Stafhouder Braffortstraat

Van Tongerenstraat naar Hertoginstraat.

Vormde met de Linthoutstraat aanvankelijk één lange weg langs de rand van het Linthoutbos die Etterbeek van Sint-Lambrechts-Woluwe scheidde en die, ter hoogte van de huidige Rassonstraat (Schaarbeek), uitliep op de Keizerstraat, "de weg naar Tervuren doorheen het Linthoutbos" (de huidige Keizer Karelstraat).
Tot 1944 maakte ze deel uit van de actuele Gérardstraat, de vroegere Boschstraet. Op een plan van 1898 strekt zich een groot alleenstaand gebouw uit op een deel van de terreinen die tussen de Trevierenstraat en de Menapiërsstraat gelegen zijn. Deze eigendom werd afgebroken na W.O. II en vervangen door een torengebouw.

Heden ten dage draagt de straat de naam van een voormalig inwoner van Etterbeek, professor aan de Katholieke Universiteit van Leuven en verdediger van de patriotten die voor de Duitse militaire rechtbanken gesleept werden. Braffort werd ontvoerd en vermoord door de rexisten in de nacht van 23 op 24 augustus 1944. In Wambeek werd op de plaats van de moord een kapel opgericht.

Aangezien de straat schrijlings op het grondgebied van Etterbeek en dat van Sint-Lambrechts-Woluwe gelegen is, behoort enkel de oneven zijde tot de gemeente Etterbeek, behalve het laatste deel dat zich volledig op Etterbeeks grondgebied bevindt.
De Menapiërsstraat, Trevierenstraat en Morinenstraat vormen haar zijstraten.

Aan oneven zijde staat een ensemble van huizen met twee tot vier bouwlagen en hoofdzakelijk twee traveeën onder zadeldak. Het merendeel van de constructies is opgetrokken in baksteen, in traditionele stijl van het begin van XX, uitgezonderd het pand op de hoek van de Menapiërsstraat : neoclassicistisch geïnspireerde lijstgevel met imitatievoegen (nr. 25-27, 1906). Het eerste deel van de straat vervulde vanaf het begin een commerciële functie, zoals nog talrijke verbouwde winkelpuien getuigen (cfr. nr. 3, 1912). De straat telt enkele ensembles van identieke of gelijkaardige huizen, cfr. nr. 61 en 63 (1906) en 65 en 67 (1906). Kunstenaarsatelier in nr. 73 (arch. J.-P. JANSS, 1956).