Onderzoek en redactie
1993-1995
Bekijk de weerhouden gebouwen
Van Sint-Alfonsstraat naar kruising van Scailquinstraat en Leuvensesteenweg. Vormt driesprong met de de Bériotstraat en de Gemeentestraat.
De straat werd geopend in 1838 op het domein van twee particulieren in het kader van de aanlegplannen voor de nieuwe Koninginnewijk en werd al vlug verkaveld.
In 1866 werd er niet ver van de Leuvensesteenweg een gebouw voor het kantonaal vredegerecht opgetrokken, dat dat van de Kruidtuinstraat uit 1849 verving.
Het merendeel van de bebouwing is van neoclassicistische inspiratie, van omstreeks 1840, bescheiden woningen met drie bouwlagen en twee of drie traveeën waarvan de oorspronkelijke pleisterlaag op de gevel later vaak vervangen werd door een parement in baksteen of cement. Panden gekarakteriseerd door horizontaliserende kordonlijsten, rechthoekige muuropeningen, sommige in geriemde omlijsting en met smeedijzeren vensterleuning; hoofdtravee voorzien van klein balkon en/of entablement, zie Nr. 24, 29 en 36. Nr. 18, 46 en 48 met empire-invloed; rondboogvensters met doorlopende imposten op bel-etage.
Richting Leuvensesteenweg is het straatbeeld sterk gewijzigd: appartementsgebouwen van de periode 1939-1953 met vier of vijf bouwlagen, begane grond vaak met winkelpui en overkragende verdiepingen met rechthoekige vensters onder plat dak. Nr. 8 gebouwd in functionalistische stijl, n.o.v. arch. P. LE HAEN (1939), Nr. 12 (1950) getekend op de gevel door arch. L. DERUYVER, Nr. 14 (1959) getekend op gevel door arch. L. RITZEN en aannemer L. ZEEUWS. Nr. 1-3, oorspronkelijk een pand uit 1838, en Nr. 5-9 zijn heden vervangen door een constructie uit 1952 (STUDIEBUREAU MEULENEER).
De straat werd geopend in 1838 op het domein van twee particulieren in het kader van de aanlegplannen voor de nieuwe Koninginnewijk en werd al vlug verkaveld.
In 1866 werd er niet ver van de Leuvensesteenweg een gebouw voor het kantonaal vredegerecht opgetrokken, dat dat van de Kruidtuinstraat uit 1849 verving.
Het merendeel van de bebouwing is van neoclassicistische inspiratie, van omstreeks 1840, bescheiden woningen met drie bouwlagen en twee of drie traveeën waarvan de oorspronkelijke pleisterlaag op de gevel later vaak vervangen werd door een parement in baksteen of cement. Panden gekarakteriseerd door horizontaliserende kordonlijsten, rechthoekige muuropeningen, sommige in geriemde omlijsting en met smeedijzeren vensterleuning; hoofdtravee voorzien van klein balkon en/of entablement, zie Nr. 24, 29 en 36. Nr. 18, 46 en 48 met empire-invloed; rondboogvensters met doorlopende imposten op bel-etage.
Richting Leuvensesteenweg is het straatbeeld sterk gewijzigd: appartementsgebouwen van de periode 1939-1953 met vier of vijf bouwlagen, begane grond vaak met winkelpui en overkragende verdiepingen met rechthoekige vensters onder plat dak. Nr. 8 gebouwd in functionalistische stijl, n.o.v. arch. P. LE HAEN (1939), Nr. 12 (1950) getekend op de gevel door arch. L. DERUYVER, Nr. 14 (1959) getekend op gevel door arch. L. RITZEN en aannemer L. ZEEUWS. Nr. 1-3, oorspronkelijk een pand uit 1838, en Nr. 5-9 zijn heden vervangen door een constructie uit 1952 (STUDIEBUREAU MEULENEER).
Bronnen
Archieven
GASJ/DS/OW 13407 (1939), 14437 (1950), 15460, 15492 (1959).