaar van het K.B. dat een deel van de Kloosterstraat ophief – was de straat niet langer verbonden met de Kloosterstraat en werd ze genoemd naar Charles Théodore Henri De Coster (München, 1827 – Elsene, 1879), professor aan de Militaire School van Terkameren en bekend schrijver die befaamd werd met de Aventures de Thyl Uylenspiegel et de Lamme Goedzack au pays de Flandres et ailleurs (1867).

Het huidige aspect van de Charles Decosterstraat is grotendeels het resultaat van de verbouwing van gevels in neoclassicistische stijl (nr. 3) of van stedenbouwkundige ingrepen van de jaren 1950 (nr. 5: appartementsgebouw, in 1952 ontworpen door de architecten R. Aerts en P. Ramon).

Aan onpare kant wordt twee derden van de straat ingenomen door de zijgevel van de supermarkt Delhaize – gevestigd in de voormalige ateliers van een autoverdeler – waarvan de ingang in de Henninstraat ligt.

Op nr. 4 ligt het voormalige atelier van een beeldhouwer, wiens woning en handelsruimte zich in de Lesbroussartstraat bevonden (zie notitie van deze straat).


Aan pare kant, staan op het uiteinde van de Charles Decosterstraat, waar ze de Henninstraat kruist, twee postmodernistische complexen.

Het eerste, op nr. 8 ontworpen door de architecten Axel Verhoustraeten en Jean-Marie Gillet en opgeleverd in 1999 is een gebouw met drie verdiepingen bestaande uit garages, kleine woningen, een eengezinswoning, een kantoor, een galerij en een als atelier ontworpen duplex-loft. De gevel bestaat uit twee gladde volumes, dat van links in licht bepleisterd beton en dat van rechts in hout; allebei zijn ze bekroond met dakterrassen, beschermd door glazen borstweringen binnen een metalen raamwerk. Doorheen twee beglaasde losgekoppelde volumes die de inkom omkaderen, is een spel van in elkaar geschoven volumes te zien, waarin de horizontale lijnen en kubistische massa's overheersen. Het interieur bestaat uit grote ruimten gestructureerd rond een binnentuin en is zuidwestelijk georiënteerd.

Het tweede op de hoek met de Henninstraat (nr. 10-12 en Henninstraat 70-74) is een indrukwekkend gebouw met een kunstgalerie en kantoren. Dit gebouw resulteerde uit de samenvoeging van meerdere gebouwen. De oudste van 1888, waren de ateliers van de beeldhouwers Jef Lambeaux en Isidore De Rudder, die vaak werden verbouwd. In 1935 werden ze verbouwd door architect Maxime Brunfaut en was er drukkerij Meuwissen en een metaalbewerkingsatelier in gevestigd. De laatste keer werd het geheel verbouwd in 1998 door architect Michel Muamba Mutambayi. Hij renoveerde het, voegde een verdieping toe en wijzigde het totaalvolume.