Onderzoek en redactie
2006-2008
Bekijk de weerhouden gebouwen
Korte straat van het Geuzenplein naar de Kortenberglaan.
Aangelegd volgens het rooilijnenplan van de Noord-Oostwijk ontworpen door architect Gédéon Bordiau en goedgekeurd bij K.B. van 20.12.1875. Net als de naburige straten is ze echter nog in stippellijn aangegeven op het plan van Brussel dat in 1881 werd ontworpen door het Institut cartographique militaire.
Zoals meerdere straten in het zuidoostelijke gedeelte van de wijk, is de straat genoemd naar een historisch personage. De naam werd toegekend bij de collegebesluiten van de Stad Brussel van 14.04.1877 en 15.05.1877 en refereert aan de befaamde Engelse wetenschapper die onder meer de algemene wet van de zwaartekracht ontdekte.
In 1900 werd het nog onbebouwde terrein aan pare kant, geannexeerd door het weeshuis voor meisjes, dat sinds 1874 gevestigd was op de hoek van de Notelaarsstraat en de Kortenberglaan (zie Notelaarsstraat). Door deze terreinuitbreiding kon het home zijn tuin terug vergroten; deze was immers grotendeels onteigend voor de verlenging van de Patriottenstraat voorbij het Geuzenplein, waartoe in 1899 werd besloten.
Het weeshuis werd in de jaren 1970 gesloten en maakte plaats voor een kantorencomplex dat in 1985 werd ontworpen door de architecten De Smet en Whalley (Notelaarsstraat nr. 211). De tuin in de Newtonstraat werd toen omgevormd tot een bij het complex horend park dat opengesteld werd voor het publiek. Het kreeg de naam Juliette Hermanpark, ter herinnering aan het gelijknamige weeshuis.
Aan onpare kant werd de straat bebouwd met huizen in eclectische stijl of met neoclassicistische inslag, ontworpen tussen 1899 en 1910. Architect Franz D'Ours bouwde hier in 1899 zijn eigen woning (zie nr. 5) en Victor Taelemans ontwierp in 1902 op nr. 13 een huis in art nouveau (zie dit nr.).
Op nr. 11 bevond zich een klein gebouw geflankeerd door een koetspoort dat fungeerde als stalling voor een huis in de Franklinstraat nr. 161 (zie dit nummer) en dat samen met het huis in 1898 werd ontworpen door de architecten Constant Bosmans en Henri Vandeveld. In 1966 werd het bijgebouw vervangen door een appartementsgebouw n.o.v. architect Pierre Legros. Het heeft een kenmerkende gevel geritmeerd door schuine insprongen.
Juist voor het kruispunt met de Kortenberglaan bevindt zich een kantoorgebouw dat voor 2006 werd gebouwd ter vervanging van twee huizen in de Newtonstraat van 1899 (nr. 27) en 1902 (nr. 29).
Aangelegd volgens het rooilijnenplan van de Noord-Oostwijk ontworpen door architect Gédéon Bordiau en goedgekeurd bij K.B. van 20.12.1875. Net als de naburige straten is ze echter nog in stippellijn aangegeven op het plan van Brussel dat in 1881 werd ontworpen door het Institut cartographique militaire.
Zoals meerdere straten in het zuidoostelijke gedeelte van de wijk, is de straat genoemd naar een historisch personage. De naam werd toegekend bij de collegebesluiten van de Stad Brussel van 14.04.1877 en 15.05.1877 en refereert aan de befaamde Engelse wetenschapper die onder meer de algemene wet van de zwaartekracht ontdekte.
In 1900 werd het nog onbebouwde terrein aan pare kant, geannexeerd door het weeshuis voor meisjes, dat sinds 1874 gevestigd was op de hoek van de Notelaarsstraat en de Kortenberglaan (zie Notelaarsstraat). Door deze terreinuitbreiding kon het home zijn tuin terug vergroten; deze was immers grotendeels onteigend voor de verlenging van de Patriottenstraat voorbij het Geuzenplein, waartoe in 1899 werd besloten.
Het weeshuis werd in de jaren 1970 gesloten en maakte plaats voor een kantorencomplex dat in 1985 werd ontworpen door de architecten De Smet en Whalley (Notelaarsstraat nr. 211). De tuin in de Newtonstraat werd toen omgevormd tot een bij het complex horend park dat opengesteld werd voor het publiek. Het kreeg de naam Juliette Hermanpark, ter herinnering aan het gelijknamige weeshuis.
Aan onpare kant werd de straat bebouwd met huizen in eclectische stijl of met neoclassicistische inslag, ontworpen tussen 1899 en 1910. Architect Franz D'Ours bouwde hier in 1899 zijn eigen woning (zie nr. 5) en Victor Taelemans ontwierp in 1902 op nr. 13 een huis in art nouveau (zie dit nr.).
Op nr. 11 bevond zich een klein gebouw geflankeerd door een koetspoort dat fungeerde als stalling voor een huis in de Franklinstraat nr. 161 (zie dit nummer) en dat samen met het huis in 1898 werd ontworpen door de architecten Constant Bosmans en Henri Vandeveld. In 1966 werd het bijgebouw vervangen door een appartementsgebouw n.o.v. architect Pierre Legros. Het heeft een kenmerkende gevel geritmeerd door schuine insprongen.
Juist voor het kruispunt met de Kortenberglaan bevindt zich een kantoorgebouw dat voor 2006 werd gebouwd ter vervanging van twee huizen in de Newtonstraat van 1899 (nr. 27) en 1902 (nr. 29).
Bronnen
Archieven
SAB/OW Newtonstraat 11 en Franklinstraat 161: 11558 (1898), 11: 94485 (1966); 27: 17596 (1899); 29: 17597 (1902); Notelaarsstraat 211: 17598 (1900).
SAB/Bulletin communal de Bruxelles, 1877, t. I, p. 316.
SAB/PP 953 (1875), 956-957 (1879).
Kaarten / plannen
Bruxelles et ses environs, Institut cartographique militaire, 1881 (Koninklijke Bibliotheek van België, Kaarten en Plannen).