Inventaris(sen)
- Inventaris van koloniale sporen (DPC-DCE 2024-2025)
Bekijk de weerhouden gebouwenVernoemd naar Édouard Louis Joseph Empain (Beloeil, 1852 – Sint-Pieters-Woluwe, 1929), ingenieur, generaal tijdens de Eerste Wereldoorlog, ondernemer en Belgisch industrieel. Hij richtte de Banque E.L.J. Empain op, later omgedoopt tot Banque Industrielle de Belgique. Dit was een van de eerste holdings ter wereld. Édouard Empain vergaarde vooral fortuin in het plaatselijk vervoer door tramlijnen aan te leggen in België, Frankrijk, Spanje, Egypte, China en Rusland. Hij stond aan de basis van de Parijse metro en stichtte ook de wijk Heliopolis in Caïro.
In 1902 vraagt Leopold II aan Édouard Empain om een uitgebreid spoorwegnet in Congo aan te leggen. Empain richt dan de Chemins de Fer du Congo supérieur aux Grands Lacs africains (CFL) op. Tijdens het eerste kwart van de 20e eeuw werd de aanleg van ongeveer 1700 kilometer spoorwegen, waterwegen en wegen, gefinancierd door de CFL, uitgevoerd door dwangarbeiders. De arbeidsomstandigheden waren verschrikkelijk en de Congolese bevolking betaalde een hoge prijs.
De stad Kindu in Congo werd ter ere van hem Port-Empain genoemd. Als erkenning voor zijn bijdrage aan het Congolese werk en de economische ontwikkeling van het land, verleende de koning Édouard Empain in 1907 de adellijke titel van baron. De Empain-groep bleef bovendien mijnen, bossen en landbouwgronden exploiteren op de 40.000 vierkante kilometer domeingrond die Leopold II had afgestaan in ruil voor de investering in de CFL.
Bronnen
Publicaties en studies
VANDAMME, T., Beyond Belgium?: the business empire of Edouard Empain in the First Global Economy (1880-1914), thèse de doctorat en histoire, Gent, Ghent University, 2020, p.219.
BUELENS, F., Congo 1885-1960. Een financieel-economische geschiedenis, Berchem, EPO, 2007.
MARCHAL, J., Travail forcé pour le rail, Borgloon, Paula Bellings, 2000.