Bekijk de weerhouden gebouwenVan Abdijstraat naar Émile Clausstraat. Doorkruist door Paul Lauters -, Generaal Patton - en De Praeterestraat. Ze is rechtlijnig ter hoogte van de Generaal Pattonstraat en maakt daarna een bocht die haar verbindt met de Émile Clausstraat.

De Sint-Jorisstraat – waarvan de rooilijn werd gewijzigd bij K.B. van 03.04.1872 – werd met de Émile Clausstraat verbonden bij K.B. van 23.07.1912. Ze ligt in de wijk van de Abdijstraat die het uiterste punt vormt van de zone van het Plan général d'alignement pour l'ouverture de rues et places sur le territoire compris entre l'avenue de la Cambre et les chaussées de Waterloo et de Charleroi, of het plan voor de zogenaamde Tenboswijk, goedgekeurd bij K.B. van 20.02.1864.

De eerste bouwvergunningen werden uitgereikt in 1874 voor huizen in neoclassicistische stijl, meestal met symmetrische compositie (bijvoorbeeld nr. 1-3: opbrengsthuis op de hoek van 1875, vrijwel identiek aan het tegenoverliggende huis op de hoek van de Abdijstraat nr. 15 en de Van Eyckstraat). Deze bouwfase tijdens dewelke vooral huizen werden gebouwd in eclectische stijl, duurde voort tot ongeveer 1910 (bijvoorbeeld: de sobere huizenrij van nr. 83 tot 89, nr. 83 van 1898, nr. 85 van 1893 ontworpen door architect-landmeter C. Marlees, nr. 87 van 1893 en nr. 89 van 1898), naaste meerdere ateliers (bijvoorbeeld nr. 67: waarschijnlijk een voormalige schrijnwerkerij, 1897). Het heterogene karakter van deze bebouwing bepaalt nog altijd het straatbeeld van dit gedeelte.

Sint-Jorisstraat 90 tot 100, huizenrij in eclectische stijl ontworpen door architect Ernest Delune (foto 2006).

Nadat in juli 1912 de verbinding met de Émile Claus was goedgekeurd werd de ‘verlengde Sint-Jorisstraat' bebouwd met huizen in eclectische stijl, zoals de huizen ontworpen door architect Ernest Delune (nr. 90, 92, 94, 100), alle van 1912 maar voor verschillende opdrachtgevers. Bovendien werden in opdracht van Victor Moreels meerdere gebouwen met atelier gebouwd (zoals het atelier op nr. 93, ter uitbreiding van het bestaande huis op nr. 91 (1906). In het begin van de jaren 1920 verschenen er ook meerdere opbrengsthuizen, onder meer in opdracht van een zekere J. P. Hanouille, die hoefsmid was in Ukkel (nr. 95: 1913; nr. 97: 1922; zie nr. 99; nr. 101: 1928). In 1947 ontwierp architect Henri Verwacht een groot appartementsgebouw in modernistische stijl met middenklasse-appartementen op de hoek van de Émile Clausstraat en de De Praeterestraat (nr. 102).
Op nr. 4 bevindt zich de garage van een herenhuis in Beaux-Artsstijl gelegen in de Louizalaan nr. 415 (Inventaris van Brussel Uitbreiding-Zuid, zie dit nr.), waarvan de benedenverdieping in 1996 werd verbouwd tot handelsruimte.

Bronnen

Archieven
GAE/OW Historique des rues (1925); GAE/OW Q15 Quartier Tenbosch (dozen nr. 11 en 44); GAE/OW 268.
GAE/DS 1-3: 268-1-3, 1-6; 4: 268-4a-4b; 67: 268-67; 83: 267-83; 85: 267-85; 87: 267-87; 89: 267-89; 90: 268-90; 91: 268-91; 92: 268-92; 93: 268-93; 94: 268-94; 95: 268-95; 97: 268-97; 100: 268-100; 101: 268-101; 102: 268-102.

Publicaties en studies
67 en 93: CULOT, M. (red.), Ixelles. Inventaire visuel de l'architecture industrielle à Bruxelles, AAM, Brussel, 1980-1982, fiches 13 en 14.

Tijdschriften
102
: GILLES, P. ‘Immeuble d'appartements moyens à Bruxelles. Architecte: Henri Verwacht' Bâtir, 53, 1937, pp. 1152-1153.