Blauweregenlaan

 

Bekijk de weerhouden gebouwenDe Blauweregenlaan verbindt de Lambermontlaan met het kruispunt gevormd door de Korporaal Claesstraat en de Freesiadreef. De Mimosasstraat begint er, en ze wordt dan doorkruist door de Gustave Latinislaan.

De laan ligt in de Josaphatwijk, waarvan het stratenplan werd getekend door Octave Houssa, ingenieur der gemeentelijke Openbare Werken, goedgekeurd bij K.B. van 10.02.1902 en definitief goedgekeurd bij K.B. van 21.04.1906, samen met drie andere nieuwe Schaarbeekse wijken - Mont-Rose, Linthout en Monplaisir-Helmet. Samen met de andere verkeerswegen gelegen tussen de Lambermontlaan en de Gustave Latinislaan vormt ze de zogenoemde Bloemenwijk, die oorspronkelijk een “tuinwijk” met woningen met een voortuintje moest worden. Enkel de eerste twee delen van de laan werden echter door Houssa gepland.

De wegenwerken voor deze wijk werden uitgevoerd rond 1913, maar als gevolg van de Eerste Wereldoorlog kon er niet worden gebouwd. De bebouwing dateert van na de oorlog en was onderworpen aan hetzelfde differentiële bouwreglement als dat uitgevaardigd voor tuinwijk Terdelt, die net ten noorden van de Bloemenwijk ligt. Dit reglement werd aangenomen door de gemeenteraad van 12.10.1920 en goedgekeurd bij K.B. van 25.02.1922. Het voorzag in een zone non aedificandi voor een tuintje afgesloten door een haag met blijvend groen of door hekwerk in hout of ijzer. In de wijk mochten uitsluitend woningen worden gebouwd, in reeksen van ten hoogste vijf aaneenpalende huizen, met ertussen een ruimte van minstens tien meter. De gebouwen moesten een esthetisch karakter hebben, met gevels opgetrokken in de blote materialen of bedekt met een bekleding in simili-steen en die maximum een meter in het tuintje uitstaken. Het was tijdens de gemeenteraad van 29.06.1923 dat werd beslist de Blauweregenlaan te voorzien van een derde deel, voorbij de Latinislaan, dat aan onpare zijde langs de Sint-Suzannakerk liep (zie Gustave Latinislaan nr. 50).

Tijdens de gemeenteraadszitting van 19.06.1908 werd deze verkeersweg de Blauweregenstraat genoemd, een naam die, zoals die van andere straten rond het Josaphatpark, aan het plattelandsverleden van Schaarbeek herinnert. Pas tijdens de gemeenteraadszitting van 28.10.1960 werd ze, op verzoek van de bewoners, tot laan omgedoopt.


De residentiële laan is bebouwd met woningen met twee of drie gevels: villa's, huizen en kleine appartementsgebouwen waarvan de meeste werden ontworpen tussen 1925 en 1937 voor de eerste twee delen, en in de jaren 1950 en 1960 voor de pare zijde van het laatste deel. Dankzij het strenge bouwreglement heeft de laan een homogeen karakter die nog wordt versterkt door de aanwezigheid van bijzonder homogene huizenrijen: die gevormd door nr. 4 tot 8, 3 tot 7 en Lambermontlaan 330 (zie deze nummers), alsook 9 (zie dit nummer), 11 (n.o.v. architect Alphonse Boelens, 1929) en 13 (zie dit nummer). De meeste gebouwen zijn in art-decostijl, vaak met pittoresk karakter, of de Beaux-Artsstijl. Het modernisme is dan weer goed vertegenwoordigd met een sobere villa uit 1936 op de hoek met de Gustave Latinislaan (zie nr. 13).