Chililaan

Van Franklin Rooseveltlaan naar Terkamerenbos. Grotendeels op grondgebied van Brussel (nr. 4 tot 16 en 1 tot 15, nr. 18 dwars op gemeentegrens). Einde van laan op grondgebied van Elsene. Afgeboord met Japanse esdoorns.

Aangelegd in 1943 op terreinen van de stad Brussel en van de voormalige Commissie van Openbare Onderstand van Elsene. Terreinen vallen onder bijzonder plan van aanleg van de Solbosch-wijk dat werd goedgekeurd volgens K.B. van 23.03.1907 en 16.07.1907. Zoals vrijwel alle straten van de wijk is ze aangelegd volgens specifiek lastenboek en wijkreglement, allebei goedgekeurd door gemeenteraad van 02.05.1927. Lastenboek bepaalde dat “hoogte en architecturaal aspect” van gebouwen “in verhouding tot grootte van straten” moest zijn; gebouwen moesten voorzien zijn van “minstens één erker en een balkon”. Het wijkreglement legde een insprong t.o.v. de rooilijn vast. Deze moest ingericht worden als voortuin en omsloten worden door “artistiek hekwerk”, waarvoor aparte bouwaanvraag moest worden ingediend.

Voor de Chililaan golden speciale voorschriften. Eigenaars dienden vrijstaande of gekoppelde villa's te bouwen. Afstand tussen twee gebouwen of gebouwengroepen mocht niet groter zijn dan 4 m. Gebouwen mochten slechts één of twee verdiepingen tellen onder mansardedak. Voor tweewoonsten dienden eigenaars overeen te komen zodat algemeen aspect harmonieus was: “De materialen in de gevels van dubbele villa's moeten identiek of gelijkaardig zijn zodat beide gebouwen het uitzicht hebben van een geheel. (…) De tweede eigenaar van een tweewoonst is verplicht (…) om zich voor het buitenaspect te baseren op het plan of de afgewerkte bouw van zijn tegenhanger.”

Naam toegekend tijdens gemeenteraad van Brussel van 12.01.1945.

Voornamelijk residentiële straat. Meest intensieve bouwfase in jaren 1950. Laatste gebouw op nr. 15, n.o.v. arch. Raoul Brunswyck en Odon Wathelet, 1965. Nr. 7: villa in modernistische stijl n.o.v. arch. Yvan Blomme, 1950.