d'Anethanstraat

De d'Anethanstraat verbindt het Eugène Verboekhovenplein met de François-Joseph Navezstraat. Ze volgt een licht gebogen tracé evenwijdig met de spoorvertakking van de lijn Luxemburg-Mechelen, die ze in het zuidwesten volgt.

Het tracé van de straat werd bepaald bij beslissing van het Gemeentecollege van 27.05.1902 die, net als de aanleg van de Capronnierstraat, werd bekrachtigd bij K.B. van 20.04.1903. De twee straten werden nadien opgenomen in het stratenplan van de noordelijker gelegen wijk Monplaisir-Helmet, getekend door de ingenieur van de Gemeentelijke Openbare Werken en goedgekeurd bij K.B. van 21.04.1906. De d'Anethanstraat werd in datzelfde jaar geopend.

De straat is vernoemd naar baron Jules Joseph d'Anethan (Brussel, 1803 – Schaarbeek, 1888), minister van staat.

Hoewel al vóór de Eerste Wereldoorlog enkele gebouwen aan het begin van de straat waren opgetrokken, zoals het oude magazijn van de Brasserie du Rupel op nr. 4 (zie nr. 2), werd de straat pas vanaf de jaren 1920 echt bebouwd, meestal met huizen of opbrengstpanden, sommige nog in eclectische stijl, andere met invloed van de art deco of modernistisch, zoals nr. 14 (n.o.v. architect R. Kiekens, 1938). Vermelden we ook de aanwezigheid van andere typologieën, zoals een garage met woning op nr. 6-8 (n.o.v. architect Félicien Festouts, 1926) of een onderstation van een elektriciteitscentrale gebouwd i.o.v. de Tramways Bruxellois op nr. 42-44 (n.o.v. architect Willy Van Hove, 1930). De onpare zijde van de straat wordt gekenmerkt door de koorafsluiting van de Sint-Elisabethkerk (zie nr. 19), evenals door de gebouwen van twee voormalige textielbedrijven, thans respectievelijk de parochiale Sint-Elisabethkring (zie nr. 13-17) en een school (zie nr. 33-35).