Typologie(ën)
universiteit
Ontwerper(s)
Eugène FRANÇOIS – ingenieur – 1922
Juridisch statuut
Ingeschreven in de wettelijke inventaris op 19 augustus 2024
Stijlen
Functionalisme
Inventaris(sen)
Dit (deze) goed(eren) bezit(ten) de volgende waarde(n)
- Historisch Het onroerend goed heeft een historische waarde als het getuigt van een bijzondere periode in de geschiedenis van de streek of de gemeente, of als bijzonder belangrijke ouderdom en zeldzame ontwikkeling voor een periode (bv. tuinstad die representatief is voor een bouwwijze die werd toegepast in het kader van de grote bouwcampagnes na de Tweede Wereldoorlog; dorpskernen die de eerste gegroepeerde bouwwerken van de gemeenten van de tweede ring illustreren; Hallepoort als overblijfsel van de tweede omwalling; enz.), of als getuigenis van een bepaalde stedelijke (en/of landschappelijke) ontwikkeling van de stad (bv. gebouwen aan de centrale boulevards of in de Leopoldswijk), of wanneer het een band vertoont met een belangrijke historische figuur - met inbegrip van persoonlijke huizen van architecten en kunstenaarsateliers (b.v. het geboortehuis van Constantin Meunier, het huis van Magritte), of in verband kan worden gebracht met een belangrijke historische gebeurtenis (b.v. huizen van de wederopbouw na het bombardement van 1695, Congreskolom), of een typologische representativiteit vertoont die kenmerkend is voor een commerciële of culturele beroepsactiviteit (bv. kerken, bioscopen, industriële architectuur, apotheken).
- Technisch Onder de technische waarde van een onroerend goed kan men het vroeg gebruik van een bepaald materiaal of een bepaalde techniek verstaan (> engineering), ook gebouwen met een constructief of technologisch belang, een technisch hoogstandje of een technologische innovatie kunnen in aanmerking komen. Het kan eveneens industrieel-archeologisch waardevol worden begrepen zoals getuigenissen van verouderde bouwmethodes. Vanzelfsprekend dringt een koppeling zich aan mbt een wetenschappelijke waarde.
Onderzoek en redactie
2022
id
Urban : 40081
Beschrijving
Vrijstaand universtiteitsgebouw met industrieel
karakter n.o.v. ingenieur Eugène François (professor ULB), 1922.
Samen met Gebouw U ontworpen voor de Faculteit Wetenschappen van de Université Libre de Bruxelles en eerste universiteitsgebouwen op de Campus Solbosch. Sinds 1924 is Gebouw L in gebruik als laboratoires techniques van de polytechnische afdeling.
Balkvormig gebouw in zichtbare betonskeletbouw met bakstenen invulgevels; nog deels bewaarde venstersLicht- en/of luchtopening in een muur. en glasdeurenDeur waarvan het grootste deel uit glas bestaat. in respectievelijk ijzeren en houten schrijnwerk. Het gebouw bestaat uit vier niveaus: kelder-, verhoogde gelijkvloerse, eerste en deels tweede verdieping. De oorspronkelijke L-vormige tweede verdieping kreeg begin jaren 1980 een bijkomende vleugel met plaatbekleding. Platte daken met drie daklichten en functionele toren voor onderliggende laboratoria.
Bijna volledig omringende verlaagde koeren (enkel aan de noordoosthoek, langs de salle des chaudières, is geen verlaagde koer), als nooduitgangen en voor lichtinval in de kelderverdieping via grote ramen en beglaasde deuren.
Interieur. Gebouw georganiseerd rond laboratoria en hoge machinezalen met ieder een specifieke functie en bijhorende toestellen. Kelderverdieping met troggewelf. Betegelde vloeren. Betonnen kolommen van de skeletbouw voorzien van consolesVoornamelijk voluut- of S-vormig kraagstuk, soms ook louter decoratief. voor rails, hijskranen of draagstructuren.
Samen met Gebouw U ontworpen voor de Faculteit Wetenschappen van de Université Libre de Bruxelles en eerste universiteitsgebouwen op de Campus Solbosch. Sinds 1924 is Gebouw L in gebruik als laboratoires techniques van de polytechnische afdeling.
Balkvormig gebouw in zichtbare betonskeletbouw met bakstenen invulgevels; nog deels bewaarde venstersLicht- en/of luchtopening in een muur. en glasdeurenDeur waarvan het grootste deel uit glas bestaat. in respectievelijk ijzeren en houten schrijnwerk. Het gebouw bestaat uit vier niveaus: kelder-, verhoogde gelijkvloerse, eerste en deels tweede verdieping. De oorspronkelijke L-vormige tweede verdieping kreeg begin jaren 1980 een bijkomende vleugel met plaatbekleding. Platte daken met drie daklichten en functionele toren voor onderliggende laboratoria.
Bijna volledig omringende verlaagde koeren (enkel aan de noordoosthoek, langs de salle des chaudières, is geen verlaagde koer), als nooduitgangen en voor lichtinval in de kelderverdieping via grote ramen en beglaasde deuren.
Interieur. Gebouw georganiseerd rond laboratoria en hoge machinezalen met ieder een specifieke functie en bijhorende toestellen. Kelderverdieping met troggewelf. Betegelde vloeren. Betonnen kolommen van de skeletbouw voorzien van consolesVoornamelijk voluut- of S-vormig kraagstuk, soms ook louter decoratief. voor rails, hijskranen of draagstructuren.
Bronnen
Archieven
SAB/OW 84353 (1922)
Publicaties en studies
BARTIER, J. Université Libre de Bruxelles, 1834-1959. Service d’information et de documentation de l’Université Libre de Bruxelles, Brussel, 1959
UYTTEBROUCK, A., DESPY-MEYER, A. (o.l.v.) Les 150 ans de l’Université Libre de Bruxelles : 1834-1984. Edition de l’Université de Bruxelles. Brussel, 1984.
SAB/OW 84353 (1922)
Publicaties en studies
BARTIER, J. Université Libre de Bruxelles, 1834-1959. Service d’information et de documentation de l’Université Libre de Bruxelles, Brussel, 1959
UYTTEBROUCK, A., DESPY-MEYER, A. (o.l.v.) Les 150 ans de l’Université Libre de Bruxelles : 1834-1984. Edition de l’Université de Bruxelles. Brussel, 1984.
