Stephensonplein

 

Het rechthoekige Stephensonplein wordt in het noorden begrensd door de gelijknamige straat. De Van Schoorstraat en de James Wattstraat monden er respectievelijk in het zuidwesten en het zuidoosten op uit.

Het plein ligt in de Sint-Felix wijk , tussen de Paviljoenstraat, de François-Joseph Navezstraat en de Luxemburg-spoorlijn. Deze wijk werd aangelegd op initiatief van vastgoedmaatschappij Participation Saint-Félix, eigenares van de meeste terreinen op deze plaats. Na verscheidene ontwerpen, waaronder een ontwerp uit 1876 getekend door meetkundig schatter Paul Dejaer, werd het definitieve plan, dat in 1880 was ontworpen door gemeentelijk ingenieur Bouchez, goedgekeurd tijdens de zittingen van het gemeentecollege van 18.01.1881 en 31.01.1882, en dan bij K.B. van 13.12.1883. Naast de aanleg van het Stephensonplein voorzag dit plan in de aanleg van de eerste helft van de gelijknamige straat, de James Wattstraat en de verlenging van de Vanderlindenstraat en de Van Schoorstraat. De maatschappij stond in voor het aanaarden, de riolering en de bestrating van de nieuwe wegen, waarvan ze de wegbaan gratis aan de gemeente afstond. De wegenwerken voor de wijk werden in 1884 voltooid.

De naam van het plein is een eerbetoon aan Georges Stephenson (Wylam-on-Tyne, 1781 –Chesterfield, 1848), de ingenieur-mechanicus die als de vader van de moderne spoorweg wordt beschouwd.

De gebouwen aan het plein, de meeste in neoclassicistische stijl, werden tussen 1893 en 1899 opgetrokken, meestal in groepen van twee, vier of vijf gebouwen.