Onderzoek en redactie
2018
Bekijk de weerhouden gebouwenDe Schijfstraat verbindt de Generaal de Ceunincklaan met de Marathonlaan en kruist de Houba de Strooperlaan.
De oostelijke helft van de straat werd uitgetekend in het vooruitzicht van de Wereldtentoonstelling van Brussel in 1935, waarvan het algemeen plan werd opgesteld door ingenieurs P. Gillet en Lefèvre, in samenwerking met hoofdarchitect Joseph Van Neck. Samen met haar parallelle verkeerswegen, de Sportlaan en de Speerstraat, en met de tweede helft van de Marathonlaan vormt de Schijfstraat een orthogonale compositie rond wat oorspronkelijk het in 1930 ingehuldigde Jubelstadion was (zie Marathonlaan nr.119b-135c). Dit eerste gedeelte van de straat kreeg haar naam bij besluit van het College van de Stad Brussel van 02.09.1930. Net als bij andere straten in de omgeving van het Koning Boudewijnstadion, verwijst haar naam naar een sporttak, in dit geval de atletiek. Haar verlenging voorbij de Houba de Strooperlaan, die al vanaf het begin was gepland, met een afgeschuind vlak op de hoek met de Generaal de Ceunincklaan, werd geopend bij de K.B.’svan 15.04 en 14.09.1931. De naam van de straat werd tot haar tweede helft uitgebreid bij besluit van het College van 05.12.1933.
Aan de kant van de Sportlaan loopt het oostelijke gedeelte van de straat langs een parkeerzone die voor de Wereldtentoonstelling van 1935 werd ingericht, afgeboord door rijen platanen en gestructureerd door haaks op elkaar liggende banden gescheiden door ligusterheggen. In het bouwblok gevormd met de Keizerin Charlottelaan werden in 1956 twee voetbalterreinen aangelegd bestemd voor de trainingen voor de matchen die in het stadion plaatsvonden. Aan de kant van de Keizerin Charlottelaan werden ze uitgerust met een paviljoen voor kleedkamers, ontworpen in 1965 door architect Jean Rombaux en gebouwd in 1971. Nadien werd, aan de kant van de Schijfstraat, een tribune opgetrokken, gemaakt van betonblokken, een metalen structuur en een gegolfde beplanking.
Het westelijke gedeelte van de straat, voorzien van achteruitbouwstroken bestemd voor voortuintjes, werd aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog bebouwd met enkele woningen met invloed van de art deco (zie nr.49 tot 57). Na de oorlog werd deze bebouwing aangevuld met huizen van het bel-etagetype en met modernistische appartementsgebouwen uit de jaren 1950 en 1960. Vermelden we, op nr.34, enkele oude gebouwen van Maison Saint-Ignace (zie Limalaan nr.20), die thans de kleuterafdeling huisvesten van het aan de Magnoliastraat gevestigde Regina Pacisinstituut.
Bronnen
Archieven
SAB/AR straten, doos 20, cote
24, nr.22 (25); doos 28.08.1930, cote 23, nr.24 (05.12.1933).
SAB/PP 3503 (1931).
SAB/OW 76037 (1935), 65487 (1937).
Publicaties en studies
VAN KRIEKINGE, D., Essai de toponymie laekenoise, Laken, 1995, s.p.
VAN NIEUWENHUYSEN, P., Toponymie van Laken (doctoraatsverhandeling in de Germaanse Filologie), UCL, Louvain-la-Neuve, 1998, pp. 1695, 1868.
VAN KRIEKINGE, D., Essai de toponymie laekenoise, Laken, 1995, s.p.
VAN NIEUWENHUYSEN, P., Toponymie van Laken (doctoraatsverhandeling in de Germaanse Filologie), UCL, Louvain-la-Neuve, 1998, pp. 1695, 1868.